Asymptoty

Wśród elit intelektualnych międzywojnia nie wszystkie małżeństwa żyją w zgodzie. Kryzys dopada związek znanej na całym świecie bakteriolożki Edy oraz publicysty Charlesa. Studium powolnego rozpadu ich małżeństwa przynosi refleksje nad relacjami w kosmopolitycznym świecie naukowców. Kiedy utarte schematy płciowe ulegają wypaczeniom, bohaterom trudno jest odnaleźć się w nowej sytuacji. Przybyszewska porusza problematykę depresji i jej wpływu na otoczenie chorego, dotyka także trudnych relacji pomiędzy córką a ojcem. „Asymptoty" są nader współczesną powieścią o zranieniach, które nabywamy nieświadomi i niezaleczone przekazujemy kolejnym pokoleniom.
Stanisława Przybyszewska (1901-1935) – polska dramatopisarka, powieściopisarka. Była córką malarki Anieli Pająkówny oraz pisarza Stanisława Przybyszewskiego. Fragmenty dramatów publikowała w prasie: „Zdrój", „Wiadomości Literackie", „Pion". Interesowała ją polityka i problemy społeczne. Fascynacje Wielką Rewolucją Francuską znacznie wpłynęły na jej twórczość. W jednoaktówce „Dziewięćdziesiąty trzeci" przedstawiła dramat w rodzinie wywołany rewolucją, a w najbardziej znanej sztuce „Sprawa Dantona" zajęła się wewnętrzną walką o władzę w obozie rewolucyjnym. Była także autorką kilkunastu mniej znanych opowiadań oraz powieści „Twórczość Gerarda Gasztowta", którą uważa się za trawestację powieści jej ojca „Krzyk".