Books by Jan Lam

Galicja 1866 roku. Capowice to małe miasto powiatowe, w którym najważniejszą osobą jest forszeteher Wacław Precliczek. Urzędnik, choć z pochodzenia jest Czechem, mówi jedynie po niemiecku. Stara się prowadzić twarde rządy, ale nie przestrzegają ich nawet jego żona i córka, ukrywając na strychu powstańców. Młoda Emilia, wychowana na "Panu Tadeuszu", nie mówi ani słowa po niemiecku. Za sprawą swojej mądrości, urody, wdzięku... a także bogactwu zapewnionemu przez ojca szybko staje się pierwszą panną do wydania w mieście. W konkury staną kandydaci obu rodziców, ale serce Emilki bije mocniej do pewnego Polaka... Czy uczucie córki zwycięży z ambicjami jej rodziców? Jak na ich decyzję wpłyną burzliwe zmiany polityczne?Jan Paweł Ferdynand Lam (1838-1886) – polski powieściopisarz, publicysta, pierwszy wybitny polski felietonista, satyryk, redaktor "Dziennika Polskiego", nauczyciel. Pochodził z rodziny niemieckiej. Świadomie wybrał narodowość polską. Wziął udział w powstaniu styczniowym. Wskutek represji został skazany na rok więzienia. W 1866 roku powrócił do Lwowa, gdzie spędził resztę życia. Był satyrykiem i polemistą. Wnikliwie komentował bieżące życie polityczne i demaskował liczne hipokryzje. Popularność przyniosły mu "Kroniki Lwowskie", czyli felietony pisane w ciągu 18 lat. Lam był też autorem kilku powieści satyrycznych: "Pan komisarz wojenny" (1863), "Wielki świat Capowic" (1869), "Koroniarz w Galicji" (1869), "Głowy do pozłoty" (1873), "Idealiści" (1876) i "Dziwne kariery" (1880). Jego ostre, satyryczne pióro porównuje się do pisarzy angielskich: Charlesa Dickensa i Wiliama Makepeace‘a Thackeraya.

"Rozmaitości i powiastki" na tle twórczości Jana Lama tworzą wyjątkowy zbiór utworów. Nie znajdziemy tu licznych dygresji felietonowo-publicystycznych, z których słyną powieści pisarza. Gatunkowo bliżej im raczej do staropolskiej gawędy, prowadzonej przez satyryka nie wprost, lecz za pomocą bohaterów."Rozmaitości i powiastki" stanowią dla czytelnika doskonałe rozwinięcie obrazu twórczości wielkiego satyryka, jakim był Jan Lam, dodając mu nowych odcieni i barw.Jan Paweł Ferdynand Lam (1838-1886) – polski powieściopisarz, publicysta, pierwszy wybitny polski felietonista, satyryk, redaktor "Dziennika Polskiego", nauczyciel. Pochodził z rodziny niemieckiej. Świadomie wybrał narodowość polską. Wziął udział w powstaniu styczniowym. Wskutek represji został skazany na rok więzienia. W 1866 roku powrócił do Lwowa, gdzie spędził resztę życia. Był satyrykiem i polemistą. Wnikliwie komentował bieżące życie polityczne i demaskował liczne hipokryzje. Popularność przyniosły mu "Kroniki Lwowskie", czyli felietony pisane w ciągu 18 lat. Lam był też autorem kilku powieści satyrycznych: "Pan komisarz wojenny" (1863), "Wielki świat Capowic" (1869), "Koroniarz w Galicji" (1869), "Głowy do pozłoty" (1873), "Idealiści" (1876) i "Dziwne kariery" (1880). Jego ostre, satyryczne pióro porównuje się do pisarzy angielskich: Charlesa Dickensa i Wiliama Makepeace‘a Thackeraya.

W wielkich księstwach Milicyi i Landweryi życie płynie zwyczajnie. Mieszkańcy byliby całkiem zadowoleni, gdyby nie fatalna okoliczność, że trzydzieści lat temu przyłączono do ich kraju hrabstwo Sokołowskie, którego mieszkańcy uważają się za ludzi "wykształceńszych", moralniejszych i bogobojniejszych od Milicyan. Sokołowszczanie czują się upokorzeni, że w Wilkowie, czyli stolicy Milicyi, przebywa Ober-Komisarz i Ober-Szpitalnik, kiedy to Sokołów, miasto starsze i poważniejsze, zadowolić musi się prostym komisarzem i szeregowym szpitalnikiem. Mieszkańcy hrabstwa przebiegłością zdobywają wysokie posady, a konflikty zaczynają narastać...Jan Lam jak zwykle w swoich powieściach wyśmiewa ludzkie przywary i wytyka wady klasowego podziału społeczeństwa. Dzięki mistrzowskiej satyrze autor ten uważany jest za jednego z największych ironistów polskiej rzeczywistości XIX wieku. W intrygach i problemach mieszkańców księstw Milicyi i Landweryi nieustannie możemy odczytywać uniwersalne sceny z życia politycznego i prywatnego.Jan Paweł Ferdynand Lam (1838-1886) – polski powieściopisarz, publicysta, pierwszy wybitny polski felietonista, satyryk, redaktor "Dziennika Polskiego", nauczyciel. Pochodził z rodziny niemieckiej. Świadomie wybrał narodowość polską. Wziął udział w powstaniu styczniowym. Wskutek represji został skazany na rok więzienia. W 1866 roku powrócił do Lwowa, gdzie spędził resztę życia. Był satyrykiem i polemistą. Wnikliwie komentował bieżące życie polityczne i demaskował liczne hipokryzje. Popularność przyniosły mu "Kroniki Lwowskie", czyli felietony pisane w ciągu 18 lat. Lam był też autorem kilku powieści satyrycznych: "Pan komisarz wojenny" (1863), "Wielki świat Capowic" (1869), "Koroniarz w Galicji" (1869), "Głowy do pozłoty" (1873), "Idealiści" (1876) i "Dziwne kariery" (1880). Jego ostre, satyryczne pióro porównuje się do pisarzy angielskich: Charlesa Dickensa i Wiliama Makepeace‘a Thackeraya.

Artur Kukielski podaje się za bohatera powstania styczniowego. Tak naprawdę jest uciekinierem z Królestwa, który po dotarciu do Lwowa otrzymuje nominację na majora i rozkaz powrotu na front. Kukielski musi uciekać z hotelu przed rewizją policyjną i chowa się w krzakach. Tam znajdują go dwie kobiety: Celina Trzeszczyńska i jej macocha Małgorzata Szeliszczyńska. Kobiety oczarowane "powstańcem" przez dwa tygodnie sprawują nad nim opiekę. Po tym czasie oszust rusza w dalszą podróż. Wdzięk i spryt Kukielskiego sprawia, że na swojej drodze mami on niezliczone rzesze bohaterów. Czy nadejdzie kres przychylności losu i ktoś w końcu zdemaskuje "majora"?"Koroniarz w Galicji" jest opowieścią o Galicji i stosunkach mieszkańców do walki o niepodległość. Lam wyśmiewa ludzkie przywary chowane pod pozorami dystynkcji i dobrych manier. Charakterystyczny język Kukielskiego staje się parodią urzędowych rozporządzeń i programów politycznych różnych ugrupowań. Autor rozlicza rodaków z ich pustego w czynach patriotyzmu. Dzięki mistrzowskiej satyrze Lam uważany jest za jednego z największych ironistów polskiej rzeczywistości XIX wieku.Jan Paweł Ferdynand Lam (1838-1886) – polski powieściopisarz, publicysta, pierwszy wybitny polski felietonista, satyryk, redaktor "Dziennika Polskiego", nauczyciel. Pochodził z rodziny niemieckiej. Świadomie wybrał narodowość polską. Wziął udział w powstaniu styczniowym. Wskutek represji został skazany na rok więzienia. W 1866 roku powrócił do Lwowa, gdzie spędził resztę życia. Był satyrykiem i polemistą. Wnikliwie komentował bieżące życie polityczne i demaskował liczne hipokryzje. Popularność przyniosły mu "Kroniki Lwowskie", czyli felietony pisane w ciągu 18 lat. Lam był też autorem kilku powieści satyrycznych: "Pan komisarz wojenny" (1863), "Wielki świat Capowic" (1869), "Koroniarz w Galicji" (1869), "Głowy do pozłoty" (1873), "Idealiści" (1876) i "Dziwne kariery" (1880). Jego ostre, satyryczne pióro porównuje się do pisarzy angielskich: Charlesa Dickensa i Wiliama Makepeace‘a Thackeraya.

Moulard, główny bohater - cudzoziemiec z pochodzenia, lecz wychowany w Polsce, porzuca przybraną ojczyznę, wyjeżdża do Anglii... i wraca do Polski. Kocha ją trochę nawet wbrew sobie i wbrew panującym w niej stosunków. To kraj, w którym wszystko dzieje się na opak.Jan Lam ostro i wyraźnie przegląda czołowe warstwy narodu: upadającą szlachtę, kształtującą się burżuazję i biurokratyczną inteligencję. Obraz, który wyłania się z powieści jest pesymistyczny. Wszędzie panuje chaos, mniejsze i większe intrygi oraz ślepy egoizm. Zaledwie gdzieniegdzie rozbłyska uczciwość prostych ludzi...Jan Paweł Ferdynand Lam (1838-1886) – polski powieściopisarz, publicysta, pierwszy wybitny polski felietonista, satyryk, redaktor "Dziennika Polskiego", nauczyciel. Pochodził z rodziny niemieckiej. Świadomie wybrał narodowość polską. Wziął udział w powstaniu styczniowym. Wskutek represji został skazany na rok więzienia. W 1866 roku powrócił do Lwowa, gdzie spędził resztę życia. Był satyrykiem i polemistą. Wnikliwie komentował bieżące życie polityczne i demaskował liczne hipokryzje. Popularność przyniosły mu "Kroniki Lwowskie", czyli felietony pisane w ciągu 18 lat. Lam był też autorem kilku powieści satyrycznych: "Pan komisarz wojenny" (1863), "Wielki świat Capowic" (1869), "Koroniarz w Galicji" (1869), "Głowy do pozłoty" (1873), "Idealiści" (1876) i "Dziwne kariery" (1880). Jego ostre, satyryczne pióro porównuje się do pisarzy angielskich: Charlesa Dickensa i Wiliama Makepeace‘a Thackeraya.