Books in Dutch

'De grauwe vogels' is een verhaal over de tuinbouwer Kasper Valk en speelt zich af in het Hollands rivierenland. Kasper verzet zich tegen het geloof in God. Hij vertrouwt boven alles in zijn eigen kracht, eerlijkheid en deugdzaamheid. Zijn vrouw Heiltje koestert daarentegen een diep geloof in God. Hoewel Kasper het ene ongeluk na het andere overkomt, slaat hij vele wijze adviezen van (diep gelovige) vrienden af en bijt hij zich koppig vast in zijn ongeloof. Hij houdt er zijn eigen betekenissen van eerlijkheid en menselijkheid op na en stapt niet af van zijn eigen overtuigingen.Vanuit Kasper's ratio dat niets bestand is tegen de loop der dingen relativeert Van Schendel het praktische nut van religie en overtuiging. Het lot, waarover Van Schendel vaker schrijft, blijft onvoorspelbaar.De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals 'Een zwerver verliefd' (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; 'Een Hollands drama' (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.

Een Einzelgänger vecht tegen mens en waterEen klassieke roman met een duidelijk streekkarakter. In het gebied tussen Lek en Hollandse IJssel, in een calvinistische boerengemeenschap, woont Gieljan Beijen, een Einzelgänger wiens opvattingen over allerlei maatschappelijke en persoonlijke zaken niet beantwoorden aan de gewoonten van de streek. Gieljan, die van ingeland opklimt tot waarnemend dijkgraaf, heeft het niet gemakkelijk. Hij moet het opnemen tegen zijn moeder die hem een huwelijk opdringt, tegen het water, tegen de door het water bedreigde boeren. Ten slotte woedt in hem een vierde strijd: zijn twijfels aan en verlangen naar God.Voor de lezers van Maarten ’t Hart en Franca Treur.Herman de Man (pseudoniem van Salomon Herman Hamburger, 1989-1946) was een Nederlandse schrijver van literaire streekromans. Hij werkte als journalist, was tijdens de Tweede Wereldoorlog verbonden aan ‘Radio Oranje’ (een programma van het verzet tegen de Nazi’s), verloor zijn familie tijdens de oorlog en kwam zelf om bij een vliegtuigcrash. Hij ontving de Tollensprijs 1938 voor zijn hele oeuvre, waarvan vooral ‘Het wassende water’ de tand des tijds doorstaan heeft; in 1986 werd het bewerkt tot tv-serie. Ook ‘Zonen van de Paardekop’ en ‘De koets’ zijn bekende titels gebleven.

In deel 2 van de Mike Snow-reeks, bevinden we ons in het jaar 2772 in een stad in de toekomst, zonder verleden.Het is een tijd waar de 'digits' elkaar in voormalige arena's treffen voor het uitvechten van conflicten. Deze digitale mensen zijn maar nauwelijks te onderscheiden van robots en Mike vindt heeft moeite om zijn eigen identiteit terug te vinden, nadat een zelfmoordterrorist met succes een aanslag op de Leider pleegt. Mike is erbij als bodyguard en overleeft de aanslag maar net. Hij wordt opgelapt met chips en allerlei geavanceerde techniek en kan met behulp van zijn vriendin Ilse langzaam zijn herinneringen terugvinden. Tijdens zijn zoektocht naar de verantwoordelijke achter de aanslag, blijkt hij zelf ook verdachte te zijn... En hij ontdekt dat hij al veel eerder een chip ingepland kreeg dan hij tot nu toe had gedacht...

Deugd houdt de samenleving bij elkaar... maar ondeugd verenigt mensen.Twee jaar na zijn dood verscheen van Herman Heijermans de onvoltooide roman ‘Duczika’. Duczika woont samen met haar moeder, zus en nicht in een achterbuurt van Berlijn. Armoede is hun lot en het leven is hard, behalve als de altijd vrolijke Erich op bezoek komt. Erich neemt zich voor Duczika een ander en beter leven te bieden. Daarvoor zou zijn rijke oom Friedrich moeten sterven. Maar als de plannen een onverwachte, misdaadroman-achtige wending nemen, blijkt een wereldstad aan de vooravond van WO I geen zachtaardige plek te zijn voor verliefde jonge mensen. 50% drama, 50% aanklacht, 100% meeslepend.De Nederlander Herman Heijermans (1864 – 1924) heeft een aantal romans op zijn naam staan maar schreef vooral korte verhalen en toneel. Hij schreef onder een aantal pseudoniemen, waaronder Samuel Falkland en Koos Habbema. Heijermans begon als toneelrecensent bij De Telegraaf. De kritieken die hij daarvoor schreef waren erg fel zodat hij al snel veel vijanden maakte. Daarna begon hij zelf ook zelf toneelstukken te schrijven, die zeer sociaal betrokken waren. Bekende voorbeelden hiervan zijn Ghetto (1898) en Op hoop van zegen (1900). Heijermans was ook in de socialistische beweging zeer actief en lid van de SDAP.

Het studentenleven is zwaar voor dichter-student Piet Paaltjens. Heel zwaar. Hij besluit om zijn verdriet en frustratie te verwoorden op een manier zoals hij dat het beste kan: via poëzie.Bijzondere en soms onvoorstelbare situaties doen zich voor in de gedichten van Paaltjens, met name op liefdesgebied beschrijft hij gevoelens op humoristische maar ook realistische wijze. ‘Snikken en grimlachjes’ (1867) is een van de bekendste werken van Piet Paaltjens, het pseudoniem van schrijver François Haverschmidt. Een must-read voor alle liefhebbers van (klassieke) poëzie.François Haverschmidt (1835-1894) was een Nederlandse dichter en predikant. De meeste mensen zullen hem kennen als 'Piet Paaltjens', het pseudoniem dat hij gebruikte voor een van zijn meest bekende werken 'Snikken en grimlachjes' (1867).

'Waarheid' is gebaseerd op Zola's ervaringen met de beroemde veroordeelde legerofficier, Alfred Dreyfus. Het maakt deel uit van 'De vier evangeliën' (Vruchtbaarheid, Werk, Waarheid en Rechtvaardigheid) een verzameling romans waarmee Zola de fundamentele beginselen van het menselijk leven hoopte te onderzoeken. Dit is deel twee van de drie delen van 'Waarheid'.Émile François Zola (1840-1902) was een invloedrijk Frans romanschrijver, journalist en toneelschrijver en de zelfbenoemde leider van het Franse naturalisme. Meer dan de helft van Zola's romans maakte deel uit van een reeks van 20 boeken die gezamenlijk bekend staan als 'Les Rougon-Macquart'.Tot zijn bekendste werken behoren 'Germinal' (1885), 'La Bête Humaine' (1890), 'L'Assommoir' (1877), 'Thérèse Raquin' (1867), 'Au Bonheur des Dames' (1883) en 'L'Oeuvre' (1886), dat een gefictionaliseerde weergave was van zijn vriend Cézanne en het bohemienleven van schilders.Zola was een belangrijke figuur in de politieke liberalisering van Frankrijk en is beroemd geworden door zijn rol in de vrijspraak van de vals beschuldigde en veroordeelde legerofficier Alfred Dreyfus, dankzij zijn befaamde krantenartikel met de kop "J'Accuse...!".Zola werd tweemaal genomineerd voor de Nobelprijs voor Literatuur, in 1901 en 1902.

Achttiende-eeuwse satire over apen die mensen willen worden.Geen boek in de Nederlandse literatuur is vergelijkbaar met ‘Reize door het Apenland’ van Gerrit Paape, in 1788 gepubliceerd onder het pseudoniem J.A. Schasz. De ik-verteller komt voor een onmogelijke keuze te staan: zijn vrouw, dienstmeisje, paard en hond zijn allemaal in het water beland en hij kan niet kiezen wie van hen eerst gered moet worden. Daardoor verdrinken ze allemaal. Zijn woedende dorpsgenoten klagen hem aan en roddel maakt zijn misdaden groter en groter. De man vlucht naar Apenland, waar hij de eer krijgt de Apenvergadering bij te wonen. Thema van de vergadering: het moment waarop de apen mensen zullen worden. Maar is dat wel een goed idee? Een politieke satire die door haar hilarische en groteske karakter de tand des tijds heeft doorstaan.Een Nederlandse variant op Voltaires 'Candide'.Gerrit Paape (1752-1803) was journalist, dichter, rechter en romanschrijver. Als journalist joeg hij de staat dermate tegen zich in het harnas, dat hij de benen moest nemen naar België. Door een beschuldiging van majesteitsschennis mocht hij zelfs vier gewesten van Nederland niet meer in. Zijn satirische roman ‘Het leven en sterven van een hedendaagse aristocraat’ werd omarmd door het publiek. Van zijn grote productie heeft slechts één roman de literatuurgeschiedenis gehaald: ‘Reize door het Apenland’.

Koning Karel de Grote heeft een vreemde droom, waarin een engel hem beveelt iets te gaan stelen. Als de droom zich drie keer herhaalt, besluit de koning te gehoorzamen. Hij verlaat het hof en probeert te begrijpen wat van hem verwacht wordt, als hij op een oude bekende stuit: Elegast, een ridder die door de koning is verbannen voor een klein vergrijp. Elegant herkent de koning niet. Als hij over de droom hoort, stelt hij voor om bij Eggeric, Karels kwaadaardige zwager, iets te gaan stelen. Persoonsverwarring, magische kruiden, een complot tegen de koning: "Karel ende Elegast" haalt alles uit de kast voor een spannend verhaal over trouw en verraad. Verhalen over Karel de Grote waren in de Middeleeuwen heel gewoon. Ze maakten van de koning een haast legendarische figuur. Maar van die vele teksten hebben er maar weinig de tand des tijds zo goed doorstaan als "Karel ende Elegast".De auteur van "Karel ende Elegast" is onbekend. De tekst is omstreeks 1270 geschreven in Brabant.

In deze titel van Bavo Dhooge, Solo, leren we een verslaafde straatmuzikant kennen. Men noemt hem Jim en hij wordt door velen de nieuwe Messias genoemd, een verlosser die de taal van jazzmuziek gebruikt om zijn boodschap te verkondigen. Vanwege zijn talent en opvallende verhaal valt hij op bij een impressario, een artiestenagent met de naam Stark, die potentie ziet in een samenwerking. Ze raken verwikkeld in een surrealistisch verhaal waar de vraag van verlossing centraal staat en beide personages zich afvragen of ze voor zichzelf of de ander moeten kiezen...-

Twee Antwerpse politieagenten infiltreren in adellijke kringen, op zoek naar de man achter een "jachtongeluk" dat verdacht sterk op moord lijkt. Terwijl het duo probeert te wennen aan deze wereld van schone schijn, wordt hun aandacht getrokken door een dakloze man die in het bos vlakbij woont en volgens wie zijn beste vriend, een uil, vermoord werd."Schone schijn" gebruikt personages uit de Vlaamse tv-serie "Zone Stad" (VTM, 2003-2013), maar het verhaal zelf is nieuw. Bavo Dhooge focust op de gevoelens tussen de agenten, Tom en Fien, en leidt de lezers door een Agatha Christie-achtig doolhof, regelrecht naar een schokkende finale. "Schone schijn" is Dhooges tweede roman met de "Zone Stad"-personages; de eerste is "Schizo".

'Waarheid' (1931) is geschreven door de invloedrijke Franse auteur, journalist en toneelschrijver Émile Zola.Wanneer een jongen op brute wijze wordt vermoord, verspreidt zich een golf van woede en razernij door een klein dorp. Maar als de geruchten en de wrok toenemen, zal iemand dan ooit de waarheid ontdekken?'Waarheid' is gebaseerd op Zola's ervaringen met de beroemde veroordeelde legerofficier, Alfred Dreyfus. Het maakt deel uit van 'De vier evangeliën' (Vruchtbaarheid, Werk, Waarheid en Rechtvaardigheid) een verzameling romans waarmee Zola de fundamentele beginselen van het menselijk leven hoopte te onderzoeken. Dit is deel één van de drie delen van 'Waarheid'.Émile François Zola (1840-1902) was een invloedrijke Frans romanschrijver, journalist en toneelschrijver en de zelfbenoemde leider van het Franse naturalisme. Meer dan de helft van Zola's romans maakte deel uit van een reeks van 20 boeken die gezamenlijk bekend staan als 'Les Rougon-Macquart'.Tot zijn bekendste werken behoren 'Germinal' (1885), 'La Bête Humaine' (1890), 'L'Assommoir' (1877), 'Thérèse Raquin' (1867), 'Au Bonheur des Dames' (1883) en 'L'Oeuvre' (1886), dat een gefictionaliseerde weergave was van zijn vriend Cézanne en het bohemienleven van schilders.Zola was een belangrijke figuur in de politieke liberalisering van Frankrijk en is beroemd geworden door zijn rol in de vrijspraak van de vals beschuldigde en veroordeelde legerofficier Alfred Dreyfus, dankzij zijn befaamde krantenartikel met de kop "J'Accuse...!".Zola werd tweemaal genomineerd voor de Nobelprijs voor Literatuur, in 1901 en 1902.

Als jurylid bij het proces tegen een prostituee die van moord wordt beschuldigd, ontdekt prins Nekhlyudov tot zijn ontzetting dat de beklaagde een vrouw is die hij ooit heeft verleid en vervolgens in de steek heeft gelaten toen zij nog maar een jong dienstmeisje was, Katjoesja Maslova.Hij voelt zich ondraaglijk schuldig als hij beseft dat hij rechtstreeks verantwoordelijk is voor haar ondergang. Nekhlyudov is vastbesloten te vechten voor haar vrijlating. Als dat niet lukt, is hij bereid Maslova koste wat kost achterna te gaan de gevangenis in.In 'Opstanding' schetst Tolstoj een panoramisch beeld van het eind negentiende eeuwse Rusland en de hardheid van het leven van de lagere klassen. De lezer wordt meegevoerd in de sombere onderwereld van de gevangeniscellen en in de luisterrijke vertrekken van de adel. Doorspekt met vurige verontwaardiging over de regering, de hogere klassen, het rechtssysteem en de kerk.Leo Tolstoj (1828-1910) was een Russische schrijver, een meester in realistische fictie en een van 's werelds grootste romanschrijvers. Tot Tolstojs belangrijkste werken behoren "Oorlog en vrede" (1865-69) en "Anna Karenina" (1875-77), twee van de grootste romans aller tijden en tevens hoogtepunten van de realistische fictie. Naast romans schreef hij veel korte verhalen en later in zijn leven ook essays en toneelstukken.

Een verhaal voor grote kinderen.Koert, een teer kereltje met een horrelvoet (ook wel klompvoet genoemd), moet veel van zijn tijd in bed doorbrengen. Hij ontvlucht de harde werkelijkheid (een handicap, het armoedige arbeidersleven) in dromen en fantasieën. Herman Heijermans leverde met ‘Droomkoninkje’ een belangrijke bijdrage aan de literatuur over kinderen. Hij noteert de gedragingen en reacties van een vroegrijp jongetje met liefde, mededogen en humor. Het gevoel voor rechtvaardigheid van de auteur weerspiegelt zich in de ellende die het gezin treft: een wrede huisbaas, ontslag, onterechte beschuldigingen van diefstal, afgerond met een dramatisch ongeval. Een warm boek over een koude samenleving.Voor de lezers van Theo Thijssen.De Nederlander Herman Heijermans (1864 – 1924) heeft een aantal romans op zijn naam staan maar schreef vooral korte verhalen en toneel. Hij schreef onder een aantal pseudoniemen, waaronder Samuel Falkland en Koos Habbema. Heijermans begon als toneelrecensent bij De Telegraaf. De kritieken die hij daarvoor schreef waren erg fel zodat hij al snel veel vijanden maakte. Daarna begon hij zelf ook zelf toneelstukken te schrijven, die zeer sociaal betrokken waren. Bekende voorbeelden hiervan zijn Ghetto (1898) en Op hoop van zegen (1900). Heijermans was ook in de socialistische beweging zeer actief en lid van de SDAP.

Nietig en superieur, alles en nietsFrans Coenen had aanleg tot depressie. In zijn dagboek schreef hij daarover: ‘Mijn vrienden hebben zich van kant gemaakt, maar ik heb mijn misère van me afgeschreven’. De roman ‘Een zwakke’ is een goed voorbeeld hiervan. Johan, de zwakke man uit de titel, lijdt onder zijn doodsverlangen, nietigheids- en superioriteitsgevoelens, zelfmedelijden, gevoeligheid voor weersveranderingen en huiselijke sfeer, onlustgevoelens en als problematisch ervaren seksualiteit’. Maar Coenen heeft een ruimere blik dan zijn hoofdpersonage en brengt ook diens moeder en zus in beeld, om het onbetrouwbare van Johans observaties in de verf te zetten. Misschien geen opbeurende lectuur, maar wel geschreven in glashelder, tintelfris Nederlands.Frans Coenen (1866-1936) promoveerde in de rechtsgeleerdheid, werkte als journalist en vond ten slotte zijn draai als gewaardeerd schrijver van romans. Coenen had aanleg voor depressie, wat zich in zijn werk vertaalt in een sterke melancholie. In de eerste tien jaar van zijn carrière publiceerde hij hoofdzakelijk naturalistische romans (‘Zondagsrust’ en ‘Verveling' behoren tot de beste), maar vanaf 1905 verlegde hij de focus naar politiek activisme. Pas kort voor zijn dood keerde hij terug naar fictie, met ‘Onpersoonlijke herinneringen’.

Een nieuw verhaal voor grote kinderen.Leentje is een meisje van zeven jaar. Ze heeft goudblonde haren en een vrolijk gezicht. In haar familie wordt ze meestal ‘Schandaal’ genoemd. Leentje pareert de tegenslagen van het leven altijd met een glimlach, en dat is nodig, anno 1920 in Philipsdorp (Eindhoven). Ernstige werkloosheid dwingt de mensen naar de mijnen. Armoede en ziekte kunnen elk ogenblik toeslaan. De heerlijke oude taal vormt een knus verweer tegen de harde realiteit die Heijermans hier beschrijft.‘Vuurvlindertje’ is een vervolg op ‘Droomkoninkje’; de gebeurtenissen volgen elkaar chronologisch op, maar ‘Vuurvlindertje’ is ook apart te lezen.De Nederlander Herman Heijermans (1864 – 1924) heeft een aantal romans op zijn naam staan maar schreef vooral korte verhalen en toneel. Hij schreef onder een aantal pseudoniemen, waaronder Samuel Falkland en Koos Habbema. Heijermans begon als toneelrecensent bij De Telegraaf. De kritieken die hij daarvoor schreef waren erg fel zodat hij al snel veel vijanden maakte. Daarna begon hij zelf ook zelf toneelstukken te schrijven, die zeer sociaal betrokken waren. Bekende voorbeelden hiervan zijn Ghetto (1898) en Op hoop van zegen (1900). Heijermans was ook in de socialistische beweging zeer actief en lid van de SDAP.

In het jaar 3113 bedient de politie zich van "e;verkenners"e; om de ondergrondse wegen van de stad in de gaten te houden. Mike Snow is zo'n verkenner. Hij wordt aangeklampt door een zekere Cora, die hem smeekt haar verdwenen autistische broertje terug te vinden. Maar voor Mike iets kan ondernemen, wordt hij zelf verdacht van ontvoering. En dan moet hij op de vlucht voor zijn voormalige collega's. Bavo Dhooge, vooral bekend van zijn vaak komische detectives en thrillers, schreef deze keer voor een jonger publiek (vanaf 13 jaar). "e;Spiegels"e; is het eerste deel in de reeks avonturen van Mike Snow, die zich afspelen in een maatschappij waarin "e;Big Brother"e; iedereen in de gaten houdt, en iedereen zich opgejaagd voelt. Korte, soms afgebroken zinnen brengen dat gevoel ook over op de lezer. Drie-delige sciencefictionreeks over de verkenner Mike Snow.

'Avonturiers' is een bundel met verhalen over ontdekkingsreizigers. De verhalen werden grotendeels geschreven toen de auteur in Italië rondom Florence en later Genua woonde. In zijn verhalen weet Van Schendel het reizen, lezen en verbeelden door elkaar te vlechten. Met zijn reisverhalen wil hij niet zozeer de kijk van de protagonist geven, vaak poogt hij vooral een ander te begrijpen. Ook voegt Van Schendel aan zijn reisverhalen vaak een historisch randje toe: zo begint 'Avonturiers' met 'Het boek der wonderen': een grotendeels fictief reisverhaal uit de veertiende eeuw over Jean de Mandeville. Met de overwegend fictieve verbeeldingswereld die Van Schendel opwekt in zijn verhalen zet hij de lezer aan tot reflectie op de werkelijkheid.De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals 'Een zwerver verliefd' (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; 'Een Hollands drama' (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.

Als de jonge Jacques Perk tijdens een vakantie in de Belgische Ardennen Mathilde Thomas ontmoet, inspireert deze eerste liefde hem tot een reeks sonnetten die de literatuurgeschiedenis in zal gaan. Hij ordent ze tot een zogenaamde ‘krans’. In het oudste handschrift bestaat "Mathilde" uit 100 sonnetten. Het thema is de geleidelijke bewustwording van het dichterschap onder invloed van de natuur en de schoonheid van een vrouw. De krans is opgebouwd als een klassiek drama, waarin de liefde de mens zowel optilt en laat zweven, maar hem ook genadeloos weer neersmakt in de bitterheid van het verlies.Jacques Perk (1859-1881) was een groot poëtisch talent, dat vroeg werd erkend (critici vergeleken hem met Dante) en toch niet de kans kreeg om zich te ontwikkelen, omdat hij al op zijn 22ste stierf aan tuberculose. Zijn nalatenschap werd door vriend en collega Willem Kloos van een inleiding voorzien en gepresenteerd als wat poëzie op dat moment moést zijn. Perks werk werd daardoor de aankondiging van de Tachtigers, de beweging van romanschrijvers en dichters die door Willem Kloos gedefinieerd zou worden.

Verhalen over momenten van existentieel inzicht‘Bleke levens’ verzamelt het werk op de korte baan van Frans Coenen. Titels als ‘Bleke levens’, ‘Twijfelmoedig’ en ‘Vervreemd’ geven al aan dat Coenen gevoel had voor melancholie en existentiële twijfel. De spanning in deze verhalen zit ‘m in de clash tussen de hoofdfiguren, die een ontluisterende visie op het leven hebben, en hun omgeving, die holle woorden en oppervlakkig optimisme in stelling brengen. Maar de clash kan ook in één personage plaatsvinden: een pijnlijk moment van inzicht, zoals in ‘Zomermiddag’. Het boek sluit af met het ietsje lichtere ‘In België’, een reisverslag dat ons naar Luik, Saint Hubert en Bouillon brengt.Frans Coenen (1866-1936) promoveerde in de rechtsgeleerdheid, werkte als journalist en vond ten slotte zijn draai als gewaardeerd schrijver van romans. Coenen had aanleg voor depressie, wat zich in zijn werk vertaalt in een sterke melancholie. In de eerste tien jaar van zijn carrière publiceerde hij hoofdzakelijk naturalistische romans (‘Zondagsrust’ en ‘Verveling' behoren tot de beste), maar vanaf 1905 verlegde hij de focus naar politiek activisme. Pas kort voor zijn dood keerde hij terug naar fictie, met ‘Onpersoonlijke herinneringen’.

Het internationaal geroemde toneelstukHet bestaan van vissersvrouw Kniertje is hard. Ze heeft haar man en twee zonen moeten afgeven aan de zee. Toch overtuigt ze haar twee jongste zonen om aan te monsteren op de Hoop van Zegen. Wat ze niet weet, is dat het schip in zeer slechte staat is. Het toneelstuk ‘Op hoop van zegen’ is de geschiedenis van een vissersgemeenschap die clasht met het 19de-eeuwse kapitalisme. Het ensceneert een verbitterd gevecht tussen sociale klassen en schetst ook hoe mensen hun eigen vooruitgang saboteren. Heijermans had zich goed gedocumenteerd over de misstanden in de zeevisserij voordat hij het stuk schreef, en hij wilde ermee een wet forceren tegen de gewetenloze reders die drijvende doodskisten het water opstuurden. In 1909 gebeurde dat ook: toen werd de Schepenwet aangenomen, die controle op de veiligheid van alle uitgaande schepen voorschreef. Het toneelstuk verwierf internationale beroemdheid.Herman Heijermans (1864-1924) was een heel productief Nederlands toneelschrijver; zijn verzamelde werk beslaat drie dikke boekdelen. Zijn onverwoestbare klassieker is ‘Op hoop van zegen’. Hij was ook actief als toneelrecensent en als directeur van Theater Carré. Onder het pseudoniem Samuel Falkland schreef hij columns, de zogenaamde ‘Falklandjes’.

Wat is het ergste wat een vampier kan overkomen? Direct zonlicht? Nog erger: geen WiFi! Natuurlijk, Quentin is blij dat het auto-ongeluk hem niet het leven gekost heeft. En dat zijn over-overgrootvader Vlad Dracula hem met een beet in de nek van de dood gered heeft. Maar moest hij daarom echt mee naar dat WiFi-loze kasteel in Transsylvanië? En bekeken vanuit Dracula’s perspectief: beseft de Heer van de Nacht welke ellende hem wacht, als hij een lastige puber bij zich in huis neemt? Gelukkig is daar de mooie Abigail, die door het kasteel dwaalt, beweert niets af te weten van vampiers... maar wel precies weet hoe ze hen onder de duim kan houden. Een lichtvoetige, humoristische fantasie, vol verrassingen en romantiek.De reeks "Dracula’s Erfgenaam" draait rond de Californische tiener Quentin, die van de dood wordt gered door zijn over-overgrootvader Vlad Dracula. Nu moet hij een nieuw leven zien op te bouwen, in Transsylvanië en in de nacht."Ik schrijf verhalen omdat ik anders niet kan ademen", zo bekent Anna Katmore op haar website. Geïnspireerd door Disney en verlangend naar tegelijk vredige en magische zaken, schrijft ze gloedvolle "contemporary romance". Sinds het succes van haar debuut ("Play with me", 2012) is Katmore fulltime schrijfster. Ze publiceerde o.m. de reeksen "Grimm was a bastard", "Grover Beach Team" en "Fall for me". Katmore woont in Duitsland.

De stem van de nacht, van Dean Koontz, gaat over het opgroeien van Roy en Colin. Twee jongens die ondanks dat ze elkaars tegenpolen kunnen zijn, tot ieders verbazing ook elkaars beste vrienden zijn. Colin is verlegen en Roy is juist heel populair en kan gemakkelijk meisjes voor zich winnen. Colin is gefascineerd door Roy, die op zijn beurt veel over de dood en geweld praat. Hij begint wel steeds misdadiger gedrag te vertonen, en er komen schimmige voorvallen uit zijn vroegere jeugd aan het licht. Uiteindelijk raakt Colin er steeds meer van overtuigd dat Roy gestopt moet worden...De Amerikaanse auteur Dean Ray Koontz (1945) staat bekend om zijn spannende thrillers die vaak een vleugje horror, fantasy, science fiction of satire bevatten. Veel van zijn werken bereikten de New York Times-bestsellerlijst, waarvan meerdere direct op nummer één binnenkwamen. Dit maakt hem tot een van de grootste New York Times-bestsellerauteurs ter wereld. In totaal heeft hij maar liefst 105 boeken geschreven waarvan er meer dan zestig in het Nederlands te lezen zijn. Zijn boeken zijn wereldwijd meer dan 500 miljoen keer verkocht.

In het tweede deel van de populaire Ravn-serie raakt Ravn opnieuw betrokken bij een verdwijningszaak. Dit keer leiden de aanwijzingen hem naar Berlijn.Een eenzame man heeft geld verduisterd om naar een geheime bijeenkomst in Berlijn te kunnen reizen, waarna hij spoorloos verdwijnt. Ravn raakt bij de zoektocht betrokken via de zus van de man, Louise. Verschillende alleenstaande mannen zijn op mysterieuze wijze verdwenen in Berlijn en de zaak gaat terug tot de Stasi-tijd. Ravn brengt zichzelf in groot gevaar als hij het mysterie probeert op te lossen door de gruwelen uit het verleden tot leven te brengen... AFGEZONDERD is het tweede, op zichzelf staande deel in de serie van de Deense misdaadkoning Michael Katz Krefeld over privédetective Ravn.

April Charles is nog niet bekomen van haar vorige avontuur of er wordt haar weer om hulp gevraagd. Dit keer door niemand minder dan Hecate, een hogere elf. Hecate heeft verontrustend nieuws: van de groep miljardairs die van Terr een pretpark voor volwassenen wilde maken, is er één ontsnapt, die nog duisterdere plannen lijkt te hebben.April heeft haar geliefden eindelijk opgebiecht dat ze geen mens is en neemt hen mee naar de droomwereld, in de hoop dat ze haar dan beter zullen gaan begrijpen. Samen met haar vrienden gaat April op onderzoek uit, terwijl ze ondertussen nog steeds vecht met haar persoonlijke demonen. Zal April haar geliefde droomwereld en haar relatie kunnen redden zonder zichzelf te verliezen?

Alhoewel de reeks "Onze voorouders in verschillende taferelen geschetst" begon als een manier om Jacob van Lenneps kortere werk te verzamelen, bevat dit laatste deel slechts één verhaal (van romanlengte). "De reisgenoten" begint in 1270, met een kruistocht als achtergrond. De kruistocht is geen groot succes geworden en het leger keert moeizaam naar huis terug, gedreven door honger en met allerlei tegenslagen onderweg. Onder hen bevinden zich ook enkele Nederlanders, met als voornaamste de ridderlijke Jonker Jan van Arkel. Rondom hem beweegt een bonte cast van avonturiers, die allemaal hun moment in de spotlights krijgen, met ingelaste verhalen. Daardoor krijgen we een afwisseling van romance en avontuur, gebeurtenissen te land en ter zee, in het hier en nu en het recente verleden.Jacob van Lennep (1802-1868) was een Nederlandse schrijver, dichter, taalkundige, advocaat en politicus. Hij was de belangrijkste 19de-eeuwse schrijver van Nederlandse historische romans. Zijn bekendste titels zijn "Elisabeth Musch" en "De roos van Dekama", allebei romans die belangrijke episodes uit de Nederlandse geschiedenis als achtergrond nemen. Van Lennep is ook de literatuurgeschiedenis ingegaan als de man die Multatuli’s "Max Havelaar" op de markt bracht, in een politiek afgezwakte versie, tot grote woede van de auteur.

De historische romans die in de 19de eeuw werden geschreven, zijn vrijwel altijd nogal omvangrijk. De schrijvers namen de tijd om plaatsen, personen en omstandigheden uitgebreid te beschrijven. Lezers van nu vinden dat langdradig. Jacob van Lennep schreef niet alleen historische romans, maar ook verhalen, "historische episoden" van veertig à honderd bladzijden. Deze verhalen werden later gebundeld in zijn reeks "Onze voorouders in verschillende taferelen geschetst". Deel 2 bevat de verhalen "Chariëtto", "De Saxische weezen" en "De Friezen te Rome". Ze spelen zich respectievelijk af in de 4de eeuw na Christus in de buurt van Parijs, in de 5de eeuw op een moment dat Europa wordt geteisterd door invallen van de Hunnen, en in de 9de eeuw te Rome, waar Jacob van Lennep de culturele oorsprong van de Friezen op de hielen zit. In alle verhalen schetst Van Lennep snel een historische context, om zijn personages meteen in het avontuur te laten belanden – een avontuur dat is voorzien van historische correcte details, die de auteur zelf toelicht in eindnoten.Jacob van Lennep (1802-1868) was een Nederlandse schrijver, dichter, taalkundige, advocaat en politicus. Hij was de belangrijkste 19de-eeuwse schrijver van Nederlandse historische romans. Zijn bekendste titels zijn "Elisabeth Musch" en "De roos van Dekama", allebei romans die belangrijke episodes uit de Nederlandse geschiedenis als achtergrond nemen. Van Lennep is ook de literatuurgeschiedenis ingegaan als de man die Multatuli’s "Max Havelaar" op de markt bracht, in een politiek afgezwakte versie, tot grote woede van de auteur.

De maatschappelijke ongelijkheid tussen man en vrouw is zelden zo venijnig beschreven als in "Eva", Carry van Bruggens bekendste roman. David en Eva, een tweeling, zijn allebei onderwijzer, maar terwijl Davids carrière hem snel een prettige baan en waardering brengt, moet Eva genoegen nemen met een lager loon en harder werken. Wat haar verbindt met haar broer is dat ze allebei worstelen met hun seksualiteit. David is homoseksueel en komt daardoor in de problemen. Eva heeft fantasieën over een vrouwelijke collega en een minderjarige mannelijke leerling. Ook al bedwingt en straft ze zichzelf voortdurend, conflicten met haar omgeving komen nu en dan tot ontploffing. "Eva" volgt het leven van de tweeling tot aan de dramatische dood van de een en het allereerste orgasme van de ander. Een roman die veel stof deed opwaaien in 1927 en een eeuw later nog steeds staat als een huis, dankzij de stilistische ambitie.

De historische romans die in de 19de eeuw werden geschreven, zijn vrijwel altijd nogal omvangrijk. De schrijvers namen de tijd om plaatsen, personen en omstandigheden uitgebreid te beschrijven. Lezers van nu vinden dat langdradig. Jacob van Lennep schreef niet alleen historische romans, maar ook verhalen, "historische episoden" van veertig à honderd bladzijden. Deze verhalen werden later gebundeld in zijn reeks "Onze voorouders in verschillende taferelen geschetst". Deel 1 bevat de verhalen "Alwart" en "Brinio", waarin we terugkeren naar de tijd van Romeinen en Bataven of Batavieren. De Bataven golden als elitetroepen van de Romeinse macht. Van Lennep verdiept zich in hoe zij die positie verwierven en hoe ze zich langzaam losmaakte uit de Romeinse cultuur.Jacob van Lennep (1802-1868) was een Nederlandse schrijver, dichter, taalkundige, advocaat en politicus. Hij was de belangrijkste 19de-eeuwse schrijver van Nederlandse historische romans. Zijn bekendste titels zijn "Elisabeth Musch" en "De roos van Dekama", allebei romans die belangrijke episodes uit de Nederlandse geschiedenis als achtergrond nemen. Van Lennep is ook de literatuurgeschiedenis ingegaan als de man die Multatuli’s "Max Havelaar" op de markt bracht, in een politiek afgezwakte versie, tot grote woede van de auteur.

De historische romans die in de 19de eeuw werden geschreven zijn vrijwel altijd nogal omvangrijk. De schrijvers namen de tijd om plaatsen, personen en omstandigheden uitgebreid te beschrijven. Lezers van nu vinden dat langdradig. Jacob van Lennep schreef niet alleen historische romans, maar ook verhalen, "historische episoden" van veertig à honderd bladzijden. Deze verhalen werden later gebundeld in zijn reeks "Onze voorouders in verschillende taferelen geschetst". Deel 4 bevat 4 verhalen: "De gestoorde bruiloft" (over een inval van de Noormannen in het jaar 1000), "Ulrich de zanger" (over de naijver tussen Vlaardingen en Dordrecht, in het jaar 1048), "De Friese bouwmeester" (over de moeizame constructie van een kerk in de buurt van Utrecht, aan het einde van de 10de eeuw) en "De bedevaartganger" (in hetzelfde tijdvak en draaiend rond de erfopvolging van graaf Dirk V). Door hun beperkte lengte zijn deze verhalen de ideale manier om het talent van rasverteller Jacob van Lennep te leren kennen én appreciëren.Jacob van Lennep (1802-1868) was een Nederlandse schrijver, dichter, taalkundige, advocaat en politicus. Hij was de belangrijkste 19de-eeuwse schrijver van Nederlandse historische romans. Zijn bekendste titels zijn "Elisabeth Musch" en "De roos van Dekama", allebei romans die belangrijke episodes uit de Nederlandse geschiedenis als achtergrond nemen. Van Lennep is ook de literatuurgeschiedenis ingegaan als de man die Multatuli’s "Max Havelaar" op de markt bracht, in een politiek afgezwakte versie, tot grote woede van de auteur.

Invasia, een verborgen deel van de aarde. Hier leven mensen, elfen, dwergen, aardmannen, smorgels, arachnieten en mockels. Hun samenleven is vredig, totdat een leger monsters het land binnenvalt en optrekt naar de hoofdstad, Amarena. De vriendinnen Linda, Miranda en Masha gaan op zoek naar de tranen van de eenhoorn. Die onvindbare, misschien wel mythische substantie kan het rijk redden. "De tranen van de eenhoorn" is een queeste, snel schakelend tussen de helden en de perfide koningin van het buurland. Wie is een medestander, wie een vijand? Niets is wat het lijkt in Invasia.