Poland

Anna i Piotr Baliccy to sympatyczna, idealnie dopasowana para, której pasją jest rozwiązywanie detektywistycznych łamigłówek w różnych zakątkach świata. Fascynujące, a niekiedy mrożące krew w żyłach przygody tych dwojga przedstawiają książki z cyklu o sprawach kryminalnych Banickich. W zawiłych życiorysach Anny i Piotra rozdartych między Polską a Australią można znaleźć odwołania do życia samego autora,,Spotkanie po latach" to książka bardzo osobista i pełna skrajnych emocji, dlatego autor dopiero po wielu latach od jej napisania dojrzał do decyzji, by ją opublikować. Skąd wziął się pomysł na stworzenie głównych bohaterów Anny i Piotra Balickich? Dlaczego akcja powieści Brzozowskiego tak często rozgrywa się w australijskim Perth lub ma związek z Gliwicami czy też Krakowem? ,,Spotkanie po latach" to lektura idealna zarówno dla fanów twórczości Janusza Brzozowskiego, jak i tych, którzy nie mieli jeszcze okazji poznać państwa Balickich. Uważny czytelnik odnajdzie w niej odwołania do twórczości tak znamienitych autorów jak Agatha Christie i sir Artur Conan Doyle.Bohaterami cyklu jest sympatyczne małżeństwo Anny i Piotra Balickich na stałe zamieszkujących Australię. Kolejne powieści z tej serii przybliżają czytelnikowi fascynujące łamigłówki kryminalne, które z zapałem rozwiązuje ta zgrana para Polaków.Janusz Brzozowski - urodzony 58 lat temu w Gliwicach. Jako 27-latek wyemigrował wraz z żoną i córką do Australii, gdzie pozostał do dziś jako mieszkaniec Perth. Przez lata podróżował po świecie i handlował perłami. Dziecięce marzenia o zostaniu pisarzem udało mu się spełnić po przejściu na emeryturę. Jego debiutanckie powieści: ,,Tydzień u rodziny" oraz ,,Sen" nagrodzono w konkursie na najlepszą książkę jesieni 2010 roku.

While we tend to think of the great thinkers as hailing from Ancient Greece, the 19th century has had more than its fair share of sharp minds.‘500 Quotations from the Great Philosophers of the 19th Century’ is a collection of reflections, insights, and observations from some of the best brains of that era.A superb book for dipping in and out of, this makes a great gift for anyone with an interest in history or philosophy.Søren Kierkegaard (1813 – 1855) was born in Copenhagen. He is considered to be one of the founders of existential philosophy and wrote many books on religion, ethics, morality, and philosophy. Born in Poland, Arthur Schopenhauer (1788 – 1860) was one of the first philosophers to combine elements of Indian philosophy and Western philosophy in his pursuit of transcendental idealism.Another transcendentalist, Henry David Thoreau (1817 – 1862) also predicted the importance of environmentalism in the future. Friedrich Nietzsche (1844 – 1900) is regarded as one of the 19th-century German philosophers to have had a lasting effect on contemporary philosophy. Ralph Waldo Emerson (1803 – 1882) was an American philosopher and poet who led the American transcendentalist movement during the 1800s.

Co jest istotą tytułowego ,,Jom ha-Kippurim" czyli judaistycznego Święta Pojednania? Czy dotyczy ono tylko wyznania mojżeszowego? I jak pokonywać stereotypy, jak okazywać sobie szacunek podczas każdej rozmowy, zwłaszcza tej prowadzonej w wielokulturowym gronie? To druga część trylogii o dziejach Wincenta Opary oraz ludziach z jego otoczenia. Sensacyjne wątki zostały umiejętnie wplecione w fabułę daleko wykraczającą poza polski krąg kulturowy. Autor podjął udaną próbę wprowadzenia narracji przepełnionej ciekawymi dialogami, które pokazują nie tylko najróżniejsze opinie, ale też odmienne światopoglądy głównych bohaterów. Jeśli lubisz powieści z wielowątkową aferą szpiegowską i niestraszne ci rozmowy na tzw. tematy tabu, z pewnością ta lektura zdobędzie twoje uznanie. Trzytomowe dzieło Wiesława Mandryki-Bukowińskiego to wielowątkowa podróż w czasie i przestrzeni, z ciekawie wykorzystanym motywem biblijnej Wieży Babel jako uniwersalnego synonimu braku porozumienia i ludzkiej próżności. ,,Jom Kippur. Podróż w nieznane" jest drugą częścią trylogii przedstawiającej skomplikowane losy oficera służb specjalnych Wincenta Opary, który toczy nieustanną walkę o własne wartości i w każdych okolicznościach rozwija umiejętność skutecznej komunikacji. Wiesław Mandryka-Bukowiński - ur. w 1957 r. pisarz, poeta i tłumacz literatury niderlandzkiej, znany przede wszystkim jako autor powieści ,,Wierni" (2010) i ,,Babel, na granicy dobra i zła" (2012). To absolwent Wydziału Neofilologii Germańskiej z wykładowym językiem niemieckim i niderlandzkim oraz Katolickiego Uniwersytetu Instituut voor Leven-de Talen w Leuven (Belgia). Jako student uczestniczył w prezentacji sztuki szwajcarskiego dramatopisarza Friedricha Dürrenmatt’a pt. „Die Panne" („Kraksa") na Bauhaus Uniwersität w Weimarze (Niemcy).Od wielu lat pełni funkcję przedstawiciela firm flamandzkich w krajach Europy Środkowej. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, na stałe mieszka pod Warszawą.

Wladyslaw Gomulka spillede en enorm rolle i Polen i årtierne efter anden verdenskrig frem til sit fald i 1970. Hans undertrykkelse af fritænkere, intellektuelle og antisemitiske kampagner står som glødende eksempler på den livslange kommunists jernvilje, der fik stor indflydelse på Polen og landets rolle i Østblokken. Udenrigskorrespondent og forfatter Frank Esmann fortæller om Polens udvikling efter Gomulka blev afsat som følge af voldsomme demonstrationer.Frank Esmann (1939-2016) var en dansk journalist og forfatter, der blandt andet arbejdede som udenrigskorrespondent for Danmarks Radio i USA og Berlin. Han har desuden været chefredaktør for Weekendavisen fra 1978 til 1984 og arbejdet som udenrigspolitisk kommentator for Dagbladet Information. Frank Esmann står bag flere bøger om historie og samfund og har endvidere skrevet skønlitteratur.

This Polish 'Gone with the Wind’ is set in 17th century Poland during the Cossack-Polish War as the Kingdom of Poland struggles to maintain unity. It is a historical epic, in the same vein as Dumas or Walter Scott, where a stunning plot is weaved through actual history to create compelling and brilliantly grounded characters.An epic story with a stunning ensemble of real and fictitious characters, whose passion and vitriol leap off the page. It is a novel of Polish identity and belonging, written in a time of Polish partition, which brought immense patriotic pride to the embattled nation. It is a novel that has rightly earned its place as an epic. If you loved the BBCs ‘War and Peace’ you will love this classic tale.Henryk Sienkiewicz (1846-1916) was a Polish fiction writer who was awarded the Nobel Prize for Literature in 1905, for his outstanding merits as a writer of epic fiction. He became one of the most famous authors in Poland at the end of the 19th century before translations of his work catapulted him to international renown. Many of his works remain in print today with his most famous novels being ‘With Fire and Sword, ‘Quo Vadis’ and ‘Sir Michael’.

Można pomyśleć, że Nadia ma farta! Choć po konflikcie z profesorem zostaje wyrzucona ze szkoły aktorskiej, a drzwi wszystkich teatrów zostają przed nią zatrzaśnięte, wygrywa casting do roli Księżniczki - bohaterki popularnego serialu animowanego i serii książek. Dziewczyna podpisuje kontrakt, w ramach którego zobowiązuje się, że przez 2 lata będzie mieszkać w prawdziwym zamku. Wyobrażenia o królewskim życiu szybko zostają jednak boleśnie zweryfikowane. Nadia dostaje miejsce w ciasnym lochu, a dookoła niej krążą same złośliwe osoby - wścibskie koleżanki z planu, chamski szef ochrony. Na dodatek zabiegi tajemniczego adoratora sprawiają, że dziewczyna coraz bardziej martwi się o swoje bezpieczeństwo. Młodzieżowe połączenie komedii, romansu i sensacjiTrafi w gust miłośniczek powieści Anny Onichimowskiej.Gaja Kołodziej (ur. 1989) - z wykształcenia psycholożka, pracuje jako tłumaczka, jednak w gruncie rzeczy jej główną profesją jest pisanie książek. Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, niegdyś związana także z Fundacją Domu Literatury i Domów Pracy Twórczej. Prowadzi wirtualne kluby Młodych Pisarzy i Kreatywnego Pisania, w ramach których uczy innych, jak stworzyć powieść. Obywatelka świata - dyplom magisterski uzyskała na Uniwersytecie Maastricht w Holandii, brała udział w podyplomowym kursie kreatywnego pisania w Instytucie Badań Literackich PAN, obecnie mieszka w Nowej Zelandii, gdzie obroniła doktorat z kreatywnego pisania na Uniwersytecie Massey. Autorka powieści młodzieżowych (np. "Wystrzałowa licealistka") i obyczajowych (np. "Dżokej") w języku polskim i angielskim. Prywatnie uczy się języków azjatyckich i ćwiczy sztuki walki.

Ktoś zobaczył w lustrze marę dawno zmarłej żony i otrzymał od niej ważne ostrzeżenie. Komuś innemu Cyganka podarowała lnianą chustkę z wizerunkiem mężczyzny, która uzdrowiła jego umierającego syna. A pewien znajomy wciąż ma odziedziczony po pradziadku zegarek, który uratował go przed popełnieniem tragicznego w skutkach głupstwa. ,,Może pomyślicie, że opowiadam bajkę, że takie rzeczy dziś się nie zdarzają, że to wszystko, co mi się przytrafiło jest niemożliwe. A jednak...",,Zasłyszane historie 3" to trzecia część cyklu Pawła Szlachetko zawierająca 50 opowieści o wydarzeniach, które stały się udziałem zwykłych, współcześnie żyjących ludzi takich jak ty, czy ja. Jeśli fascynują cię zjawiska nadprzyrodzone i lubisz mrożące krew w żyłach opowieści o duchach, z pewnością przypadnie ci do gustu ta nieoczywista, nieco mroczna lektura w stylu twórczości Edgara Allana Poego. ,,Zasłyszane historie" to trzytomowy cykl opowiadań będących literacką wersją prawdziwych zdarzeń, o których autor – dziennikarz i sceptyk dowiedział się od nieznajomych, przypadkowo poznanych ludzi. Tematem utworów przywodzących na myśl ,,Opowieści niesamowite" E. A. Poego są pozornie zwyczajne ludzkie sprawy, które przybierają zaskakujący finał i można rozpatrywać je w kategoriach zjawisk nadprzyrodzonych, niemożliwych do wyjaśnienia w sposób naukowy.Paweł Szlachetko - powieściopisarz, reportażysta. Debiutował w latach 90. Jest autorem kilkunastu słuchowisk i reportaży emitowanych na antenie Polskiego Radia. Wydał kilka cykli reportaży (m.in. „Najwięksi polscy zbrodniarze", „Zabijałem dla mafii") oraz powieści kryminalnych. „Zwerbowana miłość" doczekała się filmowej ekranizacji, zaś na podstawie „Śladami złodziei aniołów" powstał serial telewizyjny. Szlachetko publikował także powieści sensacyjne pod pseudonimem Arthur Ray.

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!,,Opakowanie zastępcze" to pełen anegdot, cytatów literackich i filmowych, piąty tom felietonów Toeplitza z lat 1971-1973, które ukazywały się w ,,Życiu i Nowoczesność", dodatku do największego dziennika stołecznego - ,,Życie Warszawy". Zbiór zawiera wyselekcjonowane przez autora, najlepsze teksty dziennikarskie, pokazujące z fotograficzną dokładnością zmiany polityczne, gospodarcze, społeczne i kulturalne, jakie nastąpiły w Polsce po grudniu 1970 r. K. Teoplitz pisał o nich: ,,Sprawy, o których tu mowa, przeżywałem nie tylko ja sam - przeżywaliśmy je wszyscy, a więc zarówno grupa ludzi zajmujących się życiem kulturalnym, jak i wielka rzesza czytelników". Felietony tu przedstawione to klasyka gatunku, przypadną do gustu każdemu, kto ceni publicystykę w stylu Daniela Passenta, czy Stefana Kisielewskiego: błyskotliwą, finezyjną, świetnie skomponowaną, imponującą ,,renesansową" erudycją. Krzysztof Teodor Toeplitz pseud. KAT, KTT, Krzysztof Deuter (ur. 28 stycznia 1933 r. w Otrębusach, zm. 30 marca 2010 r. w Warszawie) - pisarz, publicysta, działacz polityczny, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych (m.in. ,,Czterdziestolatka", ,,Sławy i chwały"). Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Ukończył historię sztuki na UW (1955). Zadebiutował w 1947 r. jako krytyk filmowy, był wykładowcą PWST w Warszawie i łódzkiej PWSFTviT, redagował ,,Szpilki", publikował w ,,Przeglądzie Kulturalnym", ,,Polityce, ,,Przeglądzie" i ,,Trybunie". Wydał ponad 30 książek, m.in. powieści "Gorący kartofel", "Zapiski ambasadora Nolandii" i szkice "Groch o ekran". W latach 1955-58 i 1981-87 był kierownikiem literackiego Zespołu Filmowego "Kadr", a w latach 1979-80 Zespołu Filmowego "Iluzjon". Laureat wielu nagród, m.in. Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009).

Zbiór opowiadań połączonych motywem ognia - żywiołu, który zarazem umożliwia życie i przynosi śmierć, budzi strach i osobliwą fascynację. Bohaterami utworów są w większości strażacy, którzy podczas akcji ratunkowych doświadczają niesamowitych wrażeń. Tam, skąd bucha serce pożaru, wśród kłębów dymu i falującego powietrza pojawiają się tajemnicze postaci, byty astralne i paranormalne zjawiska. Nowele przypominają gawędy, jakie można byłoby sobie opowiadać późną nocą w remizie. Pochodzące ze zbioru "Pożarowisko" zostało w 1968 r. zaadaptowane na telewizyjny film fabularny przez Ryszarda Bera.Stefan Grabiński (1887-1936) - urodzony na terenach dzisiejszej Ukrainy pisarz, uważany za jednego z pierwszych twórców polskiej fantastyki. Tworzył powieści, dramaty i opowiadania. Publikował w czasopismach literackich i popularnych, świat jego utworów zaludniały tajemnicze uwodzicielki, sobowtóry, demony, duchy, wiedźmy. Zarazem pisarz zafascynowany był nowoczesną techniką, akcję swoich książek umieszczał w remizach strażackich czy na dworcach kolejowych. Autor interesował się parapsychologią i magią. Był porównywany do światowych przedstawicieli tzw. fantastyki grozy - Lovecrafta oraz Poe. W 1975 r. ukazał się wybór jego nowel pt. "Niesamowite opowieści", dokonany przez samego Stanisława Lema. Nowele takie jak "Kochanka Szamoty", "Ślepy tor", "Pożarowisko", "Dom Sary" były wielokrotnie ekranizowane.

Zbiór 17 opowiadań grozy polskiego mistrza niesamowitości. Kompilację otwiera tytułowa "Namiętność – L'appassionata" - osadzona w plątaninie weneckich kanałów historia pary kochanków, którzy prowokując siebie nawzajem, prowokują jednocześnie mroczne moce. Kolejnym utworem opisującym pokrętną relację miłosną z udziałem sił nadprzyrodzonych jest kilkukrotnie ekranizowana "Kochanka Szamoty". Notariusz Józef Szamota przybywa do opustoszałego majątku, by oszacować jego cenę. W ciągu kilku dni spędzonych w posiadłości staje się uczestnikiem tajemniczych wydarzeń, które - jak się wydaje - mają związek z wiszącym w pokoju portretem tajemniczej kobiety. To tylko kilka wątków ze zbioru, który na przemian straszy i zachwyca. Książka przypadnie do gustu miłośnikom stylu Edgara Allana Poe.Stefan Grabiński (1887-1936) - urodzony na terenach dzisiejszej Ukrainy pisarz, uważany za jednego z pierwszych twórców polskiej fantastyki. Tworzył powieści, dramaty i opowiadania. Publikował w czasopismach literackich i popularnych, świat jego utworów zaludniały tajemnicze uwodzicielki, sobowtóry, demony, duchy, wiedźmy. Zarazem pisarz zafascynowany był nowoczesną techniką, akcję swoich książek umieszczał w remizach strażackich czy na dworcach kolejowych. Autor interesował się parapsychologią i magią. Był porównywany do światowych przedstawicieli tzw. fantastyki grozy - Lovecrafta oraz Poe. W 1975 r. ukazał się wybór jego nowel pt. "Niesamowite opowieści", dokonany przez samego Stanisława Lema. Nowele takie jak "Kochanka Szamoty", "Ślepy tor", "Pożarowisko", "Dom Sary" były wielokrotnie ekranizowane.

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!,,Akyrema" - a co takiego? Dziwny tytuł książki stanowi doskonałą zapowiedź jej bogatej zawartości, twórczy efekt długoletnich zainteresowań mistrza felietonu, wybitnego krytyka filmowego, Krzysztofa Toeplitza. Jak bowiem zdradza autor na wstępie utworu: ,,Są to szkice oparte wyłącznie na lekturach i wyobraźni, jest to więc obraz imaginacyjny, którego nie ośmielę się nazwać Ameryka, czy też szkicami na tematy amerykańskie, lecz właśnie Akyrema - Ameryka". Tytułowa ,,Akyrema" to jednak coś więcej niż tylko subiektywna wizja USA w czasach PRL-u i współczesnego, mieszczańskiego świata, widziana bystrymi oczami Toeplitza. Jeśli fascynuje cię mit wysoko rozwiniętego kapitalizmu, zwodniczych atrybutów dobrobytu materialnego, jak również szeroko pojęta ,,kultura masowa" nie tylko Ameryki, ale całej Europy Zachodniej XX w., to ,,Akyrema" jest dedykowana właśnie tobie, przyszły Czytelniku.

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!Jakie możliwości ukazania ludzkiej cielesności daje reżyserom dzieło filmowe? Czym byłaby historia kina bez ,,scen łóżkowych"? Kiedy aktorzy powinni odmawiać występowania w rozbieranych scenach? Odpowiedzi na te i podobne pytania związane z seksualnością i erotyką w kinematografii warto poszukać w zbiorze szkiców ,,Świat bez grzechu i jego obraz w filmie". Autor z typowym dla siebie reporterskim zaangażowaniem i nutką ironii od krytyka sztuki, omawia wciąż aktualny problem ilościowy i jakościowy występowania scen erotycznych w filmie. Szkice Toeplitza to coś w rodzaju rozprawki na temat przemian obyczajowych w kulturze lat 20. i lat 60. XX wieku. Jak dostrzegalny w życiu codziennym zalew symboli i produktów związanych z erotyzmem wpłynął na kinematografię? Lektura szkiców Toeplitza zabierze cię w emocjonującą podróż w czasie i przypomni najbardziej zmysłowe sceny miłosne sprzed lat.

Kun puolalainen kirjallisuudenopiskelija Tadeusz Borowski joutuu Auschwitzin keskitysleirille, hänen elämänsä muuttuu käsittämättömästi. Keskitysleirillä keskitytään hengissä selviämiseen ja entisen elämän ylellisyydet – kuten kunnollinen ruoka – ovat vain kaukainen haavekuva. Normaalin ja epänormaalin rajat häilyvät leirin arjessa, kun vangit työskentelevät, rakastuvat, selviytyvät ja tulevat murhatuiksi. Voiko Auschwitzissa pysyä järjissään?Kotimme Auschwitz on traaginen novellikokoelma elämästä keskitysleirillä toisen maailmansodan aikoina.Puolalainen kirjailija Tadeusz Borowski (1922–1951) joutui keskitysleirille, koska häntä epäiltiin maanalaisesta toiminnasta. Borowski kuoli oman käden kautta vuonna 1951.

Un testamento al triunfo y a la esperanza, una historia susurrada en uno de los momentos más oscuros de todos los tiempos.En Polonia, mientras la Segunda Guerra Mundial avanza, una madre esconde junto con su joven hija, un prodigio musical cuyo sonido más leve podría costarles sus vidas.Mientras soldados nazis persiguen a los judíos de su pueblo, Róza y su hija de cinco años, Shira, huyen, buscando refugio en el granero del vecino. Escondidas en el henar día y noche, Shira lucha para mantenerse tranquila y callada, pero la música alrededor de la granja la llama constantemente. Para apaciguar a su hija, Róza le cuenta la historia de una niña en un jardín encantado.A la niña se le ha prohibido realizar cualquier tipo de sonido, así que el pájaro amarillo canta. Canta cualquier cosa que la niña compone en su cabeza: trinos agudos de flautín; gruñidos de contrafagot de garganta baja. La música ayuda a que las flores florezcan.En este mundo hecho realidad, Róza puede proteger a Shira de los horrores que les rodean. Pero el día en el que su refugio deja de ser seguro llega, y Róza deberá realizar una elección imposible: mantener a Shira a su lado o darle la oportunidad de sobrevivir lejos de ella.Inspirada en historias reales de miles de niños judíos escondidos durante la Segunda Guerra Mundial, esta es una maravillosa novela acerca de los lazos inquebrantables entre una madre y una hija.Jennifer Rosner es autora de un libro de memorias y de un libro infantil. Esta es su primera novela que será publicada en más de 23 idiomas. Vive en Massachusetts con su familia.

Wiktor Kiriłłow działa na kobiety i ma tego pełną świadomość. Jego wschodni zaśpiew przykuwa uwagę, a wyniosły, arystokratyczny styl bycia przyciąga jak magnez przedstawicielki płci przeciwnej. Wykładowca kryminalistyki poślubił Olgę, która akceptowała jego skoki na bok i nie robiła scen - doskonale dopasowała się do zasad jego gry. Tak mu się w każdym razie wydawało. Gdy Olga zostaje odnaleziona martwa w pustym mieszkaniu, śledczy zaczną drążyć, jak naprawdę wyglądały relacje pomiędzy małżonkami. Prawdziwa uczta dla miłośników kryminałów z mocno zarysowanym wątkiem obyczajowym.Klara Zglińska - z wykształcenia biotechnolog oraz zootechnik, w tych dziedzinach pracuje naukowo i wykłada na uczelni. Od lat rozwija się także literacko - jest m.in. absolwentką podyplomowych studiów kreatywnego pisania w Collegium Civitas, zaś pod okiem Roberta Małeckiego ukończyła kurs pisania kryminałów w Maszynie do Pisania. Publikowała liczne artykuły popularnonaukowe i naukowe (m.in. dla portalu Narodowego Centrum Edukacji Żywieniowej oraz tygodnika "Poradnik Rolniczy"), ma na koncie również kilka opublikowanych opowiadań beletrystycznych (m.in. w piśmie "Bezkres"). "Nie chcę prawdy" to jej debiut powieściowy. Miłośniczka zwierząt, zwłaszcza psów.

Wiedza nie zawsze przynosi ukojenie. Klasztorna sierota jest pogodzona ze swoim losem, planuje zostać zakonnicą i poświęcić swoje życie Bogu. Jednak pewnego dnia do bram zakonnych puka Gabriel Krzyżewski - wysłannik zmarłego ojca dziewczyny, który nigdy nie ustał w poszukiwaniu córki. Świat sieroty zmienia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki - przed Adrianą otwiera się perspektywa radykalnej zmiany planów na przyszłość. Jaką drogę wybierze dziewczyna?Poruszająca lektura dla młodego czytelnika, przed którym stoi wiele życiowych wyborów. Zupełnie jak w książkach Anny Onichimowskiej. Gaja Kołodziej (ur. 1989) - z wykształcenia psycholożka, pracuje jako tłumaczka, jednak w gruncie rzeczy jej główną profesją jest pisanie książek. Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, niegdyś związana także z Fundacją Domu Literatury i Domów Pracy Twórczej. Prowadzi wirtualne kluby Młodych Pisarzy i Kreatywnego Pisania, w ramach których uczy innych, jak stworzyć powieść. Obywatelka świata - dyplom magisterski uzyskała na Uniwersytecie Maastricht w Holandii, brała udział w podyplomowym kursie kreatywnego pisania w Instytucie Badań Literackich PAN, obecnie mieszka w Nowej Zelandii, gdzie obroniła doktorat z kreatywnego pisania na Uniwersytecie Massey. Autorka powieści młodzieżowych (np. "Wystrzałowa licealistka") i obyczajowych (np. "Dżokej") w języku polskim i angielskim. Prywatnie uczy się języków azjatyckich i ćwiczy sztuki walki.

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!Kto skradł cenną późnominojską wazę z wizerunkiem dziewięcioramiennej ośmiornicy? Dlaczego zastrzelono jednego z uczestników przyjęcia sylwestrowego? Dwie tajemnicze sprawy, dwóch detektywów, dwa równolegle prowadzone śledztwa - oficjalne prokuratora Andruszyna i prywatne mecenasa Pawła Donata. A jakby tego było mało, to: ,,z góry wiadomo, że w domu nie było nikogo obcego, a więc - morderca jest wśród nas"... ,,Dziewiąte ramię ośmiornicy" to zaskakujący od pierwszej do ostatniej sceny peerelowski kryminał Toeplitza wydany pod pseudonimem Krzysztof Deuter. Jeśli gustujesz w książkach z precyzyjnie zarysowanym tłem społeczno-obyczajowym, na pewno spodoba ci się ten kryminał o dość skomplikowanym rozwiązaniu. Na motywach książki w 1974 r. powstało słuchowisko Teatru Polskiego Radia, w obsadzie którego wystąpiły takie aktorskie gwiazdy jak Stanisław Mikulski i Marian Kociniak. Krzysztof Teodor Toeplitz pseud. KAT, KTT, Krzysztof Deuter (ur. 28 stycznia 1933 r. w Otrębusach, zm. 30 marca 2010 r. w Warszawie) - pisarz, publicysta, działacz polityczny, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych (m.in. ,,Czterdziestolatka", ,,Sławy i chwały"). Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Ukończył historię sztuki na UW (1955). Zadebiutował w 1947 r. jako krytyk filmowy, był wykładowcą PWST w Warszawie i łódzkiej PWSFTviT, redagował ,,Szpilki", publikował w ,,Przeglądzie Kulturalnym", ,,Polityce, ,,Przeglądzie" i ,,Trybunie". Wydał ponad 30 książek, m.in. powieści "Gorący kartofel", "Zapiski ambasadora Nolandii" i szkice "Groch o ekran". W latach 1955-58 i 1981-87 był kierownikiem literackiego Zespołu Filmowego "Kadr", a w latach 1979-80 Zespołu Filmowego "Iluzjon". Laureat wielu nagród, m.in. Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009).

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!Jaka jest historia tytoniu? Czy palacze szkodzą społeczeństwu? Co palić, jeśli w ogóle warto? ,,Tytoniowy Szlak" to intrygujący zbiór rozważań autora, nałogowego palacza, który pragnął przybliżyć czytelnikom ciekawą historię tytoniowych obyczajów na przestrzeni wieków. Kulturoznawcze szkice tego doświadczonego dziennikarza i błyskotliwego felietonisty pokazują różne aspekty przemysłu tytoniowego oraz paradoksy instytucjonalnej walki z nałogiem palenia. Toeplitz zadaje wiele prowokujących pytań dotyczących kultury palenia i antynikotynowej histerii, starając się powstrzymać od przedstawiania w tych kwestiach swych osobistych ocen. Niezależnie od tego, czy jesteś fanem popularnego ,,dymka", czy trzymasz się z dala od wyrobów tytoniowych, będziesz pod wrażeniem tej bezpretensjonalnie skomponowanej, a bogatej w wartościowe kulturoznawcze treści, oryginalnej książki. Krzysztof Teodor Toeplitz pseud. KAT, KTT, Krzysztof Deuter (ur. 28 stycznia 1933 r. w Otrębusach, zm. 30 marca 2010 r. w Warszawie) - pisarz, publicysta, działacz polityczny, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych (m.in. ,,Czterdziestolatka", ,,Sławy i chwały"). Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Ukończył historię sztuki na UW (1955). Zadebiutował w 1947 r. jako krytyk filmowy, był wykładowcą PWST w Warszawie i łódzkiej PWSFTviT, redagował ,,Szpilki", publikował w ,,Przeglądzie Kulturalnym", ,,Polityce, ,,Przeglądzie" i ,,Trybunie". Wydał ponad 30 książek, m.in. powieści "Gorący kartofel", "Zapiski ambasadora Nolandii" i szkice "Groch o ekran". W latach 1955-58 i 1981-87 był kierownikiem literackiego Zespołu Filmowego "Kadr", a w latach 1979-80 Zespołu Filmowego "Iluzjon". Laureat wielu nagród, m.in. Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009).

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!,,Jak ci się podoba Ameryka?", ,,Dokąd podróżują Amerykanie?", ,,Czy można mówić o USA z mieszaniną zachwytu i niesmaku"? – oto niektóre z wciąż aktualnych pytań, jakie zadajemy sobie, myśląc o Stanach Zjednoczonych. ,,Wiadomości z tamtego świata" to zbiór tekstów z pogranicza felietonu, eseju i reportażu, które stanowią zapis sześciotygodniowej wyprawy autora do Ameryki w 1971 r. Toeplitz zestawia tu własne wyobrażenia na temat ,,Wielkiego Kraju" z tym, czego doświadczył podczas podróży do USA. Luźno związane ze sobą rozdziały stanowią udaną próbę pokazania realiów życia w Stanach Zjednoczonych lat 70-tych i wyjaśnienia, na czym polega np. rzekomy prowincjonalizm Amerykanów i ich bardzo skomplikowany stosunek do swojego pełnego sprzeczności kraju. Książka będzie lekturą idealną dla miłośników błyskotliwego reportażu, którzy z dystansem odnoszą się do etosu tzw. ,,American dream". Krzysztof Teodor Toeplitz pseud. KAT, KTT, Krzysztof Deuter (ur. 28 stycznia 1933 r. w Otrębusach, zm. 30 marca 2010 r. w Warszawie) - pisarz, publicysta, działacz polityczny, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych (m.in. ,,Czterdziestolatka", ,,Sławy i chwały"). Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Ukończył historię sztuki na UW (1955). Zadebiutował w 1947 r. jako krytyk filmowy, był wykładowcą PWST w Warszawie i łódzkiej PWSFTviT, redagował ,,Szpilki", publikował w ,,Przeglądzie Kulturalnym", ,,Polityce, ,,Przeglądzie" i ,,Trybunie". Wydał ponad 30 książek, m.in. powieści "Gorący kartofel", "Zapiski ambasadora Nolandii" i szkice "Groch o ekran". W latach 1955-58 i 1981-87 był kierownikiem literackiego Zespołu Filmowego "Kadr", a w latach 1979-80 Zespołu Filmowego "Iluzjon". Laureat wielu nagród, m.in. Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009).

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!Jak na współczesny świat wpływają środki przekazu? Czy w zalewie medialnego szumu da się odnaleźć rzetelne informacje pozbawione perswazji i manipulacji? Zbiór szkiców ,,Dokąd prowadzą nas media" to udane połączenie ciekawej prezentacji historii mediów oraz inteligentnej polemiki z obiegowymi opiniami na temat konsekwencji wynalezienia druku, radia, telewizji i Internetu. Toeplitz z właściwą sobie błyskotliwą ironią i zamiłowaniem do stawiania kontrowersyjnych pytań, ukazuje przemiany kulturowe oraz obyczajowe, od zawsze powiązane ze środkami przekazu. Jeśli interesujesz się szeroko pojętym dziennikarstwem i chcesz wiedzieć, co mistrz felietonu Teoplitz sądził m.in. o wolności mediów, reklamach telewizyjnych i micie ,,globalnej wioski" oraz modnych dyskusjach w sieci, z niekłamaną przyjemnością zagłębisz się w lekturze tego opracowania z pogranicza kulturoznawstwa i nauk o literaturze.Krzysztof Teodor Toeplitz pseud. KAT, KTT, Krzysztof Deuter (ur. 28 stycznia 1933 r. w Otrębusach, zm. 30 marca 2010 r. w Warszawie) - pisarz, publicysta, działacz polityczny, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych (m.in. ,,Czterdziestolatka", ,,Sławy i chwały"). Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Ukończył historię sztuki na UW (1955). Zadebiutował w 1947 r. jako krytyk filmowy, był wykładowcą PWST w Warszawie i łódzkiej PWSFTviT, redagował ,,Szpilki", publikował w ,,Przeglądzie Kulturalnym", ,,Polityce, ,,Przeglądzie" i ,,Trybunie". Wydał ponad 30 książek, m.in. powieści "Gorący kartofel", "Zapiski ambasadora Nolandii" i szkice "Groch o ekran". W latach 1955-58 i 1981-87 był kierownikiem literackiego Zespołu Filmowego "Kadr", a w latach 1979-80 Zespołu Filmowego "Iluzjon". Laureat wielu nagród, m.in. Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009).

"Jak uczyłem się podczas okupacji" - temat wypracowania szkolnego nakłonił uczniów pewnego profesora do osobistych opowieści na temat codziennego życia podczas II wojny światowej. Tadeusz Borowski zebrał te rękopisy, przeczytał i na ich podstawie stworzył zbiór opowiadań, w których młodzieńczy, prostoduszny, niewinny narrator zdaje sprawozdanie ze społecznych niesprawiedliwości, środowiskowych napięć czy subtelnych sposobów łamania życiorysów ludzi mieszkających pod okupacją.Doskonała lektura dla czytelnika poszukującego źródła informacji na temat wojennej codzienności z dala od frontu walki.Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, więzień obozów Auschwitz i Dachau. Pobierał naukę na tajnych kompletach, po czym rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Był związany z Marią Rundo, która stała się pierwowzorem bohaterki opowiadań zebranych w cykl "Pożegnanie z Marią". Więziony na Pawiaku, niedługo potem trafił do Auschwitz, skąd został wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a następnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wziął ślub z Marią, wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i zaangażował się w aktywną działalność komunistyczną. Zmarł na skutek zatrucia gazem, stąd podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Przed wojną tworzył poezję w nurcie katastrofizmu, w swoich opowieściach obozowych sportretował "człowieka zlagrowanego".

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!Co jest godne zapamiętania, jeśli chodzi o wydarzenia XX wieku? Dlaczego niektórzy owo minione sto lat zwą wiekiem dwubiegunowym? ,,Najkrótsze stulecie" to suma przemyśleń autora na temat wieku XX, którego treścią polityczną była rywalizacja dwóch systemów: kapitalistycznego i komunistycznego, zakończona u progu lat 90. wraz z upadkiem ZSRR i bloku wschodniego. ,,Szkic, który tu przedstawiam, nie jest historią, lecz próbą zrozumienia kończącego się stulecia, do czego, oprócz osobistego doświadczenia, niezbędnym instrumentem są lektury" - tak pisał o swoim utworze sam Toeplitz. Jeśli szukasz wartościowej i przyjemnej w odbiorze publicystyki, bez wahania sięgnij po ten zbiór szkiców literackich. Dzięki nim łatwiej wyjaśnić zdarzenia z przeszłości, zrozumieć współczesne dzieje, a nawet uniknąć błędów przyszłości w myśl popularnej łacińskiej maksymy: ,,Historia jest nauczycielką życia". Krzysztof Teodor Toeplitz pseud. KAT, KTT, Krzysztof Deuter (ur. 28 stycznia 1933 r. w Otrębusach, zm. 30 marca 2010 r. w Warszawie) - pisarz, publicysta, działacz polityczny, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych (m.in. ,,Czterdziestolatka", ,,Sławy i chwały"). Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Ukończył historię sztuki na UW (1955). Zadebiutował w 1947 r. jako krytyk filmowy, był wykładowcą PWST w Warszawie i łódzkiej PWSFTviT, redagował ,,Szpilki", publikował w ,,Przeglądzie Kulturalnym", ,,Polityce, ,,Przeglądzie" i ,,Trybunie". Wydał ponad 30 książek, m.in. powieści "Gorący kartofel", "Zapiski ambasadora Nolandii" i szkice "Groch o ekran". W latach 1955-58 i 1981-87 był kierownikiem literackiego Zespołu Filmowego "Kadr", a w latach 1979-80 Zespołu Filmowego "Iluzjon". Laureat wielu nagród, m.in. Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009).

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!Skąd się wzięła polska kultura masowa i jakie są jej główne atuty? Na czym polega fenomen dostępu do szybkiego przepływu informacji i łatwo przyswajalnej, taniej rozrywki? ,,Mieszkańcy masowej wyobraźni" to zbiór szkiców o społecznym oddziaływaniu środków masowego przekazu i popularności twórczości przeciwstawianej tej elitarnej, wysokoartystycznej. Toeplitz prezentuje różne aspekty kultury masowej ze szczególnym uwzględnieniem jej związków z socjalistycznym systemem społeczno-politycznym. Rozważania autora to ważny przyczynek do wciąż aktualnej dyskusji o upraszczaniu kultury w kontekście zmian historycznych, społecznych i ekonomicznych, zauważalnych na całym świecie. Szkice zainteresują każdego, kto zadaje sobie twórcze pytania o dominujący typ kultury nowoczesnej i ceni lekki styl pisania Toeplitza, obalającego mity na temat współczesnych środków masowego przekazu. Krzysztof Teodor Toeplitz pseud. KAT, KTT, Krzysztof Deuter (ur. 28 stycznia 1933 r. w Otrębusach, zm. 30 marca 2010 r. w Warszawie) - pisarz, publicysta, działacz polityczny, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych (m.in. ,,Czterdziestolatka", ,,Sławy i chwały"). Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Ukończył historię sztuki na UW (1955). Zadebiutował w 1947 r. jako krytyk filmowy, był wykładowcą PWST w Warszawie i łódzkiej PWSFTviT, redagował ,,Szpilki", publikował w ,,Przeglądzie Kulturalnym", ,,Polityce, ,,Przeglądzie" i ,,Trybunie". Wydał ponad 30 książek, m.in. powieści "Gorący kartofel", "Zapiski ambasadora Nolandii" i szkice "Groch o ekran". W latach 1955-58 i 1981-87 był kierownikiem literackiego Zespołu Filmowego "Kadr", a w latach 1979-80 Zespołu Filmowego "Iluzjon". Laureat wielu nagród, m.in. Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009).

La sobrecogedora historia real de los presos que tuvieron que boxear para sobrevivir en el infierno nazi; en el mayor matadero de inocentes jamás conocido... Auschwitz.Cuentan que allí, al otro lado, detrás de la alambrada, justo ahí donde el hombre nunca fue hombre, sino bestia, una vez un nazi preguntó:¿Quién sabe boxear?Unos dijeron que sí y otros dijeron que no; pero ya fuera sí o no... Allí no era vivir, sino morir.Cuentan que allí, donde el hombre por no tener no tenía ni nombre, sólo era número, triángulo o estrella y un color, un SS aburrido, cansado de matar, buscaba diversión; un rato de asueto para distraer el sopor de asesinar. Y entonces volvió a preguntar:¿Quién sabe boxear?Y cuentan que allí, detrás de la alambrada, donde los presos no eran presos, sino carne de cañón; seres humanos, más de un millón, todos asesinados y convertidos en humo, ceniza y carbón; unos hombres buenos subieron al ring por obligación, para entretener al maldito SS que buscaba diversión. Y quizá esa fue su salvación, porque allí, entre mugre, hambruna, enfermedad y mucha mezquindad, en los combates de boxeo se ganaba un poco de sopa, mantequilla y pan.Así lo recuerdan Noah Klieger y los otros 'boxeadores de Auschwitz'. Sobrecogedores testimonios de los que se pusieron los guantes para sobrevivir en el campo de concentración nazi.Noah, aquel nonagenario con la mirada clara y la piel marcada por la desgracia. Manchada por ese tatuaje infame y añejo, desgastado, que empañaba su antebrazo. 1-7-2-3-4-5, el número de la muerte. Noah, el superviviente que durante su visita a Madrid, un día del mes de enero de 2018, vestía todo de gris, claro, oscuro y marengo, quizá como un recuerdo de lo que le tocó vivir. Tiempos color ceniza. Su cuerpo de nonagenario estaba encogido, encorvado por la edad, pero su mente despejada. Dispuesta para recordar.Noah, el que cuenta que allí, al otro lado, detrás de la alambrada, un día escuchó:O sabes boxear o vas a la cámara de gas.En este libro se narra la desgarradora historia de los presos que tuvieron que boxear para sobrevivir en Auschwitz, un relato concebido con los recuerdos de Noah Klieger, Tadeusz Pietrzykowski, Jacko Razon, Judah Vandervelde, Solomon Roth, Salamo Arouch, Andrzej Rablin... y muchos más.José Ignacio Pérez nació en Madrid en mayo de 1980. Licenciado en Ciencias de la Información por la Universidad Complutense de Madrid. Ha desarrollado casi la totalidad de su trayectoria profesional en el diario MARCA. Tras unos primeros años en el periódico local Sur Madrid, medio en el que ejerció como Redactor jefe, vinculó su carrera al rotativo deportivo, donde actualmente forma parte de MARCA.com.K.O. Auschwitz. La vida en un guante es su primer libro, que nace del reportaje 'Los púgiles de Auschwitz' publicado en MARCA en 2019, por el cual fue galardonado por partida doble con los premios Online Journalism Awards, en la categoría Deportes, entregado por la Online News Association (ONA) y el Premio Nacional de Periodismo Deportivo Manuel Alcántara.

Jerzy, sławny polski reżyser po dłuższym pobycie w USA nieoczekiwanie pojawia się w Polsce. Mężczyzna ma do załatwienia kilka spraw na czele z odwiedzinami u ojca i odnalezieniem nigdy niewidzianego syna. Czy pożegnalne spotkania zapełnią pustkę w sercu reżysera i pozwolą mu z czystym sumieniem udać się w zaświaty? A może ta cała historia rozgrywa się tylko w jego wyobraźni? ,,Bezdech" to nostalgiczna opowieść o syndromie niespełnienia, lektura odpowiednia dla każdego, kto zastanawia się nad sensem życia i chce przygotować się na to, co ostateczne. Na podstawie książki powstał spektakl w reżyserii Andrzeja Barta, z Bogusławem Lindą w roli głównej i specjalnym udziałem Tadeusza Konwickiego, nagrodzony na XIII Festiwalu ,,Dwa Teatry Sopot 2013" m.in. za oryginalny współczesny polski tekst dramatyczny. Andrzej Bart (ur. 3 września 1951 r. we Wrocławiu) to prozaik, scenarzysta i reżyser filmów dokumentalnych, absolwent PWSFTviT w Łodzi. Jego pierwszym dziełem jest powieść z 1983 r. ,,Człowiek, na którego nie szczekały psy". Autor unika rozgłosu i medialnego szumu, a czasem ukrywa się pod pseudonimem, stąd bywa nazywany ,,polskim Thomasem Pynchonem". Wielu uważa Barta za jednego z najciekawszych polskich powieściopisarzy, jego książki przetłumaczono na język francuski, niemiecki, rosyjski, słoweński, węgierski, hebrajski. Artysta ma na koncie wiele odznaczeń np. Nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie za powieść ,,Rien ne va plus" (1991 r.), Złote Lwy na Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni za scenariusz do filmu ,,Rewers" (2009 r.), Nagrodę Festiwalu Dwa Teatry w Sopocie za najlepszy tekst i reżyserię słuchowiska radiowego i filmu telewizyjnego ,,Boulevard Voltaire" (2011 r.).

Drabble to gra polegająca na pisaniu opowieści na czas przy użyciu dokładnie 100 słów. Trzeba nie lada sprawności, by w tak krótkiej i wymagającej formie otworzyć i zamknąć historię, a do tego wyraziście ją spuentować.Zbiór zawiera 140 takich utworów o różnorodnej tematyce. Dąbrowskiemu udało się stworzyć błyskotliwe komentarze do współczesności, odjechane wizje przyszłości, kameralne wyznania i analizy długoletnich związków.Lekka, brawurowa lektura wywołująca uśmiech, a czasem również zadumę.Krzysztof T. Dąbrowski – autor książek: "Naśmierciny", "Anima vilis", "Grobbing", "Naśmierciny i inne opowiadania", "Z życia Dr Abble", „Orgazmokalipsa", "Anomalia" i "Ucieczka". Dwie ostatnie ukazały się na początku 2019 roku w USA i Hiszpanii.Jego opowiadania były tłumaczone na wiele języków i publikowane w magazynach i antologiach w takich krajach jak: USA, Słowacja (w magazynie PLAYBOY), Czechy, Węgry, Rosja, Niemcy, Włochy, Anglia, Hiszpania, Izrael, Brazylia, Meksyk i Argentyna.Na podstawie jego drabbli nakręcono film krótkometrażowy "Anioł" z Anną Muchą w roli głównej.Ostatnio pracował jako scenarzysta przy pełnometrażowej wersji projektu filmowego science fiction "Angel.A".W grudniu 2018 roku odbyły się zdjęcia do kręconego w Anglii filmu na podstawie jego opowiadania.

,,Jak to w dyplomacji ładnie" to pełen wdzięku zbiorek refleksji o pracy na stanowisku dyplomaty. Książka została napisana w formie luźno powiązanych ze sobą rozdziałów, w każdym z nich można znaleźć wciąż aktualne porady dotyczące przygotowania się do objęcia stanowiska ambasadora lub zachowań zgodnych z protokołem dyplomatycznym. Uważny czytelnik odnajdzie tu również ciekawe odwołania do osobistych doświadczeń zawodowych Jana Balickiego oraz żony tego dyplomaty Janiny - współautorki książki. Komu powierza się zaszczytny urząd ambasadora? Czy zdarza się, że nominację na takiego urzędnika dostaje niewłaściwa osoba? Jak się nie zgubić w gąszczu najważniejszych zadań polskiego dyplomaty? Ta książka z pewnością zainteresuje nie tylko politologów i specjalistów w zakresie prawa międzynarodowego, ale każdego, kto chciałby poznać kulisy pracy ambasadora w latach 1959-1965.Jan Balicki (ur. 2 maja 1909 we Lwowie - zm. 30 kwietnia w Warszawie) - profesor doktor habilitowany nauk prawnych UMCS w Lublinie, specjalista w zakresie prawa międzynarodowego, dyplomata. Od 4 października 1957 do 9 stycznia 1959 r. pełnił funkcję polskiego posła w Hadze, a od 9 stycznia 1959 do 1965 r. był tam ambasadorem. Jest autorem wielu książek, między innymi o historii i kulturze Holandii. Otrzymał ważne odznaczenia państwowe: Złoty Krzyż Zasług (dwukrotnie) i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.Janina Balicka podzielała zainteresowania męża Jana dotyczące prawa międzynarodowego, historii i nauk społecznych. Jan i Janina Baliccy są autorami książek pt. ,,Alarm dla ambasad", ,,Jak to w dyplomacji ładnie", ,,Historia Burów. Geneza państwa apartheidu".

Młody Hugo jest łącznikiem partyzanckim, działającym w dobie okupacji. Oficjalnie zatrudniony w warsztacie samochodowym godzi się przyjąć zadanie polegające na dostarczeniu tajnego meldunku. Zdaje się pokpiwać ze swojej misji, choć poprzedni łącznik stracił w trakcie działań życie. Przerażona jest natomiast Elżbieta – dziewczyna, z którą spotyka się Hugo. Powieść dedykowana czytelnikom zainteresowanym historią II wojny światowej i partyzantką, o której pisał nie tylko Jan Józef Szczepański w „Butach i innych opowiadaniach". Aleksander Minkowski – pisarz, scenarzysta, autor reportaży. Od 1969 do 1972 roku pracował w USA jako wykładowca na Uniwersytecie Columbia oraz w Hunter Collage. W latach 70. XX wieku był wiceprezesem Związku Literatów Polskich (oddział w Warszawie), a od 1978 do 1994 prezesem polskiej sekcji IBBY. Laureat licznych nagród literackich (m.in. Orlego Pióra i Nagrody Prezesa Rady Ministrów). Wiele jego utworów doczekało przeniesienia na sceny filmowe oraz telewizyjne, a także na deski teatrów.

Doktor Bognar zostaje niesłusznie oskarżony o przeprowadzenie eutanazji. Okręgowa Izba Lekarska pozbawia go możliwości dalszego wykonywania zawodu. Chirurg postanawia odnaleźć faktycznego sprawcę, wyjeżdża więc na prowincję. Tam wykonuje szereg zajęć związanych z konwencjonalną lub niekonwencjonalną medycyną. Ma także możliwość przyjrzenia się ludzkim charakterom i dylematom, próbom odpowiedzi na pytania dotyczące celu życia oraz sensu dokonywanych wyborów.Powieść wydano w trakcie emisji serialu pod tym samym tytułem, twórcą scenariusza był Aleksander Minkowski.

Kolejny raz Tadeusz Borowski zabiera czytelnika w miejsce, gdzie nikt nie chciałby trafić w rzeczywistości - za bramę obozu koncentracyjnego. Opis codzienności w sytuacji permanentnego zagrożenia życia daleki jest od patosu, a nawet współczucia - ofiary, gdy tylko nadarzy się okazja, płynnie zamieniają się w katów. Powściągliwy, rzeczowy styl autora wyklucza ocenę czy moralizatorstwo, prezentuje rzeczywistość taką, jaka była - brutalną, bolesną, prawdziwą. Pozycja obowiązkowa dla czytelnika zainteresowanego codziennością wojenną.Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, więzień obozów Auschwitz i Dachau. Pobierał naukę na tajnych kompletach, po czym rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Był związany z Marią Rundo, która stała się pierwowzorem bohaterki opowiadań zebranych w cykl "Pożegnanie z Marią". Więziony na Pawiaku, niedługo potem trafił do Auschwitz, skąd został wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a następnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wziął ślub z Marią, wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i zaangażował się w aktywną działalność komunistyczną. Zmarł na skutek zatrucia gazem, stąd podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Przed wojną tworzył poezję w nurcie katastrofizmu, w swoich opowieściach obozowych sportretował "człowieka zlagrowanego".