Narrative theme: death, grief, loss

‘The Gods Are Athirst’ (1912) is Nobel laureate Anatole France’s captivating fictional reimagining of the bloody events of the French Revolution. Gamelin, a young idealistic painter who works with his local government in Pont-Neuf finds himself at the epicentre of the Terror when he is appointed as a juror on the Revolutionary Tribunal. Swept through a procession of unjust trials, Gamelin must reckon with his actions as he determines the fates of those closest to him. As he turns drunk with power and vengeance, Gamelin’s actions set forth a violent and horrific chain of events that end only with blood.‘The Gods Are Athirst’ is a brilliant but horrifying depiction of how fear and a warped sense of justice only serve to bring chaos. A masterpiece in its own right, ‘The Gods Are Athirst’ is an essential read for anyone interested in French history or looking for a gripping tale of the fall of the man and the cost of vengeance.François-Anatole Thibault (1844 – 1924), better known as Anatole France, was a French journalist, poet, novelist, and Nobel laureate for literature. Spending much of his early life in his father’s bookshop, France quickly rose to prominence as a respected author of over 25 works. A French Classicist writer with a style reminiscent of Voltaire and Fénélon, France’s work has a strong preoccupation with scepticism and hedonism. He is best remembered for his classic French novels ‘La Rôtisserie de la Reine Pédauque’ (1893) and ‘Le Crime de Sylvestre Bonnard’ (1881). France’s works have had an historic legacy, and he is recognised today as one of France’s most prominent authors.

Trwa wojna w Wietnamie. Tom Swanson po kłótni z dziewczyną podejmuje nieprzemyślaną decyzję o wyruszeniu na front. Młody student Uniwersytetu Harvarda szybko przekonuje się, że ideały walki za ojczyznę nijak mają się do brutalnej rzeczywistości.Tytuł jest hołdem złożonym żołnierzom 173 Brygady Powietrznodesantowej walczącym podczas wojny w Wietnamie. Książka przedstawia zmagania spadochroniarzy podczas newralgicznego okresu dla jednostki, jakim był z całą pewnością rok 1967. Historia oglądana oczami żołnierzy z kompanii Charlie przenosi nas stopniowo do podmokłych i bagnistych terenów Wietnamu Południowego oraz wilgotnej, parnej dżungli, pełnej czekających tam niebezpieczeństw. Młodzi ludzie, walcząc ze swoimi słabościami, doświadczając wszystkich okropieństw machiny wojennej, próbują nie zatracić człowieczeństwa. Powieść ukazuje codzienność i horror wojny z perspektywy frontowego żołnierza. Bohaterowie sami o sobie mówią, że są „straconym pokoleniem" – pokoleniem za młodym, aby umierać, przechodzącym okrutny proces dehumanizacji człowieka, który sprawia, że zmieniają się w maszyny do zabijania.Arthur Fowler - autor „Tropikalnego piekła". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Преминаването на река Искър е невъзможно, забранено и опасно, но не и за баба Илийца, която носи в ръце болното си внуче и е готова на всичко, за да го спаси. По път, насред една малка планинска пътека, възрастната жена среща клет бунтовник от Ботевата чета, който я моли за помощ. Баба Илийца не се поколебава, въпреки че осъзнава риска, който поема. Сърцето на българката е всеотдайно, милосърдно и човечно и тя не може да остави клетника на произвола на съдбата. Нейната надежда и молба към Бога са „да спаси, ако даде Бог, два живота". Каква е срещата на поробената с поробителя и успява ли героят баба Илийца да завърши своето дело?Иван Вазов е един от най-известните български писатели и поети, живял в годините 1850-1921. Животът и творчеството на Вазов са белязани от два периода – Възрожденски и следосвобожденски. Дебютира през 1870 год. със стихотворението „Борба", а шест години по-късно издава първата си стихосбирката. Обемното творчество на Иван Вазов обхваща почти всички жанрове, като негово дело е първият български научнофантастичен разказ („Последният ден на ХХ век", 1899) и първата българска фентъзи поема („В царството на самодивите", 1884). Вазов се определя като „хроникьор на епохата", а Гео Милев от своя страна го нарича „патриарх на българската литература". Произведенията на Вазов могат да се четат като поезия, но и като история на България. Той заема достойно място сред българите, допринесли за утвърждаването, съхранението и развитието на нацията.

Suurta rakkautta ja suuria menetyksiä San Franciscossa.Minnie Grant on ystävänsä esiliinana golfkentällä, kun hän tapaa Raymond Gordonin. Nuori nainen ja varttuneempaan ikään ehtinyt mies ystävystyvät, mutta tunteet syvenevät nopeasti ja pian Minnie ja Raymond jo vihitään. Heidän liittoaan ei oteta vastaan pelkästään ilolla, ja tuoreen avioparin ympärillä riittää epäilijöitä. Onko Minnie vain Raymondin rahojen perässä? Voiko nopeassa tahdissa edennyt suhde olla todellista rakkautta?Kun aurinko paistaa kirkkaimmin, tuntuvat tummat pilvet sitä synkemmiltä. Raymondilla on nimittäin salaisuus, ongelmia terveytensä kanssa, joista hän ei ole Minnielle puhunut. Varmalta näyttänyt tulevaisuus on äkkiä huteralla pohjalla, ja itse kunkin on pohdittava tunteitaan. Miten käy Minnien vaikeassa tilanteessa?Sairaala San Franciscossa on kirjasarja täynnä tunnetta! Alunperin 1980-luvulla julkaistut romanttiset tarinat liittyvät sairaalamaailmaan – ja tohtori Stefan Frank pääsee todistamaan monia jännittäviä rakkaustarinoita.Tuija Lehtinen (s. 1954) on rakastettu kirjailija, joka on tunnettu erityisesti nuortenkirjoistaan. Uransa alkuvuosina hän kirjoitti myös Kolmiokirjan romanttisia lukemistoja.

La tragedia di un popolo narrata da uno dei più grandi scrittori di frontiera del Novecento.Primo volume della celebre Trilogia Istriana, "Materada" è un romanzo dalle forti tinte autobiografiche, che racconto di un’epoca tristemente ben nota a Fulvio Tomizza: quella dell’emigrazione forzata di migliaia di istriani dalle proprie terre ataviche verso un’Italia ostilmente indifferente alla loro sofferenza. Protagonista del romanzo è Francesco Koslovic, contadino istriano impegnato nel disperato tentativo di conservare la proprietà del terreno su cui lui e il fratello hanno lavorato per una vita intera. Tragedia famigliare, quindi, ma anche collettiva. La storia, narrata senza filtri e con la commossa partecipazione dell’autore, non può lasciare indifferenti...Fulvio Tomizza (1935-1999) nasce nella contrada di Materada, nel comune istriano di Giurizzani. Cresciuto in mezzo alle tensioni interetniche fra italofoni e slavi, con l’irrompere della Seconda guerra mondiale è costretto a riparare a Trieste con la famiglia. Iscrittosi all’Accademia di Arte Drammatica e alla facoltà di Lettere di Belgrado, nel 1957 esordisce con i primi racconti, cui faranno seguito, di lì a poco, i romanzi della Trilogia Istriana: "Materada" (1960), "La ragazza di Petrovia" (1963) e "Il bosco di acacie" (1966). Ai suoi romanzi, che raccontano la difficile vita degli italiani di frontiera, Tomizza affianca un’originale produzione teatrale ("Vera Verk", "La storia di Bertoldo", "L’idealista") e una serie di testi per l’infanzia ("La pulce in gabbia", "Il gatto Martino"). Nel 1977, col romanzo "La miglior vita", si aggiudica il Premio Strega.

A volte la verità è così ovvia da nascondersi meglio di qualsiasi improbabile segreto...In un’inedita – almeno per Tomizza – commistione fra romanzo storico e giallo, "Gli sposi di via Rossetti" racconta la vicenda di un misterioso duplice omicidio e dell’indagine, condotta privatamente e a distanza di anni, da uno scrittore interessato alla cronaca locale. A monte di tutta la vicenda c’è Trieste nel 1944, occupata dalle truppe tedesche e coinvolta suo malgrado in una guerra sanguinosa. Sullo sfondo del terribile conflitto etnico fra italiani e sloveni, una giovane coppia viene trucidata, apparentemente senza motivo. Il mistero della morte dei due sposi, tuttavia, si perde fra le molte vicissitudini della guerra e degli anni successivi. Almeno fino a quando lo scrittore, negli anni Settanta, non trova un plico di lettere enigmatiche, che potrebbero fare nuova luce su quel vecchio caso dimenticato...Fulvio Tomizza (1935-1999) nasce nella contrada di Materada, nel comune istriano di Giurizzani. Cresciuto in mezzo alle tensioni interetniche fra italofoni e slavi, con l’irrompere della Seconda guerra mondiale è costretto a riparare a Trieste con la famiglia. Iscrittosi all’Accademia di Arte Drammatica e alla facoltà di Lettere di Belgrado, nel 1957 esordisce con i primi racconti, cui faranno seguito, di lì a poco, i romanzi della Trilogia Istriana: "Materada" (1960), "La ragazza di Petrovia" (1963) e "Il bosco di acacie" (1966). Ai suoi romanzi, che raccontano la difficile vita degli italiani di frontiera, Tomizza affianca un’originale produzione teatrale ("Vera Verk", "La storia di Bertoldo", "L’idealista") e una serie di testi per l’infanzia ("La pulce in gabbia", "Il gatto Martino"). Nel 1977, col romanzo "La miglior vita", si aggiudica il Premio Strega.

Po śmierci króla Henryka Wspaniałego jego synowie, prowadząc ciągłe spory, podzielili między siebie królestwo. Na jego ziemiach zjawia się Selistis – zwana Panią w Czerni – która staje się niezwykłą inspiracją i pomocą dla Leoharla, upadłego rycerza szukającego sposobu na zjednoczenie skłóconego państwa.„Selistis" jest debiutem literackim napisanym pod tajemniczym pseudonimem Fanagann Hartelion.

"Endelig var vi om bord på båden, og vi gik samlet ned i agterenden, hvor vi fandt nogle pladser. Lidt efter var alle om bord. Båden kunne åbenbart rumme flere, end man skulle tro.- Jeg håber sandelig ikke, at alle skal med retur, sagde Carl og fnøs. - Så bliver det sgu ingen fornøjelsestur. Far så sig omkring.- Det er da også utroligt mange, der er om bord. Gad vide, om den overhovedet må sejle med så mange?""Ingen vej tilbage" er en selvbiografisk roman om Bent Peterssons liv. Bogen starter ved den frygtelige ulykke på Haderslev Dam i 1959, hvor han som bare 15-årig mister hele sin familie og står helt alene i verden. Han kæmper sig gennem ungdommen og begynder at klatre op ad karrierestigen med kurs mod den absolutte top. Vejen er imidlertid lang, og prisen for succes er til tider ubærligt høj."Ingen vej tilbage" er både en spændende skildring af en ung mands udvikling til en mand og et indblik i den danske rejsebranche, som han tog med storm i 1970’erne og 1980’erne. Bogen udkom første gang i 1986.Bent Petersson er en dansk forfatter, der står bag en lang række selvhjælpsbøger. Han bruger metoden psymagine, som hjælper folk til at leve et bedre og mere positivt liv. Bent Petersson har blandt andet udgivet bogen "Følelsernes forunderlige sprog" og "Åndens dybe spor".

Rok 1939. Wojnę wiszącą w powietrzu wyczuwa chyba każdy. Julian Rokicki, szanowany polonista, wraz ze swoją młodziutką żoną Pelą spodziewają się dziecka. Słodka Alinka staje się dla nich oczkiem w głowie i najpiękniejszą iskierką radości w tych niespokojnych, gorzkich czasach. Ciepło domowego miru zakłócają jednak niemieccy okupanci na zmianę z rosyjskimi, a sytuacja w kraju pogarsza się z każdym dniem. Gdy szalejący wokół antysemityzm doprowadza do masowych mordów na Żydach, Rokiccy decydują się na błyskawiczną przeprowadzkę do Buczacza, rodzinnego miasta Juliana. Jednak i tam kochana Pela i mała Alinka, najcenniejsze skarby Julka, nie są do końca bezpieczne."Ołowiane komety" to opowieść o próbie miłości w ciężkich wojennych czasach, gdy nawet sąsiad i długoletni przyjaciel może okazać się zdrajcą.Stanisław Zakościelny jest absolwentem Wydziału Budowy Maszyn Politechniki Gdańskiej i doktorem nauk technicznych. Od początku lat osiemdziesiątych na stałe mieszka w Berlinie. Swoje zainteresowania pisaniem zaczął urzeczywistniać dopiero po ukończeniu pracy zawodowej. Jest autorem książek Podróże, Julia oraz Po drugiej stronie muru.

Przejmująca opowieść o trudnej relacji łączącej studenta szkoły teatralnej i jego nauczyciela. Przyszły aktor odbywa próby do przedstawienia dyplomowego i podobnie jak grany przez niego Raskolnikow – bohater „Zbrodni i kary" – dotyka granic, o których istnieniu dotąd nie myślał.Przewrotna i podstępna gra ma uświadomić przyszłemu adeptowi sztuki aktorskiej, że jedynie bezwarunkowe poświęcenie, ból i prawda doprowadzić go mogą do sukcesu i wielkiej sztuki.„Mistrz" to kolejna książka autora „Krzywej Gęby" – Janusza Nagieckiego i jego zupełnie inne oblicze.Janusz Nagiecki - polski pisarz, autor „Mistrza". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

"Grips from the first page. An emotive thriller which I couldn't put down." - Carys Jones, author of ´We Are All Liars´.Hannah and Charlie have finally achieved their dream family with their two-year-old daughter, Isabelle, after years of heartbreak. However, their happiness is threatened when a global popstar is found murdered in their sleepy Gloucestershire village, and Hannah's past comes back to haunt her. She is forced to make a dangerous choice - risk everything, even her own life, to protect her secrets.Meanwhile, Charlie must navigate his own secrets, which could destroy everything they've worked for. As the couple fights to keep their family together, they find themselves embroiled in a deadly game of lies and deceit, where the stakes are higher than ever before.Will they be able to outrun the darkness of their past or will it consume them all?Praise for ´If They Knew´:"A pacy yet heartbreaking thriller...Fabulous read." - L.V. Matthews, author of ´The Twins´."Beautifully written and brimming with secrets. I loved it." - Louise Jensen, author of ´All For You´."A tense, emotional thriller with complex but relatable characters, and an agonising dilemma that grips from the first page." - Sarah Clarke, author of ´A Mother Never Lies´.Sophie is a Cotswolds-based psychological thriller author with an MA in Creative Writing from Oxford Brookes. Her debut novel ´All My Lies´ was hailed "A real page-turner" by Sophie Hannah. Her latest novel, ´Keep Them Close´ was called "A splendidly twisty psychological mystery" by the Daily Mail.

Wszyscy jesteśmy hipsterami. Urodzeni w Polsce A, B i C, emigrujący do dalszych i bliższych krajów, samotni czy sparowani, ułomni czy wybitni, poszukujemy własnego stylu, tożsamości i niepowtarzalnej drogi przez życie.Pielgrzym to człowiek, który w jednym momencie stracił niemal wszystko: rodziców, dziewczynę, perspektywy na przyszłość. Pogrążony w stagnacji, szukający pocieszenia w przygodnych miłościach i topiący smutki w alkoholu pewnego dnia odbiera telefon od dawnego przyjaciela z zaproszeniem na wesele kumpla - jednego z członków dawnej pijackiej załogi.Konfrontacje z własną przeszłością, szanse na wyjście z życiowego impasu, niespodziewane spotkania przy wódce – wszystko to wraca do głównego bohatera, ale najważniejszym z powrotów do przeszłości jest próba reanimowania wielkiej, lecz niespełnionej miłości z dawnych lat.Symbolem Polski nie jest zielona wyspa pośrodku czerwonej, zadłużonej Europy. Symbolem Polski jest słoik, to podstawowe narzędzie wymiany gospodarczej między miastem a prowincją, ta sztafeta pokoleń, handel wymienny na dobra niematerialne. Wszyscy jesteśmy słoikami, esencją, solą tej ziemi, bo nikt inny oprócz nas nie odpowiada za wzrost gospodarczy, bo zostaliśmy, bo bierzemy kredyty, bo robimy dzieci, bo wypruwamy sobie żyły w pracy w korpo, bo z tego czy innego względu nie chciało nam się wyjechać. Zamiast zielonej wyspy w kontury naszego pięknego kraju wpisany powinien być słoik, w połowie pusty i w połowie pełny, będący bramą między Wschodem a Zachodem. I tym razem to Wschód wygrywa, bo jest pieprzonym wypełnieniem, farszem, którym zajadamy się ze smakiem, który nigdy nam się nie znudzi i po który zawsze wracamy, licząc na dokładkę. A on czasem dokłada nam aż zanadto.Daniel Radecki, urodzony 3 stycznia 1986 roku w Kraśniku, z wykształcenia polonista (absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie), z zamiłowania i potrzeby życiowej – inżynier ds. zapewniania jakości oprogramowania, wcześniej pracujący m.in. jako ekspert ds. plagiatów (co zaowocowało kilkusekundowym występem w Faktach TVN), maskotka – koziołek, pilot przewozów autokarowych, pracownik fizyczny w fabryce luster i ochroniarz w USA. Miłośnik dobrych alkoholi, kobiet z ironicznym poczuciem humoru, muzyki hardrockowej i podróży, który zawitał do 30 krajów świata, m.in. Stanów Zjednoczonych, Kanady, Chin i Rosji.

Curioso y delicado tour de force narrativo en el que la autora dota de voz a Kely, una tortuga centenaria que, desde su punto de vista pequeño e insignificante, nos narra con voz femenina una vida que comprende muchas vidas. Un repaso soñado de siglos con una sabiduría y una profundidad difíciles de conseguir en la narrativa contemporánea.Lola Millás es una autora y gestora cultural española nacida en Valencia en 1941. Fundadora y directora de la Filmoteca del Ministerio de Asuntos Exteriores español, así como de numerosos festivales internacionales de cine, ha estado al frente del Área Audiovisual de la Casa de América en Madrid. Así mismo, ha colaborado con numerosos organismos culturales internacionales y ha escrito tanto ensayo como narrativa. Se la considera un agente capital de la cultura española contemporánea.

Typowe amerykańskie miasto staje się świadkiem czarnej serii morderstw. W niewyjaśnionych okolicznościach znikają młode kobiety. Co jakiś czas odnajdywane są kolejne ciała, bestialsko zmasakrowane i zgwałcone. Porucznik Ernest Minneman i detektyw Rachel Fox rozpoczynają żmudne, pełne niebezpieczeństw śledztwo, w którym stawka, o którą toczy się gra, może okazać się niezwykle wysoka.Jak daleko posunie się oprawca, by zrealizować swoje wyuzdane pragnienia? Czy policyjny duet zdoła zatrzymać mordercę i gwałciciela w odpowiednim czasie? Czy wreszcie istnieje nić, która może łączyć zachowanie stróża prawa i seryjnego mordercy?„Jesteś popieprzony, Norman" – powiedziała do siebie w myślach i w ubraniu położyła się na sofie w salonie. Zawrót głowy był nie do zniesienia. Odwróciła się z pleców na bok i zamknęła oczy, widząc na mapie myśli jedynie dwa zdania, które przed chwilą przeczytała. W sekundzie zrozumiała przekaz i źródło krótkiego listu. Chciała się poderwać na nogi, jednak silne stężenie alkoholu popchnęło ją w jeszcze większą ciemność, aż usnęła.Konrad Gonera ur. 16.11.1986 w Łodzi. W 2013 roku nakładem wydawnictwa Novae Res wydał swoją debiutancką powieść „Przestrzeń samotności". Z wykształcenia pedagog, z zawodu nauczyciel. Poza pisaniem działa w harcerstwie, gdzie obecnie jest instruktorem. Interesuje się także grą na gitarze i jazdą na motocyklu w terenie. „Śmiertelnie prosta gra" jest jego drugą powieścią.

Dette er hævn-historien over dem alle!Intrigen imellem krigerkongen Agamemnon og hans forsømte, men bedrageriske kone, Klytæmnestra, er en af den vestlige litteraturtraditions centrale fortællinger. I udgivelsen her fra 1889 fortolkes den af en af datidens mest fremtrædende dramatikere.Historien om den forsmåede hustrus hævn over sin mand vil til alle tider vække interesse med sin belysning af hævnmotivet.P.A. Rosenberg (1858-1935) var en dansk forfatter, dramatiker, lærer og foredragsholder. Han var uddannet i religionsfilosofi og underviste ved flere københavnske privatskoler. I stor kontrast til samtidens kulturradikalisme med Georg Brandes i spidsen, var Rosenbergs liv præget af en kristen verdensanskuelse, og han var stor fortaler for nationale traditioner i åndslivet. Han debuterede som forfatter med fortællingen "Af et digterliv" i 1881 og udgav efterfølgende en lang række skuespil, digte og fagbøger om blandt andre Herman Bang og Søren Kierkegaard.

Hvad vil være bedst for min far og mig på hans sidste dage: At jeg tager orlov og passer ham hjemme hos ham selv, eller at han får professionel hjælp på et hospice?Forfatter: Iben HelgeIndlæser: Camilla Qvistgaard DysselProduceret af Talk Town, Story House EgmontHvad vil være bedst for min far og mig på hans sidste dage: At jeg tager orlov og passer ham hjemme hos ham selv, eller at han får professionel hjælp på et hospice?Forfatter: Iben HelgeIndlæser: Camilla Qvistgaard DysselProduceret af Talk Town, Story House EgmontIben Helge er forfatter og har leveret flere noveller til ugebladet Hjemmet. Hun har blandt andet også skrevet novellen ’Er vuggestue det rigtige valg for min datter?"

Hvad vil være bedst for min far og mig på hans sidste dage: At jeg tager orlov og passer ham hjemme hos ham selv, eller at han får professionel hjælp på et hospice?Forfatter: Iben HelgeIndlæser: Camilla Qvistgaard DysselProduceret af Talk Town, Story House EgmontHvad vil være bedst for min far og mig på hans sidste dage: At jeg tager orlov og passer ham hjemme hos ham selv, eller at han får professionel hjælp på et hospice?Forfatter: Iben HelgeIndlæser: Camilla Qvistgaard DysselProduceret af Talk Town, Story House EgmontIben Helge er forfatter og har leveret flere noveller til ugebladet Hjemmet. Hun har blandt andet også skrevet novellen ’Er vuggestue det rigtige valg for min datter?"

En mand frygter at være skyld i en lille piges død. En aldrende assurandør ser sig nødsaget til at ombringe sin hattestjælende hustru. En forfatters mor falder om i solskinnet. Og i Lille Lemstrup får det kvindelige litteraturselskab besvær med at holde jordforbindelsen, da de læser en stærkt opløftende selvhjælpsbog. Livet er fuld af stød, der forskrækker og forandrer os. Stød, som puffer os i nye retninger eller slår noget i stykker. Og en dag er det døden selv, der rammer med en lige højre. Døden og alvoren er i høj grad til stede i Ane Riels novellesamling, og samtidig bobler de elleve historier i SMÅ STØD af liv og underfundighed. Det er langt ude og meget tæt på.

Niektóre morderstwa sprawiają, że nawet policjant zmienia się nie do poznania.W niewielkim mieście dochodzi do serii brutalnych zabójstw młodych kobiet. Detektyw Robert Juszcz i jego świeżo upieczony partner, Bartosz Parela, usiłują odkryć, co łączy wszystkie zbrodnie. Sprawca jest jednak profesjonalny i nieuchwytny, sprytnie zaciera wszelkie ślady i bawi się ze stróżami prawa. Gdy policjantom wydaje się, że trafili na właściwy trop, od razu okazuje się, że zabrnęli w ślepą uliczkę i muszą wrócić do punktu wyjścia. Cechą wspólną wszystkich morderstw jest obecność pentagramu i głębokie nacięcia na ciałach ofiar. W międzyczasie do miasteczka po długiej służbie wojskowej niespodziewanie wraca wieloletni przyjaciel Bartka – Michał Majer.Wkrótce okaże się, kto tak naprawdę stoi po stronie prawa, a kto wciela się w rolę skutecznego zabójcy, którego mianowano Krawcem z Klicji.Damian Jackowiak - polski pisarz, autor „Tożsamości zbrodni". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Un’opera che, in poche decine di pagine, è capace di scavarsi un solco tutto suo nell’eternità della Letteratura; una prosa che "pare fatta d’aria", un racconto che è stato giudicato "perfetto" da Montale in persona. Impossibile restare indifferenti di fronte al guizzo di visionarietà che caratterizza questo racconto lungo scritto da Silvio D’Arzo a poca distanza da una morte crudele e prematura."Casa d’altri" non è un semplice racconto a sfondo emiliano. "Casa d’altri" narra, attraverso il filtro dell’emilianità, una storia dal sapore universale. Un prete di campagna, alle prese con la comunità di un piccolissimo villaggio composto da sette case e due strade in croce, sviluppa l’ossessione per una signora anziana che vi si è trasferita nell'area da poco. L’anziana, che trascorre le proprie giornate in riva al fiume con la sua capra, non frequenta la chiesa, né, per qualche motivo, si è mai rivolta a un medico in tutta la sua lunga vita. La vecchia sembra nascondere un segreto inconfessabile, sepolto dietro al manto ingannevole di un’esistenza che assomiglia a quella di una bestia, più che a quella degli altri esseri umani. Sarà una semplice domanda, posta dalla vecchia al prete, a dare il via a una vera e propria vertigine esistenziale. A volte, infatti, più delle confessioni, conta ciò che non viene detto... Ezio Comparoni, in arte Silvio D’Arzo (1920-1952) è stato, nel corso della sua breve vita interrotta dal dramma della leucemia, uno dei più importanti scrittori italiani del Novecento. Laureatosi in Lettere nel 1941, all’epoca ha già esordito con vari racconti, dei quali si possono citare titoli come "La valanga" (1934) e "Maschere. Racconti di paese e di città" (1935). Pur avendo scritto un solo romanzo – "All’insegna del buon corsiero" (1942) – la pubblicazione del suo racconto più celebre, "Casa d’altri" (1952), gli varrà il plauso unanime della critica (fra cui quello di un estasiato Eugenio Montale). I suoi racconti, crudi, cinici, indissolubilmente legati a quella terra emiliana cui l’autore era morbosamente affezionato, costituiscono una vetta assoluta nel panorama italiano della narrativa breve.

Czy kiedy dusza cierpi od zranień, lekarstwem zawsze jest miłość?Młody mąż, przyszły ojciec i początkujący, zdolny powieściopisarz wiedzie spokojne życie. Wszystko odmienia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, w momencie gdy odbiera telefon ze szpitala, który zmienia życie całej jego rodziny.Janek siedział na sofie, trzymając na kolanach swą debiutancką powieść. Już tysiące ludzi miały ją w swoich domach i podobnie jak on teraz, czytały ją, strona po stronie, chcąc poznać zakończenie. Niektórzy szczęśliwcy robili to powoli, nie chcąc zbyt szybko zjeść dania, które najwidoczniej im smakowało. Patrzył na okładkę. To niewątpliwie mój wielki sukces, myślał. A czym jest to, co teraz robię? To koniec. Definitywny koniec. Zamknięcie pewnego etapu życia. Odkreślenie go grubą, czarną kreską od tego, co czeka na mnie w przyszłości. Czy to tylko wygodna wymówka – próba uciszenia sumienia, które wrzeszczy teraz z całych sił? Jeśli tak, to jest to bardzo nieudana próba.Myślał o tych, których teraz przy nim nie ma – o Samancie i Kamilku. To oni powinni tu być. Nic nie jest jednak tak, jak powinno. Janek zacisnął zęby.Janusz Kamil Gajdemski (ur. 1993) - powieściopisarz, poeta i autor tekstów piosenek . "Człowiek z blizną", otwierający trylogię "Prawdy", jest jego debiutancką powieścią. Wcześniej ukazał się tomik "Amour". Prywatnie interesuje się psychologią oraz historią współczesną. W przygotowaniu są już jego kolejne powieści: "Trzy miesiące to dwadzieścia godzin", "Powrót do przeszłości", będący kontynuacją "Człowieka z blizną", oraz "I help.pl"

Le 23 janvier 1951, le navire-hôpital Jutlandia quitte le port de Copenhague. Molly Dahl, une jeune infirmière engagée, embarque de justesse à bord du bateau. Durant la période de libération du Danemark, Molly a accumulé une grande expérience sur le terrain en s’occupant de patients mourants ou gravement blessés par balles. Cependant, Molly porte dorénavant un bagage rempli d’un grand nombre d’expériences personnelles terribles.En Corée du Nord, Yun, onze ans, a tout perdu. Sa maison, sa famille et son village natal ont brûlé dans les flammes du napalm. Accompagnée de deux enfants, Yun fuit vers le sud, à travers un champ de bataille apocalyptique.Molly et Yun tentent de tourner leur dos au passé. Elles espèrent vivre une vie nouvelle et meilleure en Corée du Sud. Le voyage sera pourtant long et imprévisible pour toutes les deux et leurs destins finiront par se lier dans la ville portuaire de Pusan. Molly pourra-t-elle toutefois sauver Yun ? Et qui sauvera Molly ?« La fille du grand bateau blanc » est un roman passionnant et touchant sur l’amour, la guerre et l’histoire de femmes fortes.Jesper Bugge Kold, né en 1972, est un écrivain danois dont les débuts remontent en 2014. Il est l’auteur de plusieurs romans historiques acclamés par la critique. La fille du grand bateau blanc est son plus grand succès. Ses livres sont traduits dans plusieurs langues.Mich Vraa, né en 1954, est un écrivain, journaliste et traducteur littéraire danois à qui l’on doit notamment la traduction d’œuvres de Ernest Hemingway, Jonathan Franzen et John Williams. Plusieurs de ses romans ont été nominés pour des prix littéraires et récompensés.

"Un pensiero pazzesco, privo di fondamento e di giustificazioni. Una donna come tante, si sforzava di credere. Una bionda qualsiasi. Ma il linguaggio di lei, la sua stessa figura, la solitudine che la circondava, avevano il potere delle cose scoperte dopo millenni, quasi un odore di antico che lui poteva fiutare nell’aria, attraverso il sole...".William Ranoke e Obed Lee sono soci in un’agenzia investigativa di Los Angeles. Un giorno, in quello che parrebbe un caso banalissimo, William si reca in una remota cittadina del deserto in missione per conto di una cliente, che, volendo sposarsi per corrispondenza, desidererebbe sapere un po’ di dettagli sull’uomo conosciuto via posta. Ranoke, tuttavia, non tornerà da quel luogo dimenticato da Dio, morendo misteriosamente sul posto. La missione personale di Obed, quindi, è recarsi a sua volta lì, nella sonnacchiosa Winnemucca, per scoprire la verità e vendicare la scioccante morte dell’amico.Francesco Cannarozzo, meglio noto come Franco Enna (1921-1990), è stato uno dei maggiori scrittori di fantascienza italiani, nonché un celebrato anticipatore del giallo contemporaneo. Nato a Castrogiovanni, trascorre la giovinezza a Enna – città in cui farà anche la conoscenza di Andrea Camilleri – per poi trasferirsi a Milano in cerca di fortuna. Impiegato come direttore dell’ufficio stampa dei periodici Mondadori, dal 1955 inizia a pubblicare i primi romanzi di fantascienza per la collana Urania. Essendo uno degli unici scrittori italiani attivi nel genere, diventa ben presto un punto di riferimento per tutti gli appassionati nostrani. L’invenzione del fortunato personaggio del commissario Sartori, poi, lo renderà anche un affermato giallista. Fra i suoi romanzi più noti si possono citare l’esordio "L’inferno confina con Dio" (1952), "Preludio alla tomba" (1955), "Panico al Polo" (1958) e "La bambola di gomma" (1971).

Obed Lee deve vendicare un amico: il suo socio, Bill Ranoke, ucciso senza pietà da un uomo sconosciuto.Obed si mette quindi a caccia dell'assassino, segue le piste, risale la corrente. Sul suo cammino affronterà ostacoli di ogni tipo e il suo carattere burbero e ammaliante, da detective spaccone, lo metterà nei guai e lo tirerà fuori da altri.Lungo un tragitto costellato da amori istantanei e sparatorie, questo giallo vintage trasporterà il lettore nei vicoli degli Stati Uniti, nelle cittadine di provincia, dove lo sceriffo gira in pick-up e il caffè viene servito in alte tazze di ceramica.Francesco Cannarozzo (1921-1990), più comunemente noto con il suo nome d’arte, Franco Enna, è stato uno scrittore e drammaturgo italiano. Giallista affermato e di grande successo, le sue opere sono spesso caratterizzate da atmosfere noir e crepuscolari, da trame intrecciate e protagonisti carismatici.

Brandur er munaðarlaus piltur og afar umkomulaus. Góðhjartaður prestur tekur hann að sér og ákveður að ala hann upp þó hann eigi ekki mikið til að gefa. En oft verður góður hestur úr göldum fola, þegar Brandur vex úr grasi fótar hann sig betur en margir. Hann flyst erlendis um skeið en gleymir aldrei hversu mikið hann á séra Gunnari að launa. Þegar Gunnar eldist á hann enga nána ættingja til að sjá um sig, en snýr Brandur þá aftur eða heldur hann ævintýrum sínum áfram í hinum stóra heimi? Hér fjallar Guðrún Lárusdóttir (1880 - 1938) aftur um málefnum sem stóðu henni nærri. Fátækt á Íslandi og náungakærleikur birtist hér eins og í mörgum verkum hennar og ævistarfi.idden /title /head body center h1 403 Forbidden /h1 /center /body /htmlGuðrún Lárusdóttir fæddist árið 1880 í Fljótsdal og lést í bílslysi árið 1938. Hún var einn afkastamesti kvenrithöfundur landsins um skeið og þótti andlát hennar mikill missir fyrir íslenska menningu. Fólk beið eftirvæntingarfullt eftir verkum hennar sem voru mikið lesin.Guðrún var önnur konan til að sitja á Alþingi, á ferli sínum lagði hún mikla áherslu á velferðarmál með því að beita sér fyrir styrkjum til kvennasamtaka. Einnig starfaði Guðrún sem fátækrafulltrúi Reykjavíkur um skeið. Frammistaða hennar í stjórnmálum var einstök, þegar hún sat á lista gaf hún út sína eigin stefnuskrá til að leggja áherslu á þau gildi og þær hugsjónir sem hún hafði umfram stefnu flokksins. Hún átti viðburðaríka ævi og lagði sig fram við að gefa til samfélagsins. Hún starfaði sem rithöfundur og skrifaði sextán verk yfir ævina, einnig þýddi hún verk úr dönsku, þýsku og ensku. Verk hennar bera þess merki að vera eftir konu með samfélagslegt innsæi.

Guðrún Lárusdóttir (1880 - 1938) hefur lengi verið þekkt fyrir fallegar sögur sem miðla þungum og erfiðum en jafnframt fallegum boðskap. Þar er Sigur (1917) enginn eftirbátur. Sagan fjallar um móðursorg. Sigrún hefur nýlega misst dóttur sína, Lilju. Hún leitar huggunar hjá vinnukonu sinni, Unu, sem þekkir sorgina sjálf af sárri reynslu. Á meðan Sigrún gengur í gegnum erfiða sorg á ýmislegt sér stað í nærumhverfi hennar. Fólkið í sveitinni sýnir henni ekki alltaf nærgætni og samfélagið gerir fljótt kröfur til hennar aftur um að gefa af sér og leggja öðrum lið. En Una reynir af fremsta megni að skerast í leikinn og hlífa nánustu vinkonu sinni við erfiðleikum, áreiti og dómhörku annarra. Þegar Sigrún telur sig ekki rata heim í myrkri tendrar Una ljós í glugga bæjarins. Sagan er innsýn inn í reynslu og tilfinningalíf kvenna snemma á 20. öldinni, hún varpar ljósi á mennskuna sem hefur lifað með okkur í gegnum aldirnar og gerir hetjudáðum kvenna hátt undir höfði.Guðrún Lárusdóttir fæddist árið 1880 í Fljótsdal og lést í bílslysi árið 1938. Hún var einn afkastamesti kvenrithöfundur landsins um skeið og þótti andlát hennar mikill missir fyrir íslenska menningu. Fólk beið eftirvæntingarfullt eftir verkum hennar sem voru mikið lesin.Guðrún var önnur konan til að sitja á Alþingi, á ferli sínum lagði hún mikla áherslu á velferðarmál með því að beita sér fyrir styrkjum til kvennasamtaka. Einnig starfaði Guðrún sem fátækrafulltrúi Reykjavíkur um skeið. Frammistaða hennar í stjórnmálum var einstök, þegar hún sat á lista gaf hún út sína eigin stefnuskrá til að leggja áherslu á þau gildi og þær hugsjónir sem hún hafði umfram stefnu flokksins. Hún átti viðburðaríka ævi og lagði sig fram við að gefa til samfélagsins. Hún starfaði sem rithöfundur og skrifaði sextán verk yfir ævina, einnig þýddi hún verk úr dönsku, þýsku og ensku. Verk hennar bera þess merki að vera eftir konu með samfélagslegt innsæi.

Poruszający monolog Moniki, w którym realia małego miasteczka i prowincjonalnych szpitali psychiatrycznych stają się scenerią współczesnej baśni o dziewczynie naznaczonej chorobą.Mroczna, „psychotyczna" opowieść o cierpieniu i uzależnieniu rozgrywająca się w świecie skrajności, gdzie rozpacz jest rewersem ekstazy.Monolog Moniki to opowieść cierpiącej duszy i historia namiętnego opętania. Opowieść przewrotna, w której tragedia flirtuje z kiczem, immoralizm nosi maskę choroby, a czysty ludzki głos dobiega z otchłani, by wzruszać nas i przerażać.Świat Moniki jest opacznym zwierciadłem, w którym przegląda się świat sukcesu. Wyrzuceni z luksusowej limuzyny albo z pociągu relacji Połczyn-Zdrój-Szczecin odnajdujemy się nagle w towarzystwie dziwnej dziewczyny, gdzieś na odległym pustkowiu pod gwiaździstym niebem szaleństwa.Uważałam, że są dwa światy i dwa życia. Lepszy świat zarezerwowany dla dzieci z zamożnych i dobrych domów. Drugi świat został wypełniony - jak wielki worek śmieciami - ludźmi biedniejszymi i z szarą przeszłością. Życie wygrane na loterii i życie stracone w przegranej bitwie. Ludzie szczęśliwi i smutni. Biel i czerń. Dwa bieguny. Świat musi być tak skrajny, tak różnorodny i pełen odmienności. Jest ogromny, a więc jest wiele możliwych scenariuszy.Monika Marciniak - Urodziłam się 14 stycznia 1987 roku w Połczynie-Zdroju. Jako mała dziewczynka zachorowałam na depresję, która wlekła się za mną do siedemnastego roku życia. Nieleczona przerodziła się w schizofrenię, która sprawiła, że muszę leczyć się do tej pory. W wieku dziewiętnastu lat miałam próbę samobójczą. Rodząc córkę, zachorowałam na depresję poporodową. Obecnie jestem z partnerem, którego poznałam w szpitalu. Jestem nałogowym palaczem. Moje choroby sprawiają, że nie jest mi łatwo żyć bez rozchwiań emocjonalnych i nawrotów.

Excelente colección de relatos cortos que tienen un punto en común: Amador, una persona especial, de una mirada única y de un modo inigualable de interactuar con el mundo. Amador llegará hasta una aldea perdida de la mano de Dios. Empezará a tomar contacto con cada uno de sus habitantes, a conocer sus historias y a dar su peculiar punto de vista sobre cada una de ellas. Una manera mágica de ver la vida condensada en un puñado de cuentos inigualables.Karlos Kum es un autor español nacido en 1966. Físico de formación, se dedicó a la música, al cómic y al activismo, tareas que compaginaba con su amor por la literatura. Actualmente es profesor de yoga y sigue desarrollando una sólida carrera literaria.

Ihastuttava historiallinen rakkauskertomus Tuija Lehtiseltä!Karoliina on nuori nainen, jonka mieli on apea. Onhan hänen ihastuksensa Erik lähdössä merille eikä yhteinen tulevaisuus ole itsestäänselvyys. Karoliinan isä ei ole antanut lupaa nuorten avioliittoon, sillä Erik on vain ompelijattaren ja suutarin poika eikä täten sovi porvarisperheen tyttären puolisoksi. Karoliina ei kuitenkaan arvaa, että tilanne voi muuttua entistä huonommaksi. Kun Karoliinan isä kuolee yllättäen, Karoliinan perhe joutuu ahdinkoon. Onko Karoliinan pakko solmia rahakas avioliitto, jotta hän voi pelastaa perheensä?Minne tuuli kuljettaa on julkaistu alun perin nimellä Minna Skog.Seurapiirejä ja suuria tunteita on sarja ihastuttavia historiallisia rakkaustarinoita. Tuija Lehtinen (s. 1954) on rakastettu kirjailija, joka on tunnettu erityisesti nuortenkirjoistaan. Uransa alkuvuosina hän kirjoitti myös Kolmiokirjan romanttisia lukemistoja.

Työttömyys piinaa itäsuomalaista Jurmalan pitäjää. Yrittäjä Väinö Mäntylä sinnittelee nelilapsisen perheen päänä, kunnes hutera korttitalo romahtaa. Vuoden aikana Mäntylät joutuvat pahaan velkakierteeseen, jonka aikana mitataan lopulta Hilkka-vaimoa. Oman sävynsä vaikeaan tilanteeseen tuo se, että aikuistuvat lapset alkavat itsenäistyä ja muuttaa omilleen.Elämisen ehdot on traaginen kertomus kohtalokkaasta perheen syöksykierteestä 1960-luvun Suomessa, mutta myös kuvaus siitä, millainen tapahtumaketju voi johtaa ihmisen syyllistymään talousrikokseen. Taustalla pilkottaa huonon onnen Jurmala, josta nuoret muuttavat pois paremman elämän toivossa.Marja-Leena Lempinen (s. 1950) on suomalainen lasten- ja nuortenkirjailija. Hänen esikoisteoksensa Tsuppari ilmestyi vuonna 1974.