Poetry / Poems

In questa finale raccolta di poesie, con la malinconia che le ultime volte portano con loro, Carducci sfiora tutte quelle tematiche che hanno caratterizzato le sue opere. La giovinezza e l’infanzia, la natura, i paesaggi agresti colti al tramonto, il passato—Carducci affronta tutto di nuovo, lo inquadra in rime e metriche inusuali e lo carica di un impressionismo sommesso, fioco, che sa di lume a olio.Giosuè Carducci (1835-1907) è stato un poeta e intellettuale italiano. Anche professore, politico, giornalista, e filosofo, la sua importanza non si limita alle meravigliose opere composte. Vincitore del Premio Nobel per la letteratura nel 1906, Carducci rimane una delle figure più imponenti della poesia europea di fine Ottocento.

Clandestien uitgegeven werk van een dichter die zijn leven gaf voor de vrijheid.De bundel ‘Vier jaar...’ is een postume uitgave van Jan Campert; de dichter had al de dood gevonden in een Duits concentratiekamp toen ‘Vier jaar...’ verscheen. Het is een voorbeeld van verzetsliteratuur, en één van de uitgaves van het iconische gedicht ‘De Achttien Dooden’. Die status heeft veel te maken met het feit dat de naam van de dichter, Jan Campert, vermeld werd in de uitgave. Dat was uitzonderlijk, omdat schrijvers van verzetsliteratuur doorgaans anoniem moesten blijven en dus niet met naam en toenaam zichtbaar wilden zijn. Wat in de 21ste eeuw vooral opvalt is de poging om nog tijdens de Tweede Wereldoorlog een poëtische stem te geven aan de slachtoffers, de angst, de terreur. De opbrengt van de originele uitgave was bestemd voor de ‘slachtoffers der Duitsche terreur’.Zelfs mensen die nooit poëzie lezen, kennen het werk van Jan Campert (1902-1943), vader van Remco Campert. Hij is de auteur van het beroemde verzetsgedicht ‘De achttien doden’. Hij werkte als journalist, debuteerde als dichter in 1922 en experimenteerde later met romans (‘Wier’, 1935) en detectives (‘Het Chineesche mysterie’, 1932). Lang voor het uitbreken van WO II schreef hij kritische teksten over het nationaalsocialisme. Tijdens de oorlog ging hij bij het Verzet. Hij hielp Joden de grens met België over. Bij een van die acties werd hij gearresteerd. Hij stierf in het Duitse concentratiekamp Neuengamme.

A.C. Meyers digte og sange i "Under rødt flag" er strålende eksempler på politisk poesi skrevet af et menneske, der brillerer som både digter og politiker. Digtene og sangene kombinerer stort kunstnerisk overskud med brændende politiske holdninger og et stærkt engagement i social retfærdighed."Under rødt flag" udkom første gang i 1892.A.C. Meyer (1858-1938) var dansk stukkatør, socialdemokrat, journalist, forfatter og politiker. Fra barnsben lærte han fattigdommens vilkår at kende, og fra sit hjem på Nørrebro i København overværede han arbejdernes kamp for bedre vilkår. Konfrontationen mellem politi og arbejdere under Slaget på Fælleden i 1872 gjorde stort indtryk på den unge Meyer, og allerede som ung lærling på en symaskinefabrik holdt han sine første politiske taler. Han blev hurtigt en del af fagbevægelsen og siden medlem af Socialdemokratiet, hvor han arbejdede som journalist for partiets dagblad Social-Demokraten. I 1895 blev han valgt til Folketinget, hvor han sad frem til 1932. Gennem hele sit liv og politiske virke var han stærkt optaget af at forbedre forholdene for fattige og især nødlidende børn og grundlagde derfor hjælpeorganisationen Børnenes Kontor i slutningen af 1890'erne. Børnenes Kontor eksisterer stadig og uddeler beklædnings- og fødevarehjælp til værdigt trængende børn.

Virtually ignored when first published and almost lost entirely, these are the first published works of one of America's great writers.Edgar Allen Poe's 'Tamerlane and Other Poems' contains many early sparks of his creative genius and writing power.The poems were inspired by a who's who of great poets: Percy Bysshe Shelley, Samuel Taylor Coleridge, and Lord Byron.The main poem, 'Tamerlane', tells of a great conqueror on his death bed, wishing he had stayed with his childhood sweetheart and ignored his ambition.Others focus on the themes of love, loss, rejection, egotism, and death.Having been called "the trumpet blast announcing that a new poet has stepped upon the stage", Poe's entrance into the literary world is confident and filled with promise.'Tamerlane and Other Poems' is ideal for those interested in reading Poe's first published work.Edgar Allan Poe (1809-1849) was an American poet, author, and literary critic. Despite a brief life, he was celebrated for his poetry, short stories, and tales of the supernatural. He is also regarded as the inventor of the detective genre and a contributor to the emergence of science fiction, dark romanticism, and weird fiction.In 1827, Poe joined the US Army under an assumed name and had his first collection, 'Tamerlane and Other Poems,' published anonymously. He worked as a literary critic and moved around America, writing as he went while his works gradually built an audience.His most famous works include ´The Raven´ (1945), ´The Black Cat´ (1943), and ´The Gold-Bug´ (1843).

«Antología ecuatoriana: cantares del pueblo ecuatoriano» es una recopilación crítica de poemas y canciones populares compilada por el escritor y académico Juan León Mera. Esta obra es una valiosa muestra del saber popular y de la literatura oral de Ecuador, con un estudio preliminar y notas críticas de un miembro de la Real Academia Española.Juan León Mera Martínez (1832-1894) fue un ensayista, novelista, político y pintor ecuatoriano. Es conocido por ser, junto con Antonio Neumane, el autor de la letra del himno nacional de Ecuador. También fue uno de los fundadores de la Academia Ecuatoriana de la Lengua y miembro de la Real Academia Española. Su novela «Cumandá» es considerada precursora de la novela ecuatoriana.

El Martín Fierro es un largo poema narrativo que inauguró un género literario –la gauchesca– y dejó una huella profundísima en la cultura argentina.En esta primera parte (conocida también como "La ida") Fierro cuenta cómo lo obligaron a abandonar a su familia para servir en el ejército y combatir contra los aborígenes. Cubre ese tiempo en los fortines de la frontera y lo que lo lleva a desertar. Y cuenta, principalmente, cómo fueron los años de su vida fuera de la ley: las tensiones sociales fuertes y cambiantes, la amistad, los cruces infaustos, la libertad boca arriba en las noches estrelladas, la posibilidad de una nueva fuga.José Hernández (Charcas de Pedriel, 1834 - Buenos Aires, 1886) fue un escritor, militar y periodista nacido en la Argentina. Su poema Martín Fierro, compuesto por El gaucho Martín Fierro (1872) y La vuelta de Martín Fierro (1879), lo convirtió en una de las principales plumas sudamericanas de la segunda mitad del siglo XIX. Se opuso al poder centralizado en la capital y escribió multitud de artículos a favor del federalismo. También colaboró en distintas obras del Estado argentino en consolidación.

Før Gustaf Munch-Petersens tidlige død i 1938 nåede han at udgive fire digtsamlinger, der viser hans særegne stil og sprog. Munch-Petersen skriver let og dog malende om naturen, kærligheden, fiskere, døden og opgøret med traditionerne. I teksterne er der hele tiden et nærvær af dagligdagen, samtidigt med at eksistensens store spørgsmål ikke er langt væk.Gustaf Munch-Petersen var et søgende menneske. Efter afbrudte filosofi- og psykologistudier i København arbejdede han i Grønlands kryolitminer. Senere studerede han zoologi samt kunst- og religionshistorie i Lund, og sideløbende udviklede han sin særlige surrealistiske stil som forfatter. Hans uro voksede, jo mere han lærte, og Munch-Petersen fandt det vanskeligt at forene sin umiddelbart idylliske tilværelse med en verden i flammer. I 1938 meldte han sig til Den Internationale Brigade, hvor han i 1938 faldt i den spanske borgerkrig. Gustaf Munch-Petersen blev kun 26 år gammel.

If you only know Robert Louis Stevenson as the author of "Treasure Island", "Underwoods" will surprise and delight. It collects over 50 of his poems, written in both English and Scots (one of the native languages of Scotland). Most are written in rhyme, and offer elegiac tributes to people and places, or moving reflections on his struggles with illness.Among them are poems dedicated to Stevenson’s famous friends, such as the writers Henry James and W. E. Henley. And the beautiful "Requiem", which Stevenson chose to adorn his own tombstone.Robert Louis Stevenson (1850–1894) was a Scottish novelist, poet and travel writer. Born in Edinburgh, he suffered from severe health issues for most of his life. Despite this, he still managed to produce some of the century’s most famous stories. These include the classic adventure "Treasure Island" and the horror novella "The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde".Stevenson’s last years were spent on the Samoan island of Upolo, where he became an advocate for Samoan rights. He died in his home of a brain haemorrhage and was buried on the island’s Mount Vaea.

Vlak voor zijn dood publiceerde Hans Lodeizen een aantal gedichten in zijn enige poëziebundel met de titel 'Het innerlijk behang'. De gedichten hebben iets weg van een dagboek: een sterk autobiografisch karakter en vaak als thema het verlangen naar een andere bestaan, mede omdat er vanwege zijn homoseksuele geaardheid in deze wereld geen plaats voor hem zou zijn. '-O- mijn vriend - deze wereld is niet de echte,' is een bekende versregel uit 'het innerlijk behang'. De bundel is en was vooral geliefd onder jonge lezers. De bundel werd tot de jaren 90 maar liefst vijftien keer herdrukt, een goede indicatie voor zijn populariteit.Hans Lodeizen (1924-1950) is een jonggestorven dichter, desondanks verwierf hij zich een geheel eigen plaats in de Nederlandse literatuurgeschiedenis. Als zoon van een rijke directeur van een Rotterdamse rederij, leefde hij in weelde en was hij in de ogen van zijn omgeving een zondagskind. Echter worstelde Lodeizen zowel met ziekte, als met zijn seksuele oriëntatie, waardoor hij een teruggetrokken bestaan leefde. Lodeizen kon zich uiten via zijn poëzie, waar zijn dagboekachtige stijl als vernieuwende invloed gold. Hij wordt vaak gezien als de voorloper van de generatie van vijftig, een groep experimentele dichters. Lodeizens gedichten lijken boven de wereld de zweven en ademen een jonge sfeer.

Met de dichtkunst wilde Van Duyse de lezer duidelijk maken dat de taal vormend is, het maakt iemand tot wie hij is. Daardoor is het verloochenen van taal een afvalling aan het volk, waarmee duidelijk wordt dat je over geen manieren beschikt en in het ergste geval volgt er zelfs onderdrukking. Dit was de boodschap die van Duyse vurig probeerde over te brengen in de tijd dat de Vlaamse taal in het verval kwam en voornamelijk het Frans werd gebruikt in de hogere kringen. Na de Belgische Revolutie produceerde van Duyse vele gedichten ter verdediging van de cultuureenheid tussen Noord en Zuid, om zo het Vlaamse taal- en volksbewustzijn te stimuleren of diens geschiedenis te romantiseren. In 'Vaderlandsche Poëzy' (1840) zien we deze elementen terug, zowel boodschap over de kracht van taal alsmede een uiteenzetting over zijn Vlaamse overtuiging. 'Vaderlandsche Poëzy' is een dichtbundel en bestaat uit drie delen. Dit is deel drie.Prudens van Duyse (1804-1859) was een prominent figuur in de vorming van de Vlaamse literatuur na 1830 en vanaf 1838 stadsarchivaris van Gent. Hij produceerde op rap tempo honderden gedichten en was daarnaast werkzaam als onder andere filoloog, componist en historicus. Van Duyse was sterk van mening dat in poëzie het gevoel van de dichter centraal zou moeten staan, wat terug te zien is in zijn dichtkunst. Dichters waren volgens hem bijzondere mensen, met een talent waarover slechts weinigen beschikken. Van Duyse werd vooral beroemd door zijn dichtbundels zoals 'Vaderlandsche Poëzy' (1840), maar ook met langere dichtwerken zoals 'Jacob van Artevelde' (1859) en 'Natalia' (1842).

‘Vorstin van Vlaenderen, ontfang myn groet vol blyheid!’ is de openingszin van 'Jacob van Artevelde , episch verhael in acht zangen' (1859) door Prudens Van Duyse. Een zin die veel sentiment droeg in 1859 toen er veel over Artevelde werd geschreven, maar waar vandaag menig Vlaming weinig bekoring voor voelt. Jacob van Artevelde is vooral bekend geworden als Gents opstandleider en hij wordt nog steeds gezien als volksheld. Het dichtwerk wat van Duyse over hem schreef werd erg goed ontvangen door critici en van Duyse ontving er de vijfjaarlijkse staatsprijs voor Vlaamse letterkunde mee. Het is één van de bekendste dichtwerken van van Duyse.Prudens van Duyse (1804-1859) was een prominent figuur in de vorming van de Vlaamse literatuur na 1830 en vanaf 1838 stadsarchivaris van Gent. Hij produceerde op rap tempo honderden gedichten en was daarnaast werkzaam als onder andere filoloog, componist en historicus. Van Duyse was sterk van mening dat in poëzie het gevoel van de dichter centraal zou moeten staan, wat terug te zien is in zijn dichtkunst. Dichters waren volgens hem bijzondere mensen, met een talent waarover slechts weinigen beschikken. Van Duyse werd vooral beroemd door zijn dichtbundels zoals 'Vaderlandsche Poëzy' (1840), maar ook met langere dichtwerken zoals 'Jacob van Artevelde' (1859) en 'Natalia' (1842).

Met de dichtkunst wilde Van Duyse de lezer duidelijk maken dat de taal vormend is, het maakt iemand tot wie hij is. Daardoor is het verloochenen van taal een afvalling aan het volk, waarmee duidelijk wordt dat je over geen manieren beschikt en in het ergste geval volgt er zelfs onderdrukking. Dit was de boodschap die van Duyse vurig probeerde over te brengen in de tijd dat de Vlaamse taal in het verval kwam en voornamelijk het Frans werd gebruikt in de hogere kringen. Na de Belgische Revolutie produceerde van Duyse vele gedichten ter verdediging van de cultuureenheid tussen Noord en Zuid, om zo het Vlaamse taal- en volksbewustzijn te stimuleren of diens geschiedenis te romantiseren. In 'Vaderlandsche Poëzy' (1840) zien we deze elementen terug, zowel boodschap over de kracht van taal alsmede een uiteenzetting over zijn Vlaamse overtuiging. 'Vaderlandsche Poëzy' is een dichtbundel en bestaat uit drie delen. Dit is deel twee.Prudens van Duyse (1804-1859) was een prominent figuur in de vorming van de Vlaamse literatuur na 1830 en vanaf 1838 stadsarchivaris van Gent. Hij produceerde op rap tempo honderden gedichten en was daarnaast werkzaam als onder andere filoloog, componist en historicus. Van Duyse was sterk van mening dat in poëzie het gevoel van de dichter centraal zou moeten staan, wat terug te zien is in zijn dichtkunst. Dichters waren volgens hem bijzondere mensen, met een talent waarover slechts weinigen beschikken. Van Duyse werd vooral beroemd door zijn dichtbundels zoals 'Vaderlandsche Poëzy' (1840), maar ook met langere dichtwerken zoals 'Jacob van Artevelde' (1859) en 'Natalia' (1842).

Met de dichtkunst wilde Van Duyse de lezer duidelijk maken dat de taal vormend is, het maakt iemand tot wie hij is. Daardoor is het verloochenen van taal een afvalling aan het volk, waarmee duidelijk wordt dat je over geen manieren beschikt en in het ergste geval volgt er zelfs onderdrukking. Dit was de boodschap die van Duyse vurig probeerde over te brengen in de tijd dat de Vlaamse taal in het verval kwam en voornamelijk het Frans werd gebruikt in de hogere kringen. Na de Belgische Revolutie produceerde van Duyse vele gedichten ter verdediging van de cultuureenheid tussen Noord en Zuid, om zo het Vlaamse taal- en volksbewustzijn te stimuleren of diens geschiedenis te romantiseren. In 'Vaderlandsche Poëzy' (1840) zien we deze elementen terug, zowel boodschap over de kracht van taal alsmede een uiteenzetting over zijn Vlaamse overtuiging. 'Vaderlandsche Poëzy' is een dichtbundel en bestaat uit drie delen. Dit is deel één.Prudens van Duyse (1804-1859) was een prominent figuur in de vorming van de Vlaamse literatuur na 1830 en vanaf 1838 stadsarchivaris van Gent. Hij produceerde op rap tempo honderden gedichten en was daarnaast werkzaam als onder andere filoloog, componist en historicus. Van Duyse was sterk van mening dat in poëzie het gevoel van de dichter centraal zou moeten staan, wat terug te zien is in zijn dichtkunst. Dichters waren volgens hem bijzondere mensen, met een talent waarover slechts weinigen beschikken. Van Duyse werd vooral beroemd door zijn dichtbundels zoals 'Vaderlandsche Poëzy' (1840), maar ook met langere dichtwerken zoals 'Jacob van Artevelde' (1859) en 'Natalia' (1842).

"Vitt är alla färger. Vitt ljus och vitt brus. Den självklara nyans som är alltings början, alltings slut."I SHIRO, japanska drömmar leder Eva Ermenz läsaren genom Japans årstider, traditioner, drömmar, artigheter, vänner. Hon förklarar betydelsen av det vita, det vita riset, den vita snön, det vita ljuset, den vita saknaden efter ett land som hon snart ska lämna.Med hjälp av sina egna reflektioner, haikudikter och illustrationer belyser Ermenz det ofantligt stora som existerar i det allra minsta.Eva Ermenz (1948) är en svensk poet, författare och skådespelare.

Colección completa de las obras de Moratín, compuestas por sus comedias, sus traducciones y su poesía, sus discursos y otros textos. Este libro, en cuya edición participó el propio autor, es la mejor entrada al teatro neoclásico en España, de mano de uno de los dramaturgos más importantes de su época.El tomo seis de esta colección está dedicado a la lírica. Moratín dedicó gran parte de su vida a la poesía y en este volumen se recopilan todas sus obras: más de cien poemas, nueve epístolas, doce odas, además de sonetos, romances y otras composiciones diversas.Leandro Fernández de Moratín (1760-1828) fue un dramaturgo y poeta madrileño. Su padre, también escritor, lo crio en un ambiente literario. Eso, sumado a su timidez provocada por una enfermedad temprana, hizo que Fernández de Moratín se centrara en las letras desde pequeño. Después de ganar algunos certámenes poéticos, obtuvo un puesto de secretario del conde Cabarrús y eso lo llevó de viaje a varios países europeos, aunque su preferido fue Francia. Amigo de Jovellanos y Goldoni, protegido de Godoy, Fernández de Moratín introdujo el teatro neoclásico francés en España. Además de su amplia obra, trabajó también como traductor de teatro de autores como Molière o Shakespeare.

Una historia breve, contada en cuartetas de versos, que narra un episodio trágico pero con destellos irónicos en la voz del narrador. Es la historia de una noche en el castillo feudal del Conde Sisebuto. Del ruido que lo despierta mientras dormía con su esposa Leonor. De su hija Pepa y otro personaje que se aparece."El Conde Sisebuto" muestra en pocas páginas la pericia de Joaquín Abati como contador de cuentos, y esa fue la virtud que lo hizo ganarse el favor del público durante toda su trayectoria.Joaquín Abati y Díaz (Madrid, 1865 - Madrid, 1936) fue un escritor español, especializado en libretos de zarzuelas.Las obras que llevaban su firma fueron muy populares mientras estuvo activo. Llegó a publicar más de 120 títulos. Entre los más conocidos se incluyen "Ciertos son los toros", "Genio y figura", "El conde de Lavapiés", "La enredadera", "El asombro de Damasco"...Completó la carrera de Derecho, y pese a que nunca ejerció llegó a publicar un libro ("Respuestas a Temas de Derecho Administrativo") muy consultado por quienes tenían que rendir las oposiciones.

"Il giorno" è un componimento poetico che rappresenta in chiave satirica l’aristocrazia decaduta di fine Settecento. Per Giuseppe Parini la poesia è proprio questo: un faro per il progresso civile ed etico. E quindi ecco che, con ironia, il lettore si muove nella giornata di un aristocratico inoperoso. Scopriamo così - anche se già lo sapevamo - che la nobiltà lombarda dell’epoca è frivola, incosciente, e completamente incapace di comprendere il cambiamento già in atto.Giuseppe Parini (1729 – 1799), nato Giuseppe Parino, è stato un abate e poeta italiano, nonché uno dei principali esponenti dell’illuminismo italiano e del neoclassicismo. Le opere dell’autore non sono molte e si dividono tra opere poetiche e opere teatrali.

Kauniita runoja Rabindranath Tagorelta, Nobel-palkitulta intialaiselta kirjailijalta"Aamulla heitin minä verkkoni mereen.Vedin esille synkästä syvyydestä kumman kauniita ja kumman muotoisia asioita – eräät loistivat kuin hymyily, toiset kimaltelivat kuin kyyneleet, toiset punertivat kuin morsion poskipäät.Kun menin kotiin päiväntaakkoineni, istui lemmittyni jouten yrttitarhassa ja poimi rikki kukkien lehtiä. Pysähdyin hetkiseksi ja laskin sitten hänen jalkojensa juureen kaiken saaliin merellisen, ja seisoin äänetönnä.Hän vilkaisi niihin ja sanoi: 'Mitä kummia nuo ovat? En tiedä mihin ne kelpaavat!'"Puutarhuri on Nobel-voittaja Rabindranath Tagoren ihastuttava runokokoelma, jonka runot yltyvät lähes proosarunoiksi. Kokoelma vie lukijan keskelle menneiden aikojen Intiaa ja sen kiehtovaa tunnelmaa.Intialainen Rabindranath Tagore (1861–1941) voitti Nobelin kirjallisuuspalkinnon vuonna 1913. Hänen laaja tuotansa sisältää niin runoutta, proosaa kuin myös esseitä.

Visioni oniriche e ricordi di viaggio. Pensieri e incubi. Considerazioni su un particolare momento storico e le sensazioni che ne scaturiscono. Un diario intimo e sopra le righe, come la vita dell’autore. Una raccolta scritta in prosimetro – che contiene quindi parti in versi e parti in prosa – anomala, futuristica e suggestiva.Dino Carlo Giuseppe Campana (1885 – 1932) è stato un poeta italiano. Ebbe una vita travagliata segnata da ripetuti internamenti in manicomio. Tra il 1912 e il 1913 frequentò i gruppi di goliardi e alcuni appassionati di letteratura. Fu proprio su fogli pubblicati dai goliardi bolognesi che uscirono le sue prime poesie: quattro testi che vennero poi, una volta rielaborati, inclusi nei "Canti Orfici" (1914), opera unica dell'autore, chiamata così in riferimento alla figura mitologica di Orfeo, il primo poeta-musicista.

Il "Canzoniere" racchiude la vita interiore di Francesco Petrarca, raccontata attraverso il mezzo poetico. 366 componimenti in versi italiani, scritti a più riprese, che vanno a comporre una delle principali opere della letteratura italiana, dove sofferenza, pensieri segreti e speranze vanno a unirsi per comporre un unico affresco interiore.Francesco Petrarca (1304 – 1374) è stato un filosofo, filologo, scrittore e poeta italiano. Figura centrale nel panorama della letteratura italiana, Petrarca è inoltre considerato il precursore dell’Umanesimo. La sua opera comprende opere in latino, sia in versi che in prosa, così come opere in volgare, di cui la più celebre è indubbiamente il "Canzoniere".

Col suo grande poema cavalleresco, Boiardo ha saputo fondere il gusto cortese per le gesta dei Paladini con l’erudizione dell’Umanesimo maturo, confezionando un’opera che, nonostante sia stata oscurata dal successo dell’ariostesco "Orlando furioso" (suo debitore), ha mantenuto intatto il suo fascino cristallino. Alla corte di Carlo Magno si presenta Angelica, bellissima principessa del Catai, in cerca di aiuto contro i propri nemici. Basterebbe questa premessa, per far capire a chi legge che le intricate vicissitudini amorose di Orlando e Rinaldo – fra loro cugini e considerati i migliori cavalieri dell’imperatore – non si limiteranno qui a qualche banale scaramuccia. No, la sterminata fantasia di Boiardo ci trascinerà invece molto lontano dalla Francia: in un Estremo Oriente fiabesco in cui non mancheranno intrighi, incantesimi e mostri sovrumani...Matteo Maria Boiardo (1441-1494) nasce nella contea di Scandiano, in Emilia Romagna, infeudata alla sua famiglia da diverse generazioni. Cresciuto a Ferrara, nel 1451 rimane orfano di padre e torna alla città di origine, sotto la tutela dell’amato nonno Feltrino. È proprio quest’ultimo, umanista appassionato, ad assicurargli la più adeguata formazione. Nel 1461 Boiardo entra nella corte ferrarese di Borso d’Este, trascorrendo i successivi anni fra Roma e le varie corti tenute dalla dinastia (quella di Modena e di Reggio) e affermandosi come letterato. In quegli stessi anni firma le sue opere più note: "Amorum Libri Tres" (1476), "Le pastorali" (1484)" e, soprattutto, "Orlando innamorato", la cui versione completa uscirà postuma, nel 1495.

In deze uitgebreide bundel zijn de mooiste werken van de Vlaamse dichter Guido Gezelle verzameld. Gezelle schreef gedichten die raken aan de essentie van het menselijk bestaan: liefde, religie en natuur. Bekende werken als 'Dien avond en die Rooze', 'Het schrijverke' en 'Als de ziel luistert', zullen door menig poëzie liefhebber gewaardeerd worden.Guido Gezelle (1830-1899) was een bekende Vlaamse priester, taalwetenschapper en dichter. Naast gedichten schreef hij ook wetenschappelijke artikelen en journalistieke werken.

In het boek 'Zinne en minnebeelden' zijn toepasselijk 52 zinne- en minnebeelden opgenomen. Steeds gebruikt Cats dezelfde opbouw: het thema van het beeld wordt toegepast op drie verschillende levensfasen. Zo is er bijvoorbeeld de tedere uitleg van jeugdige geliefden die het beeld van liefde overbrengt. Daarentegen bevatten de zinnebeelden vaak een diepere verborgen betekenis die ligt opgesloten in de eigenschappen van aan bod komende dieren en voorwerpen.Jacob Cats (1577-1660) was een Nederlandse politicus, jurist, diplomaat en dichter. Tijdens zijn leven was hij bekend als Vader Cats, omwille van het educatieve karakter van zijn gedichten. Hij onderscheidde deugden en ondeugden, legde de huwelijksmoraal uit, net als het voor kinderen gewenste gedrag. Bekende werken zijn "Houwelick" en "Trouringh" (Huwelijk en Trouwring). Cats groeide op en woonde het grootste deel van zijn leven in Zeeland. Hij heeft zijn naam gegeven aan het Catshuis, sinds 1963 de ambtswoning van de Nederlandse minister-president.

Dichtbundel over mens en natuur van een voortijdig gestorven dichter.‘Tempel en kruis’ was de laatste bundel die Hendrik Marsman kon publiceren voor zijn voortijdige dood. Toevallig is het een goed overzicht van zijn gedachtenwereld: in 51 gedichten beschrijft hij de evolutie van zijn overtuigingen en artistieke keuzes. De gedichten hebben ook een verhalend karakter, met een centraal personage dat na een lange reis terugkeert in de stad waar hij vroeger woonde. Hij bezoekt de plekken die belangrijk waren in zijn verleden (een kerk, de dijk) maar geleidelijk neemt het belang van de natuur toe. De rode draad is een zoektocht naar een verbindend element, iets wat mens en natuur echt met elkaar in verband brengt.Hendrik Marsman (1899-1940) was dichter, vertaler en criticus. Hij had geen hoge pet op van Nederland, reisde veel en schreef on-Nederlandse poëzie, eerst van vitalistische signatuur, later expressionistisch. Hij bewonderde Friedrich Nietzsche, flirtte even met het nazisme, maar werd later een fel tegenstander van die politiek stroming. Hij stierf aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, toen de boot waarmee zijn gezin en hij naar Engeland vluchtten verging.

Què hi ha a la sutil frontera entre l'esperit jove i l'irreversible trànsit cap a l'edat adulta? Com passem de somniar sense límits a viure entre delimitacions que no hem escollit però que semblen inevitables? David Escamilla agafa una volta més la seva ploma per delectar-nos amb un cant a la tristesa, a l'amor perdut, al sentiment de solitud que ens envaeix quan ens trobem sense la persona estimada.David Escamilla és comunicador, editor, escriptor i músic. Ha treballat com a director i presentador per ràdio i televisió a emisores com ara RNE, Catalunya Ràdio, TVE o Cuatro. Ha publicat més de cinquanta llibres des de 1992 entre els quals figuren assajos, biografies, novel·les, relats breus, guies culturals i poesía.

Un feix de llum viatja pel món i regala signes d’una tendresa futura que encara ha d’arribar. Cada lluna hipnotitza, cada paraula no pronunciada es clava, l'oblit és sense ser, com un laberint d'ombres on cada pas és la veritat, caminant sense moviment, recuperant i aprenent. Els vents bufen i la terra és el mirall que ens torna el que li donem. Què és la veritat? Què és autèntic? Com és la vida al segle XXI?David Escamilla és comunicador, editor, escriptor i músic. Ha treballat com a director i presentador per ràdio i televisió a emisores com ara RNE, Catalunya Ràdio, TVE o Cuatro. Ha publicat més de cinquanta llibres des de 1992 entre els quals figuren assajos, biografies, novel·les, relats breus, guies culturals i poesía.

"EndeligJeg er slaaet tilblodsog ligger nu nøgen og saaretpaa Klippen der knejser i Havetjeg smiler saa blegt og færdigtud i det vuggende tommeI røde Floder gaar Blodetdunkende hedt fra Kroppenog siver nedover Klippenog bliver borte i Havet""Ildtunger danser" består af en perlerække af sensuelle og skønne digte, der krænger de dybeste følelser ud af sjælen. Med sin sædvanlige frygtløshed skildrer Bodil Bech den voldsomme kvindelige seksualitet, der endnu var så tabuiseret, da bogen udkom første gang i 1935.Bodil Bech (1889-1942) var på mange måder et usædvanligt og interessant menneske. Hun uddannede sig som koncertpianist på konservatoriet i New York og var mere berejst end de fleste i samtiden. Hun debuterede sent som forfatter i en alder af 45 år, og hendes digtsamlinger blev flot anmeldt af Danmarks klogeste anmeldere. Hun var i kreds med berømtheder som Thøger Larsen, Johannes V. Jensen og Jens August Schade, som hun senere kom til at danne par med, men vandt alligevel aldrig bred anerkendelse. Hun er blevet beskrevet som et vildt og fyrigt menneske, der mødte megen modgang. Hun døde allerede som 53-årig.

A.C. Meyers sange fra 1894 omhandler arbejderklassens vilkår, socialismen i slutningen af 1800-tallets Danmark og håbet for en bedre og mere retfærdig fremtid for samfundets svageste. Sangene stråler af gåpåmod, viljestyrke, retfærdighedsfølelse og håb om reformer af de klasseopdelte samfund.A.C. Meyer (1858-1938) var dansk stukkatør, socialdemokrat, journalist, forfatter og politiker. Fra barnsben lærte han fattigdommens vilkår at kende, og fra sit hjem på Nørrebro i København overværede han arbejdernes kamp for bedre vilkår. Konfrontationen mellem politi og arbejdere under Slaget på Fælleden i 1872 gjorde stort indtryk på den unge Meyer, og allerede som ung lærling på en symaskinefabrik holdt han sine første politiske taler. Han blev hurtigt en del af fagbevægelsen og siden medlem af Socialdemokratiet, hvor han arbejdede som journalist for partiets dagblad Social-Demokraten. I 1895 blev han valgt til Folketinget, hvor han sad frem til 1932. Gennem hele sit liv og politiske virke var han stærkt optaget af at forbedre forholdene for fattige og især nødlidende børn og grundlagde derfor hjælpeorganisationen Børnenes Kontor i slutningen af 1890'erne. Børnenes Kontor eksisterer stadig og uddeler beklædnings- og fødevarehjælp til værdigt trængende børn.

Ironia i dystans są efektowne, ale w życiu codziennym mało skuteczne.Bohater poematu to typowy romantyk - swoją wiedzę o świecie i relacjach czerpie z utworów literackich, jest programowo nieszczęśliwy i wszystko traktuje z dystansem. Zawiedziony wielkim światem postanawia wyjechać na prowincję, by tu nawiązać autentyczne więzi. Wyniosłość Eugeniusza nie przypadnie jednak do gustu nowym sąsiadom, a nawet doprowadzi do śmiertelnego konfliktu. W tym ponurym pejzażu rozbłyśnie szczere uczucie wiejskiej szlachcianki, Tatiany. Czy Oniegin pójdzie za tym światłem?Na kanwie poematu Piotr Czajkowski zrealizował operę pod tym samym tytułem.Pozycja obowiązkowa dla miłośników opowieści o bohaterach romantycznych kreślonych przez Johanna Wolfganga Goethego czy Adama Mickiewicza.Aleksander Siergiejewicz Puszkin (1799-1837) - jeden z najwybitniejszych przedstawicieli rosyjskiego romantyzmu, prozaik, dramaturg i poeta. Uznawany za znakomitego reformatora języka literackiego w Rosji - jego postulaty tyczyły się włączenia potocznych sformułowań oraz zapożyczeń z innych gatunków do literatury. Zginął jako bohater - bohater swojej żony, raniony w pojedynku o honor ukochanej. Do jego najsłynniejszych dzieł należą zbiory liryków, a także poematy "Eugeniusz Oniegin" i "Jeździec miedziany".

Ihastuttavia runoja Rabindranath Tagorelta"Kaunis on rengas käsivarressasi, tuo tähtikirjaeltu, ja taitehikkaasti on se taottu tuhatvärisin jalokivin. Mutta kauniimpi on minulle miekkasi salamarenkaineen, jotka leviävät lentoon kuin Vishnun linnun siivet, välkkyen painuvan päivän vihanpuuntavassa valomeressä."Uhrilauluja on Nobel-voittaja Rabindranath Tagoren runokokoelma täynnä Intian taikaa. Kokoelman mystiset runot kertovat riipivästä rakkaudesta. Juuri tämä teos toi Tagorelle Nobel-palkinnon vuonna 1913.Intialainen Rabindranath Tagore (1861–1941) voitti Nobelin kirjallisuuspalkinnon vuonna 1913. Hänen laaja tuotansa sisältää niin runoutta, proosaa kuin myös esseitä.