Poland

Niektóre morderstwa sprawiają, że nawet policjant zmienia się nie do poznania.W niewielkim mieście dochodzi do serii brutalnych zabójstw młodych kobiet. Detektyw Robert Juszcz i jego świeżo upieczony partner, Bartosz Parela, usiłują odkryć, co łączy wszystkie zbrodnie. Sprawca jest jednak profesjonalny i nieuchwytny, sprytnie zaciera wszelkie ślady i bawi się ze stróżami prawa. Gdy policjantom wydaje się, że trafili na właściwy trop, od razu okazuje się, że zabrnęli w ślepą uliczkę i muszą wrócić do punktu wyjścia. Cechą wspólną wszystkich morderstw jest obecność pentagramu i głębokie nacięcia na ciałach ofiar. W międzyczasie do miasteczka po długiej służbie wojskowej niespodziewanie wraca wieloletni przyjaciel Bartka – Michał Majer.Wkrótce okaże się, kto tak naprawdę stoi po stronie prawa, a kto wciela się w rolę skutecznego zabójcy, którego mianowano Krawcem z Klicji.Damian Jackowiak - polski pisarz, autor „Tożsamości zbrodni". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Czy można odnaleźć wspólną drogę do szczęścia w czasach rozwodów, selfie i botoksu?Bohaterka książki to mieszkanka wielkiego miasta, przeklinająca poranne korki, dręczona wyrzutami sumienia, kiedy zaśpi na zajęcia fitness, i lecząca smutki kolejną sukienką zakupioną on-line. W dzienniku opowiada o perypetiach w swoim związku, życiu we współczesnym świecie oraz o kobiecych potrzebach. Bez cenzury relacjonuje codzienne sytuacje, czułe przekomarzania czy też temperamentne sprzeczki. W powietrzu nieustannie unosi się atmosfera nieskrywanego erotyzmu, a pikantne szczegóły małżeńskiego pożycia bynajmniej nie stanowią tabu. Spotykamy więc bohaterów w sytuacjach bardzo przyziemnych: podczas urządzania mieszkania, przyrządzania posiłków, w chorobie, na imprezie, w łóżku... ¬ czyli zupełnie jak w reality show...Książka dobitnie i z humorem pokazuje, że nie ma jednej recepty na udane pożycie, a wszystkie poradniki można włożyć między bajki.„Grunt to polubić siebie. Ludzie są w jakimś sensie swoją kreacją. Nie ma żadnego odgórnego ideału piękna. Warto być zgodną z samą sobą. Należy zastanowić się – kim chciałabym być? Jak chciałabym wyglądać? Co chciałabym sobą reprezentować? Można zazdrościć osobom w naszym mniemaniu idealnym. Można również zadziałać i stać się dla siebie ideałem. Tak naprawdę wiele rzeczy można w sobie zmienić. Zamiast zazdrościć komuś jędrnej pupy, czy nie lepiej samemu popracować nad swoją, aby osiągnąć wymarzone efekty? Trzeba zadać sobie pytanie – akceptuję czy działam?"Olivia S. - polska pisarka, autorka „Dwoje nie do pary". Autorka powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jej temat pozostały tajemnicą...

Grzmiące – senna mieścina na krańcach cywilizacji.Iwona, tutejsza dziewczyna o intrygującej urodzie, pracuje w miejscowym ciucholandzie, zwanym szumnie butikiem. Pewnego dnia Karol, który zjawił się w Grzmiących nie wiedzieć skąd i zamieszkał w podupadłym dworku na skraju miasteczka, proponuje Iwonie zatrudnienie w charakterze modelki. Mężczyzna stopniowo wprowadza nieobytą dziewczynę w tajniki sztuki i innych sfer wyższej kultury.Czy chce w ten sposób oczarować i uwieść coraz bardziej zafascynowaną nim dziewczynę, dla której stał się przewodnikiem i mistrzem? Jakkolwiek się rozwinie ich osobliwy związek, jedno jest pewne: dla Iwony już nic nie będzie teraz takie samo jak wcześniej.Waldemar Pernach - polski pisarz, autor „Przypadku Iwony z Grzmiących". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Geniusz i niezrównany dowódca, jedna z najbardziej rozpoznawanych postaci historycznych i jej krótki, ale barwny epizod w Polsce.Od czasu gdy Napoleon po raz ostatni wyjechał z Polski, minęło już przeszło 200 lat. W tym czasie ukazała się niezliczona ilość publikacji traktujących o jego związkach z Polską i Polakami. Także o pobycie cesarza na naszych ziemiach napisano - można by sądzić - już wszystko. Okazuje się jednak, że do tej pory nikt nie pokusił się o syntetyczne opisanie wszystkich jego wizyt na terytorium Polski; nie tej dawnej, przedrozbiorowej, ale dzisiejszej - leżącej miedzy Odrą a Bugiem.Niniejsza publikacja jest uzupełnieniem tej ewidentnej luki. Z przyjemnością oddajemy do rąk Czytelników szczegółowe i jednocześnie przystępne sprawozdanie z pobytu Boga Wojny na terenie Polski. Tropem cesarza przewędrujemy od Odry po Wisłę, przyjmiemy defiladę zwycięstwa w nadmorskim Gdańsku, a nawet przez dziurkę od klucza podglądniemy jego romans z Marią Walewską, który rozkwitł w warmińskim zamku Finckenstein...Jakub Hermanowicz - autor „Napoleona na ziemiach polskich". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Ewa, od wielu lat wdowa, matka blisko osiemnastoletniej Marty, ma dobrą pracę i ustabilizowane życie, ale wieczory spędza zwykle samotnie przed telewizorem. Gdy w majowy poranek w dniu swoich urodzin słyszy od córki, że właśnie została „ryczącą czterdziestką", zaczyna lekko się niepokoić upływającym czasem. Tego samego dnia Marta wyciąga Ewę jako przyzwoitkę na spotkanie z poznanym kilka tygodni wcześniej Mateuszem.Czy z potencjalnej dziewczyny naprawdę staje się potencjalną teściową dla męskiej części ludzkości? – zastanawia się Ewa, obserwując z ukrycia randkujących zakochanych. Czy w macierzyńskim zapamiętaniu nie przegapiła własnego czasu na miłość? – To pytanie dręczy ją jednak tylko do momentu, gdy z opresji ratuje ją pewien przystojniak...– Piotr uważa, że łóżko w sypialni to bardzo wygodna trumna dla namiętności – powiedziałam przekornie. – Twierdzi, że takie rzeczy lepiej robić w dziwnych miejscach, bo to podgrzewa atmosferę.– W takim razie nie będę kupował łóżka do takich rzeczy. Ostatecznie możemy kochać się pod prysznicem.– Albo na podłodze przed kominkiem – zgodziłam się.– Albo na leżaku przed domem – zaproponował.– Ale bardzo cichutko, żeby nie płoszyć zajęcy – zastrzegłam. – Albo klasycznie, w samochodzie.– Albo mniej klasycznie, na pomoście nad jeziorem.– Zawsze też możemy wykorzystać jakieś pochyłe drzewo w lesie.– Albo drugie drzewo w drugim lesie.– Albo trzecie w trzecim? Możliwości są nieograniczone.– No widzisz! – zgodził się. – Nuda nam nie grozi.– Nuda nie, prędzej mandaty za obnażanie się w miejscach publicznych – powiedział do nas pan stojący w kolejce za nami.Anna Konstanty - Rocznik 1980, Lubuszanka. Miłośniczka nadodrzańskich krajobrazów, porannej kawy i deszczowych popołudni. Pierwsze opowiadanie napisała w wieku dwunastu lat. Laureatka kilkunastu konkursów literackich. Autorka tomiku „Wiosna i inne opowiadania". Członek Zarządu Gubińskiego Towarzystwa Kultury. W 2014 roku została uhonorowana nagrodą Powiatu Krośnieńskiego za działalność kulturalną. Od dwudziestu pięciu lat nieprzerwanie pisze pamiętnik.

Nie ma nic lepszego od wspólnego rodzinnego czytania – takiego, które sprawia, że na twarzach dzieci pojawia się uśmiech.„Przygody niezwykłych bohaterów" ukazują świat widziany z dziecięcej perspektywy. Opisują sprawy trudne, bolesne bądź obce dziecięcemu doświadczeniu. To zbiór bajek terapeutycznych, które w przystępny dla dziecka sposób przedstawiają takie tematy jak adopcja, choroba, przeprowadzka, nocne strachy czy pójście do przedszkola. Razem z Zimową Owieczką, Kaczką Krzykaczką czy ślimakiem Winicjuszem mały czytelnik krok po kroku przebywa całą drogę wyjścia z lęku. Dzięki temu jest w stanie pojąć problem i uczy się, jak go pokonać.Paweł Maj - polski pisarz, autor „Przygód niezwykłych bohaterów". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Obłędna sztafeta zbrodni wśród zakazanych zaułków Łodzi.W Łodzi zaczynają ginąć nastoletnie dziewczyny. Schemat działania porywacza wskazuje na „sezonowego zabójcę", który grasował w mieście kilka lat wcześniej. Uzasadnione jest jednak przypuszczenie, że obecne porwania mogą być dziełem naśladowcy. Przełożeni decydują się przywrócić do służby wydalonego z policji Fiszera, kłopotliwego dochodzeniowca będącego kimś w rodzaju zaćpanego medium, który przed laty, stosując niekonwencjonalne metody, wytropił „sezonowego zabójcę".Śledztwo wiodące przez duszne podwórka, ciemne zaułki i klaustrofobiczne klatki schodowe szybko zaczyna przypominać ryzykowną eskapadę z pogranicza objawienia i szaleństwa, której stawką jest ludzkie życie.Sięgając po tę sensacyjną historię nie należy się nastawiać na proste prawdy i łatwe do rozwiązania zagadki, zamiast tego lepiej jest się przygotować na mroczną podróż w głąb ludzkich umysłów i podglądanie jak rodzi się zło. "Rekonstrukcje" są kryminałem wyłamującym się z prostych schematów sensacyjnych, oferującym czytelnikom nie tylko lekturę, ale i filmowo-fotograficzną opowieść.Katarzyna Pessel, takijestswiat.blogspot.comJan Rychter, (ur. w 1982 r.) – absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Łódzkiego. Publikował poezję na łamach „Tygla Kultury", porzucił jednak wiersze na rzecz prozy. Wskazując swoje twórcze inspiracje, podkreśla rolę, jaką w kształtowaniu jego pisarstwa wywarła powieść modernistyczna i postmodernistyczna. Ceni dorobek literacki m. in. Williama Faulknera, Alaina Robbe-Grilleta czy Thomasa Pynchona. Wierzy w sens twórczych poszukiwań, stąd jego zamiłowanie do formalnych eksperymentów. O ile w debiutanckim W cieniu kamienic wyraźnie widoczne były wpływy XX-wiecznej prozy awangardowej – głównie spod znaku strumienia świadomości oraz nouveau roman – o tyle Rekonstrukcje są raczej świadectwem filmowych fascynacji autora, który podkreśla, że właśnie film, obok literatury, jest jego wielką pasją.

Czy kiedy dusza cierpi od zranień, lekarstwem zawsze jest miłość?Młody mąż, przyszły ojciec i początkujący, zdolny powieściopisarz wiedzie spokojne życie. Wszystko odmienia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, w momencie gdy odbiera telefon ze szpitala, który zmienia życie całej jego rodziny.Janek siedział na sofie, trzymając na kolanach swą debiutancką powieść. Już tysiące ludzi miały ją w swoich domach i podobnie jak on teraz, czytały ją, strona po stronie, chcąc poznać zakończenie. Niektórzy szczęśliwcy robili to powoli, nie chcąc zbyt szybko zjeść dania, które najwidoczniej im smakowało. Patrzył na okładkę. To niewątpliwie mój wielki sukces, myślał. A czym jest to, co teraz robię? To koniec. Definitywny koniec. Zamknięcie pewnego etapu życia. Odkreślenie go grubą, czarną kreską od tego, co czeka na mnie w przyszłości. Czy to tylko wygodna wymówka – próba uciszenia sumienia, które wrzeszczy teraz z całych sił? Jeśli tak, to jest to bardzo nieudana próba.Myślał o tych, których teraz przy nim nie ma – o Samancie i Kamilku. To oni powinni tu być. Nic nie jest jednak tak, jak powinno. Janek zacisnął zęby.Janusz Kamil Gajdemski (ur. 1993) - powieściopisarz, poeta i autor tekstów piosenek . "Człowiek z blizną", otwierający trylogię "Prawdy", jest jego debiutancką powieścią. Wcześniej ukazał się tomik "Amour". Prywatnie interesuje się psychologią oraz historią współczesną. W przygotowaniu są już jego kolejne powieści: "Trzy miesiące to dwadzieścia godzin", "Powrót do przeszłości", będący kontynuacją "Człowieka z blizną", oraz "I help.pl"

Dzieło autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!Tytuł dzieła jest przewrotny i sugeruje, że to rodzaj prywatnych zapisków Toeplitza, które nie powinny trafić do szerokiego grona odbiorców. Tymczasem autor miał nadzieję, że ,,Czytelnik odnajdzie w nim także echa własnych przemyśleń i przypomni sobie fakty, które zaprzątały również i jego uwagę". ,,Mówienie do siebie" to antologia zawierająca wyselekcjonowane felietony, które w latach 1973-1977 publikowano w tygodniku ,,Kultura". Zbiór tekstów pokazuje efekty kronikarskiej pracy autora, dzięki nim czytelnik ma okazję poczuć atmosferę życia w Polsce lat 70-tych XX wieku. Szeroka tematyka felietonów pozwala zrozumieć zjawiska społeczno-ekonomiczne, które szczególnie zwracały uwagę Toeplitza. Lektura przypadnie do gustu każdemu, kto potrafi docenić ,,smaczki" żywotnej i ciągle atrakcyjnej formy felietonu, a przy tym szuka wartościowej rozrywki na wolne popołudnie lub czas podróży.Krzysztof Teodor Toeplitz pseud. KAT, KTT, Krzysztof Deuter (ur. 28 stycznia 1933 r. w Otrębusach, zm. 30 marca 2010 r. w Warszawie) - pisarz, publicysta, działacz polityczny, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych (m.in. ,,Czterdziestolatka", ,,Sławy i chwały"). Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Ukończył historię sztuki na UW (1955). Zadebiutował w 1947 r. jako krytyk filmowy, był wykładowcą PWST w Warszawie i łódzkiej PWSFTviT, redagował ,,Szpilki", publikował w ,,Przeglądzie Kulturalnym", ,,Polityce, ,,Przeglądzie" i ,,Trybunie". Wydał ponad 30 książek, m.in. powieści "Gorący kartofel", "Zapiski ambasadora Nolandii" i szkice "Groch o ekran". W latach 1955-58 i 1981-87 był kierownikiem literackiego Zespołu Filmowego "Kadr", a w latach 1979-80 Zespołu Filmowego "Iluzjon". Laureat wielu nagród, m.in. Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009).

O Indianach, pokonywaniu strachu i prawdziwej przyjaźniTrwają wakacje, na które Paweł bardzo się cieszył, ale chłopiec chodzi smutny i zniechęcony. Jego przyjaciele z podwórka bawią się w Indian, on zaś nie wie, kim są Indianie i o co chodzi w tej zabawie. Koledzy patrzą na Pawła z wyższością i ani myślą go dopuścić do swoich sekretów. Nieoczekiwana pomoc przychodzi ze strony dziadka, który wręcza wnukowi tajemniczą szkatułkę pełną dziwnych przedmiotów. Paweł nawet się nie spodziewa, że dzięki szkatułce dziadka przeżyje wielką indiańską przygodę.Ta książka w zabawny i trzymający w napięciu sposób zapoznaje dzieci z indiańską kulturą i uczy ponadczasowych wartości. Dodatkowo lekturę ułatwi zamieszczony na końcu książki słowniczek pojęć indiańskich.Ewelina Trojanowska - polska pisarka, autorka „Pawła i Indian". Autorka powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jej temat pozostały tajemnicą...

Najłatwiej obwiniać innych, najtrudniej wybaczyć sobie.Jak z patchworkowej wyszywanki przed czytelnikiem stopniowo odsłaniają się losy kilku osób. Są w różnym wieku, mieszkają w tym samym miasteczku, a niektórzy w tym samym bloku. Wszyscy przed czymś uciekają albo za czymś gonią. Ich historie połączy mocną nicią Franciszek – postać tajemnicza, inteligentna i nieszczęśliwa. Każdy z bohaterów postrzega go inaczej, rośnie w siłę małomiasteczkowa plotka...[...] usiadła w trawie tak wysokiej, że nie było jej widać zupełnie. I on usiadł. Później leżeli. Pytała go o chmury, czy zna ich rodzaje. Mówił, że dla niego chmura jest chmurą. Z niektórych pada, z innych nie. Ot, cała filozofia chmur. [...]Latały pszczoły i osy. Biedronki wędrowały po źdźbłach żółknących w skwarze. Zewsząd dobiegała nieznośna, chaotyczna i do bólu głośna muzyka świerszczy. Ptaki ześwirowały do reszty i darły się wniebogłosy. [...]Włożył jej rękę pod bluzkę. Miała wrażenie, że po jej ciele pełza obrzydliwy zaskroniec. Potem jednak było to nawet przyjemne, ale broniła się.To bolało. Brzydziła się go i chciała go. To nie miał być on. To nie miał być on. Głośno westchnął jej do ucha. Wokół nich rozlewała się gorąca wściekłość traw.Felix Clinta - autor „Wściekłości traw". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Witajcie w Polsce XXI wieku. Kraju, który już dawno nie przypomina tego, w którym przyszło nam żyć. Karmazynowe chmury spowijają nasączone krwią niebo, a zabójstwa i przemoc szerzą się na ulicach i w urzędach. Broń biologiczna, eksperymenty na ludziach, bezsensowne wojny na Bliskim Wschodzie i supernowoczesny narkotyk burzą do końca zachwiane podstawy kraju. Powieść science fiction Mateusza Stypułkowskiego niebezpiecznie przypomina to, co zaczynamy obserwować za własnymi oknami.Mateusz Stypułkowski - polski pisarz, autor „Karmazynowego nieba". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Erudycyjna i wyrafinowana historia wielkiej ucieczki Leona Pohla i jego domniemanego towarzysza, detektywa Melvina Melone’a. Akcja powieści rozgrywa się w niedalekiej przyszłości, w czasach Imperium - systemu korporacyjno-policyjnego, w megametropolii, gdzie luksusowe centrum oddzielone jest od zmarginalizowanego „podmurza" nieprzekraczalną dla zwykłych śmiertelników granicą.Przygody bohaterów w świecie korporacyjnych procedur, anarchistycznej kontestacji i wszechwładnej konsumpcji, w którym wciąż powracają echa totalitaryzmów, dają pretekst do mnożenia dygresji, odzwierciedlających niepewność i nienormatywność współczesnego człowieka.Powieść wpisuje się w tradycję dzieł autotematycznych oraz ironicznych kryminałów, w których podróż przez świat jest podróżą umysłu, rozpoznającego akt pisarstwa oraz szukającego rozwiązania zagadki tożsamości.Nowy etap życia, nowe wyzwania. Czy naprawdę mogłem nazwać swoją aktualną sytuację nowym etapem mojego życia - ze wszystkimi temu wyrażeniu towarzyszącymi implikacjami i potencjalnymi udrękami? Nie znałem i nadal nie znam odpowiedzi na to pytanie, ale wiedziałem wtedy, że muszę działać, że nie mogę dać się złapać. Ścigany jak trędowaty pies musiałem się gdzieś ukryć, musiałem dostać się, może po raz ostatni, do mojego apartamentu. Przebrać się, wziąć niezbędne do przeżycia z moim towarzyszem rzeczy, może przekąsić co nieco, coś ciepłego, i wyruszyć w dalszą podróż.Oscar Szerkus, ur. w 1989 r. w Berlinie; dorastał w Poznaniu i Gdańsku, skąd pochodzi jego rodzina. W 2014 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Wolnego Uniwersytetu w Berlinie. Od 2015 r. pracownik naukowy Katedry Prawa Cywilnego oraz Międzynarodowego Prawa Prywatnego Uniwersytetu Europejskiego Viadrina we Frankfurcie nad Odrą; autor szeregu publikacji naukowo-dydaktycznych z zakresu prawa. W ramach studiów doktoranckich na Wolnym Uniwersytecie zajmuje się badaniem historii Polski w czasie okupacji 1939-1945, ze szczególnym uwzględnieniem sądownictwa podziemnego. Nocne oświetlenie pola bitwy jest jego pierwszą powieścią.

Poruszający monolog Moniki, w którym realia małego miasteczka i prowincjonalnych szpitali psychiatrycznych stają się scenerią współczesnej baśni o dziewczynie naznaczonej chorobą.Mroczna, „psychotyczna" opowieść o cierpieniu i uzależnieniu rozgrywająca się w świecie skrajności, gdzie rozpacz jest rewersem ekstazy.Monolog Moniki to opowieść cierpiącej duszy i historia namiętnego opętania. Opowieść przewrotna, w której tragedia flirtuje z kiczem, immoralizm nosi maskę choroby, a czysty ludzki głos dobiega z otchłani, by wzruszać nas i przerażać.Świat Moniki jest opacznym zwierciadłem, w którym przegląda się świat sukcesu. Wyrzuceni z luksusowej limuzyny albo z pociągu relacji Połczyn-Zdrój-Szczecin odnajdujemy się nagle w towarzystwie dziwnej dziewczyny, gdzieś na odległym pustkowiu pod gwiaździstym niebem szaleństwa.Uważałam, że są dwa światy i dwa życia. Lepszy świat zarezerwowany dla dzieci z zamożnych i dobrych domów. Drugi świat został wypełniony - jak wielki worek śmieciami - ludźmi biedniejszymi i z szarą przeszłością. Życie wygrane na loterii i życie stracone w przegranej bitwie. Ludzie szczęśliwi i smutni. Biel i czerń. Dwa bieguny. Świat musi być tak skrajny, tak różnorodny i pełen odmienności. Jest ogromny, a więc jest wiele możliwych scenariuszy.Monika Marciniak - Urodziłam się 14 stycznia 1987 roku w Połczynie-Zdroju. Jako mała dziewczynka zachorowałam na depresję, która wlekła się za mną do siedemnastego roku życia. Nieleczona przerodziła się w schizofrenię, która sprawiła, że muszę leczyć się do tej pory. W wieku dziewiętnastu lat miałam próbę samobójczą. Rodząc córkę, zachorowałam na depresję poporodową. Obecnie jestem z partnerem, którego poznałam w szpitalu. Jestem nałogowym palaczem. Moje choroby sprawiają, że nie jest mi łatwo żyć bez rozchwiań emocjonalnych i nawrotów.

Zapamiętaj mnie zabiera nas we wzruszającą podróż, jaką musi przebyć Will Roberts, by poznać na pozór banalną rzecz - smak szczęścia.Will, zachłyśnięty wizją wielkiego świata, zaprzedaje swoje wartości w imię ulotnych, materialnych wygód. W pędzie codzienności nie dostrzegł nawet momentu, kiedy stał się trybikiem korporacji, ograbionym z marzeń. Jedyną osobą, która łączy go z dawnymi ideami, jest siostra Evelyn. Czy Willowi uda się odnaleźć właściwą drogę i czy wystarczy mu na to czasu?Seweryn Hapka - polski pisarz, autor „Zapamiętaj mnie". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Zaginięcie Klementyny Wiertnickiej to dla gdańskich policjantów nie lada zagadka. Szczególnie, gdy każdy nowy ślad prowadzi w innym kierunku. Komisarz Janusz Woronko i aspirant Katarzyna Solińska muszą wyjaśnić, dlaczego atrakcyjna studentka przepadła jak kamień w wodę. Fakt, że nawet współlokatorzy zaginionej niewiele mogą o niej powiedzieć, jeszcze bardziej komplikuje sprawę. Podobnie jak niewiarygodne zeznania Leokadii Pawlak, która okazuje się być córką zakonnika.Tomasz Wandzel ur. 1975 r. w Głuchołazach. Autor, dla którego pisanie jest doskonałą odskocznią od rzeczywistości. Uwielbia literackie eksperymenty, i dlatego nie trzyma się kurczowo jednego gatunku. Ma na swoim koncie powieści sensacyjne, kryminalne, obyczajowe oraz historyczne. Jest autorem następujących książek: Dom w chmurach, Hycel, Grzeczna dziewczynka, Żółty długopis, Czyste zło, Córka zakonnika, Chłopiec z Kresów – historia prawdziwa, Chłopiec, który przeżył Auschwitz – historia prawdziwa, Kłamstwa i sekrety – historia Róży Wittelsbach, Dotrzeć do prawdy oraz Chwila prawdy – niesamowita historia Krystyny Górskiej. Jest także wielokrotnym stypendystą różnych instytucji, wspierających rozwój kultury m.in. Marszałka Województwa Pomorskiego oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Mieszka w Prabutach, które często pojawiają się w jego twórczości. Prywatnie jest szczęśliwym mężem, i ojcem dwóch wspaniałych synów.

Jarek jest młodym człowiekiem sukcesu. Szefuje dużej firmie chemicznej w północno-zachodniej Polsce. W osiąganiu celów nie liczy się z niczym i nikim. Ma bliskich współpracowników, ale nie ma przyjaciół. Ma dziewczyny, ale z żadną nie potrafi związać się na dłużej.Poranny telefon staje się początkiem splotu wydarzeń, które całkowicie zmienią jego życie. W dziwnych okolicznościach dowiaduje się, że jest prawdopodobnie ojcem kilkunastoletniego chłopca, który zachorował, bo mieszkał w bezpośrednim sąsiedztwie jego fabryki, która od początku zatruwa okolicę.Mężczyzna przeżywa prawdziwy szok. W jednej chwili będzie musiał stawić czoło samemu sobie, rozliczyć się ze swoim egocentryzmem oraz spróbować naprawić życie.Bogdan Nurzej - autor „Rachunku". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Historiallista romantiikkaa menneen ajan Puolasta.Zofia Karamzov on varsovalainen neito, johon moni kiinnittää huomiota. Onhan vapaaherran tyttärellä tulipunaiset, kiharat hiukset, jotka ylettyvät vyötärölle saakka. Yksi Zofian hurmaamista miehistä on nuori mies nimeltään Pavel. Zofian ja Pavelin rakkaustarina ei kuitenkaan pääty onnellisesti, ja Zofia joutuu lähtemään kotiopettajattareksi kartanoon. Kartanoon muuttaminen on suuri elämänmuutos. Se tuo Zofian elämään kuitenkin myös hyviä asioita – voiko Zofia rakastua vielä uudestaan? Sumujen kartano on Tuija Lehtisen rakkauskertomus täynnä tunnetta. Se on julkaistu alun perin nimellä Minna Skog. Seurapiirejä ja suuria tunteita on sarja ihastuttavia historiallisia rakkaustarinoita. Tuija Lehtinen (s. 1954) on rakastettu kirjailija, joka on tunnettu erityisesti nuortenkirjoistaan. Uransa alkuvuosina hän kirjoitti myös Kolmiokirjan romanttisia lukemistoja.

Warszawa ska jämnas med marken, det ska göras om det så kräver varje man i den tyska armén! Så lyder Himmlers order. I Warszawa har helvetet brutit ut. De tyska styrkorna står mot den polska motståndsrörelsen och det brittiska flygvapnet. Enligt ryktena har hela SS-Dirlewangerdivisionen slaktats på en enda natt. Sven Hassel och de andra soldaterna i det 27:e straffregementet har fått order om att förgöra allt som kommer i deras väg. Fast mellan den polska gerillakrigföringen och de sadistiska orderna från SS, rör de sig fram mot infernot Warszawa."Kommando Reichsführer Himmler" är den nionde delen i serien om Sven Hassel och de andra soldaterna i det 27:e straffregementet. Hassels böcker följer en sammansvetsad grupp soldater som alla tvångskommenderats till tyska armén, och som tvingas kämpa i ett krig som ingen av dem tror på.Sven Hassel är pseudonym för den danska författaren Børge Willy Redsted Pedersen (1917–2012), som under andra världskriget verkade för den tyska sidan. Pedersen menade att hans böcker är baserade på egna upplevelser från kriget, men det är något som har ifrågasatts av både journalister och historiker. Få författare har som Hassel så närgånget och med en så bister realism fångat andra världskrigets brutala verklighet och soldaternas illusionslösa, grovkorniga humor.

Cel: opisać niewypowiedziane.„Nikt mi nie powiedział, że nowotwór jest jak trucizna i że nawet jeśli działa powoli, to bardzo sprawnie i systematycznie. Że krok po kroku, komórka po komórce zajmuje cały organizm, że niszczy... Niszczy tak, że człowiek zostaje już tylko samym cierpieniem".„Moja mama jest aniołem" to pełen tęsknoty, skrajnych emocji, sugestywnych opisów oraz bolesnych i pięknych wspomnień pamiętnik córki cierpiącej po stracie ukochanej matki. Rozgoryczona w poczuciu życiowej niesprawiedliwości podejmuje się opowiedzenia historii własnej rodziny – od diagnozy do odejścia M. Bez znieczulenia, z niebywałą precyzją i odwagą opisuje, jak mięsak bezlitośnie trawi ciało jej matki, łamiąc przy tym serca wszystkich, dla których była ważna. Jak „oswoić" śmierć? Jak pogodzić się z wyrokiem? Jak poradzić sobie bez najbliższej osoby, gdy okazuje się, że świat kręci się dalej? Pisząc, autorka poszukuje odpowiedzi na te i inne pytania...Małgorzata Friedel - autorka „Moja mama jest aniołem". Autorka powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jej temat pozostały tajemnicą...

Życie jest zwycięstwem wszystkiego nad nicością. Noc, która nas czeka, zakończy się świtem.Czy można przygotować się na odejście kogoś bliskiego? W jakich warunkach najłatwiej jest zaakceptować zbliżanie się do swojego kresu? Narrator stara się odpowiedzieć na to pytanie, przedstawiając losy Teresy i Henryka oraz ich wnuczki Natalii.„Opowieść o losach kilku pokoleń w rodzinie dotkniętej brutalnymi wydarzeniami wojennymi. Przejmująca i refleksyjna."Marta Mrowiec, martamrowiec.pl„Książka Agnieszki Moniak-Azzopardi to unikatowe świadectwo siły ludzkiej woli przetrwania, nawet w najcięższych warunkach. Jej lektura wywołała we mnie wiele refleksji w temacie przemijalności ludzkiego losu."Wioleta Sadowska, subiektywnieoksiazkach.pl„Świetnie napisana saga rodzinna o relacjach międzyludzkich, więziach z bliskimi oraz o nieuchronnym przemijaniu, które towarzyszy człowiekowi przez całe życie. Agnieszka Moniak - Azzopardi doskonale równoważy szczęście i cierpienie, oddając do rąk czytelnika niezwykle poruszającą opowieść."Katarzyna Jóźwiak, bialynotes.plAgnieszka Moniak-Azzopardi - Doktor nauk społecznych we francuskiej szkole EHESS. Przez kilka lat zawodowo zajmowała się problematyką współczesnej Rosji. Współpracowała z francuskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych i ze Szkołą Nauk Politycznych w Paryżu. Obecnie uczy historii i geografii we francuskim liceum oraz wykłada w Szkole Nauk Politycznych w Bordeaux i Grenoble. Debiutowała książką La Russie orthodoxe. Identité nationale dans la Russie post-communiste. W Polsce wydała powieść Niania w Paryżu. Publikuje artykuły w „Books", „Alternatives international", „La vie des idées" czy „La Nouvelle Revue d'histoire". Odchodzić jest jej trzecią książką.

Jak żyć w tym szalonym świecie i nie zwariować? Jak pozostać przy zdrowych zmysłach, jeśli wszyscy wokół za czymś gonią... nie myśląc, do czego to wszystko zmierza?A może lepiej zwariować? Tak jak bohater Unplugged, który nie wytrzymuje, przechodzi załamanie nerwowe i... dobrze się z tym czuje.Jan Nowak jest byłym nauczycielem akademickim i znawcą literatury angielskiej. A co robi dziś? Dziś sprząta biura pewnej korporacji. Czy Jan Nowak jest z tego niezadowolony? Czy ma poczucie, że poniósł życiową klęskę? Ależ wręcz przeciwnie! On dopiero teraz czuje się człowiekiem wolnym, dopiero teraz osiągnął wyższy stan umysłu, który pozwala mu widzieć rzeczywistość taką, jaka jest naprawdę.Jednak otaczający go świat pędzi nadal, wywierając na nim presję, aby z powrotem stał się tym, kim był kiedyś.Jarosław Bloch - polski pisarz, autor „Unplugged czyli 50 twarzy świra". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...Jarosław Bloch

Najbardziej zaskakujące rozwiązanie miewają zagadki, które wydają się oczywiste.Rok 1922, Zielona Góra znajduje się w granicach administracyjnych Niemiec. W Grünbergu wielkie poruszenie, miasto szykuje się do świętowania 700-lecia istnienia. Jednym z punktów obchodów będą mistrzostwa Europy w zapasach - w końcu tutaj urodził się jeden z czołowych zawodników tej dyscypliny. W hotelu, w którym umieszczono sportowców, dochodzi do brutalnego gwałtu i morderstwa pokojówki. Ślady zbrodni nie pozostawiają złudzeń - zabójca musiał być nadzwyczajnie silny. Mistrzostwa ruszają, śledczy pracują. Do tropienia sprawcy przyłącza się również lokalny dziennikarz.Powieść skrupulatnie osadzona w topografii i historii Zielonej Góry. Autor nagrodzony m.in. Zielonogórską Nagrodą Literacką „Winiarka".Wciągający kryminał retro w stylu Marka Krajowskiego.Alfred Siatecki (ur. 1947) - pisarz, dziennikarz, autor słuchowisk. Ukończył Wyższą Szkołę Rolniczą w Szczecinie, uczęszczał także na Uniwersytet Hohenheim w Stuttgarcie. Jako dziennikarz współpracował z „Gazetą Lubuską" i dwutygodnikiem „Nadodrze", jako autor opowieści z kluczem - z Muzeum Ziemi Lubuskiej. Jest członkiem Związku Literatów Polskich i laureatem licznych nagród (m.in.: Lubuski Wawrzyn Literacki, Nagroda Kulturalna Prezydenta Zielonej Góry, dyplom honorowy Lubuskich Wawrzynów Literackich 2017). Tworzy głównie powieści sensacyjne i thrillery, do najsłynniejszych jego utworów należą "Szwindel w Grünbergu" i "Zaproszenie na śmierć".

Lata 80. XX wieku. Rosjanie ustawiają platformę wiertniczą w pobliżu brzegu Półwyspu Helskiego, w miejscu gdzie z pewnością nie można spodziewać się odkrycia złóż ropy naftowej. Szef gdańskiej Służby Bezpieczeństwa, zajętej zwalczaniem opozycji, podejrzewa, że to tajna operacja sowieckiego wywiadu i postanawia poznać jej cel. Piotr Krasnowski, były pracownik SB, który odszedł ze służby po osobistej tragedii, decyduje się na ryzykowną konfrontację z KGB. Usiłując poznać prawdę o sowieckiej operacji, nawiązuje kontakty ze środowiskiem opozycji. Wkrótce dochodzi do wniosku, że intencje jego byłych przełożonych z SB, którzy wciągnęli go w sprawę, nie są jednoznaczne, a on sam może stanowić narzędzie w czyichś rękach. Wiele wskazuje na to, że klucz do rozwiązania tajemnicy platformy tkwi w dalekiej przeszłości.Ludwik Artel - polski pisarz, autor „Foki". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Nie zamierzam nikogo oszukiwać. Po przeczytaniu pierwszego rozdziału wszystko, o czym pomyślisz, upadnie.Tytułowy Drag zmaga się z własnym światem, którego nieostre granice wyznacza choroba - depresja. W podróży przez życie towarzyszy mu kochanka – Marta. Uwikłany w wewnętrzne problemy nastolatek próbuje stworzyć wizję rzeczywistości, którą będzie w stanie zaakceptować.Drag snuje swą opowieść, sięgając do wspomnień, w których załamuje się obraz matki, miłości i zrozumienia. Kiedy już wydaje nam się, że poznajemy historię głównego bohatera, autor odbiera nam to przekonanie, zamieniając wspomnienia w senne wizje depresyjnej natury.Przez całe życie męczyło mnie poczucie, że nie jestem we właściwym miejscu. Albo inaczej. Że jestem we właściwym miejscu, ale gdzieś jeszcze muszę pójść, zanim się ściemni, zanim ktoś wyprosi wszystkich gości, zanim wszyscy wrócą do swoich łóżek. Wie pan, mając szczęście, wciąż zdawałem się pytać, gdzie mam go szukać? [...] I wychodziłem. Jakby nie wiedząc, gdzie i czym jest jakikolwiek koniec, szukając go za każdym razem, gdy już było tak blisko. W dalszą wędrówkę – naturalnie – wychodziłem w poszukiwaniu dalszej wędrówki. Cały czas szukać. Skoro nie szczęścia, bo to, choć niezauważone, siedziało obok, to czego, do jasnej cholery?Tomasz Górski - urodzony w 1994 roku w Krośnie. Kilkakrotnie podejmował próby studiowania na Uniwersytecie Jagiellońskim. Ostatecznie, z powodu choroby, zrezygnował z dalszej nauki.Debiutuje powieścią, której wizję oparł o własne doświadczenia walki z depresją. Jak sam siebie opisuje, „w świecie, który nieustannie biegnie, on pragnie się zatrzymać".

Nie ma większego piękna na świecie niż piękno ludzi walczących o innych.Ile człowiek potrafi zrobić dla drugiego człowieka? Jak wiele można poświęcić w obliczu zagrożenia życia bliskiej osoby? Jak wiele zaryzykuje lekarz, aby ratować pacjenta?Oparta na faktach historia młodej kobiety, której los w jednej chwili zabiera wszystko to, co dotąd było oczywiste.Młodość, piękno, miłość, plany na przyszłość... wszystko to traci wartość w obliczu dramatycznych wydarzeń, które zmieniają raz na zawsze bohaterkę i bliskich jej ludzi.To prawdziwa historia nadludzkiej walki i heroicznych decyzji podejmowanych przez personel medyczny Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, poruszająca opowieść o wyścigu z czasem, dowód głębokiej wiary i miłości do drugiego człowieka. A wszystko po to, by uratować jedno istnienie.Nie było siły - każdy okulista twierdził, że problem nie jest okulistyczny i przepisywał mi kolejne leki, które nie pomagały. Owrzodzenia w nosie za nic nie chciały zniknąć, a ja czułam się gorzej z każdym dniem. Do tego doszły bóle nad łukami brwiowymi i okropny światłowstręt. W pracy siedziałam przed komputerem w okularach przeciwsłonecznych, czym doprowadzałam do obłędu współpracowników. Jeden z managerów nawet potknął się na mój widok.W lipcu nie wytrzymałam i poszłam na zwolnienie. Ból był nie do zniesienia, a światłowstręt nie pozwalał mi normalnie funkcjonować. Siedziałam w mieszkaniu w okularach przeciwsłonecznych, pod parasolem i z zasłoniętymi oknami. Mimo to i tak wszystko mnie raziło. Od lekarza dostałam leki uspokajające, bo zaczął rozważać również psychikę jako powód moich przykrych dolegliwości. Kiedy światłowstręt ustał, zaczęłam nieśmiało spoglądać przez okno. Jakież było moje zdziwienie, gdy na balkonie sąsiadów ujrzałam... lwa. Tak, lwa. Ogromnego, biszkoptowego lwa. Za silne te leki, pomyślałam, po czym spojrzałam jeszcze raz przez okno. Lew zamienił się w pięknego psa rasy Chow-chow. Zdecydowanie nie było ze mną najlepiej.Anna Madejak – urodzona w Piotrkowie Trybunalskim, od 2012 roku mieszka w Krakowie. Z wykształcenia germanistka, absolwentka Uniwersytetu Łódzkiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej pasje to gotowanie oraz języki obce.

Czy jestem zdolny zabić?„Historie śmiertelne" to siedem związanych ze sobą opowieści o ludziach, którzy musieli dokonać najtrudniejszego z wyborów.Do jakiego stanu trzeba doprowadzić zwykłego, wydawałoby się, normalnego człowieka, by stał się zdolny do morderstwa?Czy istnieją morderstwa usprawiedliwione?Policjant, żołnierz, dentysta, handlarz narkotyków czy gospodyni domowa –te i inne postaci „Historii śmiertelnych" znalazły się w sytuacjach, których finał musiał być tragiczny. Od nich jedynie zależało dla kogo.Mateusz Kuśmierek - polski pisarz, autor „Historii śmiertelnych". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Jest kwietniowa sobota. Zwyczajny dzień. Jedni pracują, robią zakupy, inni cieszą się chwilą oddechu. Maturzystka dowiaduje się, że jest w ciąży, żona odkrywa powtórną zdradę męża, dwóch młodych narkomanów kupuje kebab w budce, dziewczynka z tabletem siedzi nieopodal placu zabaw. Przypadkowo mijających się ludzi, obcych sobie zupełnie mieszkańców Warszawy, połączy muśnięcie dłoni, zetknięcie się palców – dotyk życia i śmierci. Za sprawą przypadkowego dotyku ta sobota okaże się brzemienna w skutkach.Mohammed zderza się barkiem z jedną z nich. Dotyk gwałtowności i potrącenia, agresji i znieczulenia, chłopak dalej prze do przodu, nie odwraca się nawet w kierunku uderzonej dziewczyny. Brutalność tego dotyku symbolizuje stosunek zindoktrynowanego młodego Mohammeda do reszty ludzi, którzy nie wierzą w tego samego Boga co on. Jest mu obojętne, czy to bydło zginie teraz w jego zamachu, czy później podczas świętej wojny, która wielkimi krokami nadciąga nad europejski kontynent niczym kolejna jesienna nawałnica. Tym dotykiem rozbija w pył resztki swojej człowieczej godności, jego śmierć i poświęcenie będą inspiracją dla innych, jego męczeństwo – nagrodą, jego ostatni dotyk – ostatnim namaszczeniem.Mateusz Kowalczyk (ur. 23.07.1989 we Włoszczowie), z wykształcenia technik informatyk, autor wierszy, wyróżniany w konkursach literackich w Krasocinie i Kielcach, autor tekstów piosenek, członek zespołu The Plush Hearts.

Trudne czasy, trudne wybory, trudna miłośćLata pięćdziesiąte dwudziestego wieku. Wieś na Kaszubach, w której obok siebie mieszkają Ukraińcy, Polacy i Kaszubi. Do mieszanki kulturowej, językowej i etnicznej dochodzą też różnice polityczne – patriotycznie i propolsko nastawiona ludność nie akceptuje oficjalnej władzy Polski Ludowej.Jak w tym specyficznym miejscu odnajdzie się kilkunastoletni Alan, który przeprowadza się tu z Warszawy wraz z ojcem, generałem? I czy uczucie, które zrodzi się pomiędzy spragnionym bliskości chłopakiem a piękną Kaszubką, Leną, będzie miało szansę przetrwać, gdy miejscową ludnością wstrząsną tragiczne w skutkach wydarzenia?Wokół słychać było przede wszystkim mowę polską, ale pojawiały się czasami osoby, które mówiły po kaszubsku, rosyjsku, niemiecku i równie często ukraińsku. Tworzyło to, można rzec, gigantyczną mieszankę wybuchową. Nie mogłem sobie wyobrazić, ile tu żyje nacji, w jaki sposób one potrafią dzielić podwórko. To było zaskakujące, ale i niepokojące, wówczas gdy myślałem sobie, że ja w tej społeczności mam od teraz funkcjonować. Wiedziałem, że nie będzie łatwo, ale musiałem stawić czoła tej nowej, mocno skomplikowanej sytuacji. Nie miałem wyboru.Hubert Morawski -Korzenie ma w Warszawie, urodził się w Krakowie, wychowywał w okręgu górniczym, studiował w Katowicach, pisze o Kaszubach. Z wykształcenia dziennikarz. Zamiłowanie do pisania poczuł dzięki rodzinie.

Aby przetrwać w szarej rzeczywistości, trzeba żyć kolorowo.Nowe Miasto, niewielka miejscowość bez perspektyw, a w nim dwójka bohaterów na różnych etapach życia. Łukasz trafia tu przypadkiem - przyjechał za pracą i choć nic z niej nie wyszło, oszczędności programisty dają mu niezależność. Ola to młoda dziewczyna, której po śmierci matki już nic nie trzyma w rodzinnej miejscowości, a zawód miłosny przypieczętowuje decyzję o emigracji. Losy bohaterów, choć skomplikowane, dają wiarę w ludzką dobroć i sens egzystencji.Doskonała propozycja dla fanów "Madame" Antoniego Libery.Teresa Grabarska - autorka zbioru opowiadań „A bliźniego swego" i powieści "Powrót". Absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, przez pewien czas pracowała w szkole jako nauczycielka języka polskiego. W ramach pracy zawodowej pisała również reportaże do lokalnej gazety, jednak przez większość życia zajmowała się domem, dziećmi i mężem. Obecnie wraca na rynek z nowymi propozycjami wydawniczymi.