Books in Polish

Powieść, której akcja dzieje się na morzu. Jest historią ludzi zmuszonych przez los do uczestnictwa w tragicznych wydarzeniach, opowieścią o determinacji i ciężarze sprawowania władzy. Kapitan Wenta obejmuje dowództwo „Prosny", statku rybackiego, na którym szybko wprowadza nowe rządy. Nagła choroba dwóch członków załogi wymusza decyzję skutkującą uszkodzeniem statku. Niebawem rozpoczyna się dramatyczna walka o życie.Powieść luźno inspirowana autentycznymi wydarzeniami, doczekała kontynuacji pt. „A żyć trzeba dalej".Pisarz, dziennikarz, wieloletni pracownik Rozgłośni Gdańskiej Polskiego Radia. W latach 80. XX wieku był redaktorem „Rzeczpospolitej". Autor 27 książek, 2 z nich doczekały adaptacji filmowej. W swoim dorobku miał m.in. powieści kryminalne, historyczne, przygodowe, utwory dramatyczne i książki dla dzieci.

Nowojorski prywatny detektyw George Quiryn dostaje nietypowe zlecenie. Na Florydzie ktoś zamordował młodą dziewczynę. Choć szybko ustalono sprawcę, który aktualnie czeka za kratkami na rozprawę, to jednak sprawa nie wydaje się do końca zamknięta. Siostra oskarżonego nie wierzy w winę brata i prosi Quiryna, by ten jeszcze raz przyjrzał się okolicznościom tragicznego zdarzenia. Na miejscu okazuje się, że wysoko postawionym osobom zależy na tym, by nie dotrzeć do prawdy, która może udowodnić niewinność osadzonego. Jerzy Siewierski (1932-2000) – polski pisarz, scenarzysta filmowy, wolnomularz. Był absolwentem historii na Uniwersytecie Warszawskim. Jako student współtworzył pismo „Współczesność". Pełnił funkcję redaktora i krytyka literackiego w dwutygodniku „Nowe Książki". Zasłynął jako autor powieści kryminalnych, fantastyczno-naukowych oraz opracowań popularnonaukowych na temat wolnomularstwa i ezoteryki. Tworzył także pod pseudonimem jako George Quiryn.

(...) ktos wysoko postawiony poczul sie w obowiazku rekami podwykonawcy wetknac czujniki wilgotnosci i skladu gleby w kazda szczeline, zainstalowac kamery multispektralne na upadajacych gmachach, puscic napedzane sloncem pojazdy autonomiczne w opustoszale ulice. Gdzies w bezpiecznej odleglosci urzednicy, ktorych gowno to wszystko obchodzilo, mieli dostawac szczegolowe raporty na temat przebiegu procesu przeistoczenia starego urbanistycznego ladu w nowy - ekologiczny.Ktos doczytal do tego miejsca? Szacun! Nie spodziewalem sie. W nagrode chce zaproponowac Ci ksiazke, ktora zerka niesmialo w strone tak zwanego twardego science fiction ery Lema. Majac swiadomosc, ze problemy filozoficzno-techniczne dzis inne, potrzeby czytelnikow nie takie, no i... Zreszta, sam sie przekonasz.-

W tej historii poznacie losy wyrzutka, ktory musi poradzic sobie w nowej rzeczywistosci. Wyrzutek ma postac kota, a na imie mu Beret. To spasiony miejski kanapowiec, ktorego swiat wywraca sie do gory nogami, gdy Pani wywozi go na wies. Zycie dotad oplywajace w luksusy zamienia sie w pierwotna walke o byt. Czy kot spiacy z pluszowa mysza poradzi sobie w bezwzglednym otoczeniu?Kocur to wielowarstwowa, przezabawna historia o, w gruncie rzeczy, niewesolym losie wiejskich zwierzat. Uwiazane na lancuchu, niekochane, niepewne jutra czesto traca kontakt ze swiatem, na wszystko majac jedna odpowiedz - pazury i kly. Potrzeba wielkiej odwagi, prawdziwej madrosci i empatii, by stanac ponad podzialami. Czy Beret jest kotem, ktory temu podola? Czy jego serce jest na tyle szlachetne, ze nie przesiaknie nienawiscia?-

Dosc rozpowszechniony jest poglad, iz opowiadanie - jako forma literacka- nie umozliwia autorowi zglebienia tematu, przedstawieniazaprezentowanej historii do konca, czy wzbudzenia w czytelnikuprawdziwego zainteresowania. Jurjan udowadnia, ze poglad ten moznawlozyc miedzy bajki, gdzie notabene jest jego miejsce. W ksiazce, ktoratrzymacie w reku, znajduje sie kilkanascie opowiadan roznej objetosci,ktore laczy jedno: wciagaja one nas juz przy pierwszym zdaniu, bynastepnie przecisnac przez tryby wyobrazni autora i nie puscic do samegokonca. Atmosfera fantastyki i poczucie, ze oto uczestniczymy w czymsniemozliwym, czyms ponadnaturalnym, dziwnym i niepojetym, przenosi nas bezposrednio w swiat imaginacji Jurjana, przy czym bohaterowie, jakich poznajemy, mierza siez problemami dobrze nam znanymi i odczuwaja te same, co my, emocje.-

17-letni syn kupca, Robinson Crusoe, uciekajac przed nudna codziennoscia, postanawia poplynac do Londynu. Statek zostaje jednak rozbity. Mlody chlopak trafia na kolejny okret, gdzie uczy sie sztuki zeglarskiej. Choc nie zakladal takiego scenariusza, jego dalsze zycie zostaje zwiazane z morzem. Pewnego razu lodz, ktora plynie, rozbija sie, a Robinson, jako jedyny ocalaly, trafia na bezludna wyspe. Mezczyzna spedza tu 28 lat, w trakcie ktorych buduje dom, zaklada gospodarke, uprawia role. Dzieki przedmiotom z innego rozbitego statku jest w stanie odeprzec atak ludozercow i ocalic ostatniego tubylca. Bierze go pod swoja opieke, cywilizuje, nadaje imie Pietaszek. -

Francja, 1660 roku. Poczatki samodzielnego panowania Ludwika XIV. Mlody wladca na nowo powoluje muszkieterow krolewskich. Jedna z najwazniejszych osob w kraju jest wciaz pierwszy minister, kardynal Jules Mazzarini. Dostojnik mocno podupada na zdrowiu i przygotowuje sie na smierc, dbajac o to, by po jego odejsciu realna wladza nad krajem nie wpadla w nieprzychylne jego planom rece. W tle rozgrywa sie watek nieszczesliwej milosci i spisek przeciwko krolowi..."e;Wicehrabia de Bragelonne"e; to ostatnia czesc trylogii o przygodach Atosa, Portosa, Aramisa i d'Artagnana. Wczesniejsze losy bohaterow poznasz, siegajac po powiesci: "e;Trzej muszkieterowie"e; oraz "e;Dwadziescia lat pozniej"e;.-

23-letni Rodion Raskolnikow konczy studia prawnicze, ale ciezka sytuacja finansowa jego rodziny utrudnia mu rozpoczecie praktyki w zawodzie. Mlody mezczyzna jest zwolennikiem filozofii, zgodnie z ktora jednostka wybitna ma prawo dokonywac zbrodni na zwyklych ludziach. Raskolnikow publikuje na ten temat manifest w prasie. Nie chcac dopuscic, by jego siostra wyszla za maz wylacznie dla pieniedzy, decyduje sie zabic dla zarobku stara lichwiarke, ktora traktuje jako spoleczna "e;wsze"e;. Sytuacja komplikuje sie, gdy na miejscu niespodziewanie pojawia sie jej siostra Lizawieta. Po dokonaniu podwojnego zabojstwa wciaz przekonany do swoich racji Raskolnikow przechodzi zalamanie nerwowe. Przygniatajace przeczucie nieuniknionej kary sprowadza na niego goraczke i majaki.-

Na statku pasazerskim sunacym spokojnie przez ocean wsrod miedzynarodowego towarzystwa pojawia sie intrygujacy Polak imieniem Ramian. Trzydziestoszesciolatek stroni od zabaw ze wspoltowarzyszami, calymi dniami oddaje sie samotniczej lekturze. Zwierza sie mlodej Angielce, ze ma rozstrojone nerwy - w ojczyznie stracil cos, co kochal, i jest podekscytowany, ze na nowym ladzie rozpocznie wszystko od poczatku. Jednak nawet daleka Indonezja nie pozwala mezczyznie uciec od samego siebie. -

Zbior nowel, ktorych akcja rozgrywa sie w chinskiej Wsi Czternastej Mili. Poznajemy historie i specyfike miejscowosci oraz zycie jej mieszkancow. Przygladamy sie losom Liu z Podbitym Okiem, ktory kochal olchy, doktora literatury Fu Wanga oraz jego zony Zbytecznej, czy Tlusciutkiej, ktora wyszla za maz, a nic nie umiala. -

Niewielka miejscowosc na Dalekim Wschodzie o egzotycznej nazwie "e;Wies Dobrotliwego i Kochajacego Urzednika"e;. Poznajemy mroczna codziennosc rodziny Wei-hsin Yanga: brutalne, zabobonne zabiegi na malych dzieciach, samobojstwa mlodych kobiet i krwawy odwet za ich cierpienie. To historie odlegle Europejczykowi, a jednak zawierajace pewna uniwersalna prawde na temat natury ludzkiej. -

Siedem opowiadan, w ktorych tradycje przodkow przeplataja sie ze swiatem przyrody. Janina Porazinska zaprasza mlodych czytelnikow w swiat dawnych basni. Czeka na nich "e;Gadajace zwierciadelko"e;, "e;Piec owieczek"e; i inne ciekawe historie. Przez lekture dzieci ucza sie praw funkcjonowania w spoleczenstwie. W swiecie basni kazdy moze liczyc na zaplate wedlug swoich zaslug. Czyste serce zapewnia szczescie i nagrody, a niecne wystepki spotyka kara.Zbior obejmuje siedem opowiadan:- Gadajace zwierciadelko- Kolowrotki-samoprzadki- Olbrzymoludy- Pasterz tysiaca zajecy- Trzechsyn- Ptak Cezariusz- Piec owieczek-

Paweł Iwanowicz Cziczikow w towarzystwie stangreta i lokaja przemierza prowincjonalne wsie i miasteczka w głębi Rosji. Jego wygląd ani charakter nie wyróżniają się ponad przeciętność. A jednak szybko zjednuje sobie ludzi, zaczynając od tych najważniejszych – prezesa sądu, policmajstra, gubernatora... Objeżdża lokalne majątki w konkretnym celu – kupna. Nie chodzi mu jednak o towary ani ziemię, a o tytułowe martwe dusze, czyli zmarłych chłopów pańszczyźnianych, za których właściciele ziemscy wciąż muszą płacić podatki. Cziczikow zapuszcza się w coraz mniej wytworne środowiska, a o nim samym zaczynają krążyć różne plotki. Kim naprawdę jest tajemniczy przyjezdny i jakie są jego zamiary?„Martwe dusze" to niedokończona powieść Nikołaja Gogola, nad którą pracował od 1835 roku aż do śmierci w 1852. Porównuje się ją do „Boskiej" komedii Dantego i uznaje za szczytowe osiągnięcie w literackiej spuściźnie Gogola.Nikołaj Gogol (1809-1852) - rosyjski prozaik i dramatopisarz. Choć karierę pisarską zaczynał od poematów i prozy, prawdziwą sławę przyniosły mu komedie takie jak "Rewizor" czy "Ożenek". Był mistrzem satyry i groteski. W swoich utworach często krytycznie odnosił się do funkcjonowania rosyjskiego systemu administracyjnego oraz obśmiewał ludzkie przywary.

Amerykański biznesmen Hiram Otis wraz z żoną i trójką dzieci przenosi się do Europy. Wprowadzają się do angielskiego zamczyska, należącego od pokoleń do rodu Kenterwilów. Wokół posiadłości krążą niepokojące pogłoski. Podobno od kilkuset lat rezydencję zamieszkuje duch pierwszego właściciela. Amerykanie zdają się nie wierzyć w paranormalne opowieści i początkowo ignorują niezwykłe wydarzenia. Nie wiedzą, że ich obecność zakłóca spokój zjawy. Niedługo później znika Virginia, córka Otisów...Oscar Wilde (1856-1900) – angielski prozaik, poeta i dramatopisarz irlandzkiego pochodzenia. Czołowy przedstawiciel modernizmu, zwolennik skrajnego estetyzmu. Pisał poezję, nowele i opowiadania. Wielką popularnością cieszyły się jego salonowe komedie obyczajowe. Jednak prawdziwą sławę przyniosła mu powieść „Portret Doriana Greya". Wilde był znany z ekstrawaganckiego stylu życia, podziwiano go za finezję stylu. Pod koniec życia został ofiarą homofobicznego prawa – wytoczono mu proces za homoseksualizm i skazano na dwa lata ciężkich robót. Zmarł w przytułku dla ubogich w Paryżu.

Utwór portretuje żony i matki rybaków normandzkich, pracowite, gospodarne oraz skupione przede wszystkim na pieniądzach. Zamożność kształtuje rangę kobiety przynależnej do tej rybackiej społeczności, a stosunek żon do mężów determinowany jest sukcesem materialnym tych ostatnich.Urodzona w 1842, zmarła w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, krytyczka i publicystka. Była wielką społeczniczką. W latach 80. XIX wieku należała do grupy kobiet opiekujących się więźniami, była także członkinią Kobiecego Koła Oświaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci. W utworach dla najmłodszych budowała fikcyjne światy bliskie dziecięcej wyobraźni. Codzienną rzeczywistość często mieszała z fantastyką i motywami baśniowymi (np. „Na jagody", „O krasnoludkach i sierotce Marysi", „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko").

Opis podróży, która rozpoczyna się w Ronchi. Niezwykłe krajobrazy i bujna przyroda kontrastują z ubóstwem tutejszych rybaków, każdego dnia walczących o przetrwanie. Społeczność rybacka kontrastuje także z zamożnymi ludźmi, którzy przybyli w to miejsce jako turyści.Urodzona w 1842, zmarła w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, krytyczka i publicystka. Była wielką społeczniczką. W latach 80. XIX wieku należała do grupy kobiet opiekujących się więźniami, była także członkinią Kobiecego Koła Oświaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci. W utworach dla najmłodszych budowała fikcyjne światy bliskie dziecięcej wyobraźni. Codzienną rzeczywistość często mieszała z fantastyką i motywami baśniowymi (np. „Na jagody", „O krasnoludkach i sierotce Marysi", „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko").

Opis pełnej barw i przepychu giełdy kwiatowej w Nicei, a także rozrywek zgromadzonej tam ludności. Z atmosferą beztroski oraz zabawy kontrastuje koncept pewnego oficera, który postanawia zająć się ratowaniem życia wcześniaków.Urodzona w 1842, zmarła w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, krytyczka i publicystka. Była wielką społeczniczką. W latach 80. XIX wieku należała do grupy kobiet opiekujących się więźniami, była także członkinią Kobiecego Koła Oświaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci. W utworach dla najmłodszych budowała fikcyjne światy bliskie dziecięcej wyobraźni. Codzienną rzeczywistość często mieszała z fantastyką i motywami baśniowymi (np. „Na jagody", „O krasnoludkach i sierotce Marysi", „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko").

Denise Baudu przyjeżdża do Paryża w poszukiwaniu pracy. Wraz z młodszymi braćmi, nad którymi sprawuje opiekę, zatrzymuje się u stryja. Na miejscu zatrudnia się w wielkim sklepie z odzieżą o wymownej nazwie „Wszystko dla Pań". Szybko okazuje się, że praca ekspedientki jest niezwykle wymagająca, a warunki zatrudnienia haniebne. Pracownice nie mają czasu na odpoczynek, śpią w nędznych pokoikach, a do tego pojawiają się wewnętrzne konflikty. Denise zyskuje sympatię właściciela sklepu – Oktawa Moureta, jednak nawet to nie chroni jej przed wykorzystaniem, pomówieniami i ostatecznie utratą pracy. Tragiczne wydarzenia sprawiają, że kobieta ponownie trafia do pracy w przedsiębiorstwie Moureta. Wszystko wskazuje na to, że tym razem jej los potoczy się inaczej.„Wszystko dla pań" to jedenasty tom cyklu „Rougon-Macquartowie. Historia naturalna i społeczna rodziny za Drugiego Cesarstwa".Émile Zola (1840-1902) – francuski pisarz, główny przedstawiciel i teoretyk naturalizmu. Pisał kroniki literackie i artystyczne oraz sprawozdania parlamentarne. Debiutował w 1864 roku tomem opowiadań, pierwsze powieści pisał w konwencji realistycznej. Stworzył trzy cykle powieściowe – Rougon-Macquartowie. Historia naturalna i społeczna rodziny za Drugiego Cesarstwa, Trzy miasta oraz Quatre Évangiles. Twórczość Zoli wywarła ogromny wpływ na literaturę XX wieku, zwłaszcza amerykańską.

Obserwowany przez narratorkę ceremoniał wiejskiego pogrzebu staje się pretekstem do refleksji o odchodzeniu. Chłopi, którzy, przy wtórze odśpiewywanej pieśni, żegnają zmarłego, stają się uosobieniem szlachetnej prostoty i siły człowieka.Urodzona w 1842, zmarła w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, krytyczka i publicystka. Była wielką społeczniczką. W latach 80. XIX wieku należała do grupy kobiet opiekujących się więźniami, była także członkinią Kobiecego Koła Oświaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci. W utworach dla najmłodszych budowała fikcyjne światy bliskie dziecięcej wyobraźni. Codzienną rzeczywistość często mieszała z fantastyką i motywami baśniowymi (np. „Na jagody", „O krasnoludkach i sierotce Marysi", „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko").

Sceny z życia ludzi zamieszkałych w osadzie położonej w Normandii. Połowy i magnetyzm morza łączą się z opowieścią o sieciarkach, ich ciężkiej pracy i dramatycznej starości, która nadchodzi, gdy nie mają one już sił, by wiązać sieci.Urodzona w 1842, zmarła w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, krytyczka i publicystka. Była wielką społeczniczką. W latach 80. XIX wieku należała do grupy kobiet opiekujących się więźniami, była także członkinią Kobiecego Koła Oświaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci. W utworach dla najmłodszych budowała fikcyjne światy bliskie dziecięcej wyobraźni. Codzienną rzeczywistość często mieszała z fantastyką i motywami baśniowymi (np. „Na jagody", „O krasnoludkach i sierotce Marysi", „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko").

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości życie kulturalne Warszawy nabiera rozpędu. Na scenach stołecznych kabaretów bryluje Czerwony Błazen. Artysta o niejasnej tożsamości, występujący zawsze w masce, ostrzem swojego dowcipu dźga polityków i urzędników wszystkich ugrupowań, a nawet cywilnych dorobkiewiczów. Jego działalność przyciągnęła do niego tylu miłośników, ilu wrogów. Dlatego tak trudno wytypować sprawcę, gdy pewnego dnia w garderobie zostaje odkryte jego martwe ciało. Sprawę próbują rozwiązać prokurator Gliński i komisarz Borewicz.Aleksander Błażejowski (1890-1940) – polski dziennikarz i pisarz, autor powieści sensacyjno-kryminalnych. Uważany za pierwszego w Polsce twórcę tego gatunku. Wszystkie jego powieści znajdowały się na liście książek zakazanych w PRL. Znany z tytułów takich jak „Czerwony błazen", „Korytarz podziemny B." oraz z popularnej trylogii kryminalnej („Walizka P.Z.", „Tajemnica doktora Hiwi", "Tekturowy człowiek").

Sytuacja rodzinna i finansowa panny Marty jest nie do pozazdroszczenia. Ojca brak, a bezrobotna matka nie stroni od alkoholu i męskiego towarzystwa. Dziewczyna w wieku 17 lat podjęła pracę w kancelarii adwokata Kwiatkowskiego. Jej szef jest mężczyzną stanu wolnego, ale wobec pracownicy zachowuje bezpieczny dystans. Często odwiedza go jego kuzyn - młody literat Podsoński. Mężczyzna jest nastawiony na zabawę i pragnie czerpać z życia samą przyjemność. Jego zuchwałość imponuje Marcie.Jerzy Bandrowski (1883-1940) – polski pisarz, dziennikarz, tłumacz języka angielskiego. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim i slawistyki w Pradze. Zadebiutował nowelami w warszawskim „Kurierze Porannym". Współpracował z „Kurierem Świątecznym", lwowskim „Słowem Polskim" i „Kurierem Poznańskim". Był autorem powieści obyczajowych, sensacyjnych oraz książek dla dzieci. W 1951 roku jego utwory znalazły się na liście pozycji objętych cenzurą i wycofano je z polskich bibliotek. Prywatnie był bratem pisarza Juliusza Kadena Bandrowskiego.

Opowieść o Ewuni, która nie umiała znaleźć sobie zajęcia w domu. Nudziły ją drogie zabawki i książki, nie chciała zająć się szyciem, krytykowała każdy podsunięty przez mamę sposób na spędzenie wolnego czasu. Pewnego dnia rodzice postanowili, że Ewunia pojedzie na miesiąc do stryjenki. Córka kobiety, Jania, uczy dziewczynkę optymizmu oraz pracowitości.Urodzona w 1842, zmarła w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, krytyczka i publicystka. Była wielką społeczniczką. W latach 80. XIX wieku należała do grupy kobiet opiekujących się więźniami, była także członkinią Kobiecego Koła Oświaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci. W utworach dla najmłodszych budowała fikcyjne światy bliskie dziecięcej wyobraźni. Codzienną rzeczywistość często mieszała z fantastyką i motywami baśniowymi (np. „Na jagody", „O krasnoludkach i sierotce Marysi", „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko").

Teby dotyka straszliwa zaraza. Aby ratować miasto, król Edyp wysyła swojego szwagra Kreona po poradę do wyroczni delfickiej. Okazuje się, że w mieście przebywa zabójca Lajosa, dawnego władcy Teb. Dopiero zemsta na zbrodniarzu sprawi, że miasto odzyska spokój. Edyp obiecuje, że zabójca zostanie schwytany. Nie zdaje sobie sprawy, jaka klątwa wisi nad nim i jego rodem...„Król Edyp" Sofoklesa należy do cyklu powieści tebańskich i jest jedną z najbardziej znanych tragedii antycznych. To opowieść o bezsilności jednostki wobec własnego losu.Sofokles (ok. 496 p.n.e – 406 p.n.e.) – starożytny pisarz, polityk, dowódca wojskowy i kapłan. Zaliczany obok Ajschylosa i Eurypidesa do najwybitniejszych twórców tragedii w starożytnej Grecji. Jego utwory cechuje nowatorstwo – autor m.in. zerwał z teatrologią, rozbudował scenografię, a także zwiększył rolę chóru. Sofokles był autorem 123 tragedii, z czego jedynie siedem przetrwało do naszych czasów. Spośród nich wymienić można: „Króla Edypa", „Antygonę" czy „Edypa w Kolonie".

Akcja książki rozgrywa się całe stulecia po ogólnoplanetarnym kataklizmie, na terenie Prowansji i Akwitanii, przypominających na pierwszy rzut oka najbardziej zacofane krainy z wieków średnich. Autor wyposażył całą tę przestrzeń w niezliczoną ilość anachronizmów (stroje z epoki „Króla Słońce", kalendarz obowiązujący w czasie rewolucji francuskiej, przypowieść z „Makbeta", pointy baśni braci Grimm, kościół scjentologiczny, jest nawet cytowany „starożytny Rosjanin" – Włodzimierz Majakowski). Rządy dusz sprawuje Kościół. Kościół nieróżniący się od tego nam znanego w najmniejszych nawet detalach. Z jedną tylko różnicą – w miejsce Boga wstawiono Rozum, a Pierwszym Kapłanem uczyniono najbardziej rozpoznawanego w Historii ateusza – Maximiliana Robespierre’a.Jerzy Grundkowski (1953-2016) – ukończył historię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Debiutował opowiadaniem Żółta cysterna (1977), emitowanym jako słuchowisko na antenie Polskiego Radia. Pierwszą książkę pisarza – Annopolis, miasto moich snów (1983) – redakcja „Młodego Technika" uznała za najlepszy debiut roku, a fundatorzy nagrody im. Natalii Gall – za najlepszą książkę nowelistyczną roku.W 2019 roku została wydana powieść Wilkołak Drago oraz cykl Annopolis. W tomie Planeta dobrych ludzi zebrano opowiadania opublikowane w prasie oraz w tomach z lat 80. i 90.

Marysia była zwykłą kobietą, kobietą jakich tysiące. Miała swoje plany, marzenia, na realizację których ciężko pracowała, nieidealnego męża, nudną pracę. Tak jak każdy, miała swoje życie. Lecz ono, jak się przekonamy, lubi płatać figle. Pewnie zastanawiacie się, dlaczego piszę o niej w czasie przeszłym? Otóż, nasza bohaterka, zrządzeniem losu, w niezrozumiały z początku sposób, ląduje w dziwnym biurze podróży. I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, bo na pewno zasłużyła na wakacje, gdyby nie fakt, że biuro „Ostatnia Podróż", okazuje się być w zupełnie innym świecie.Błoga z pozoru opowieść o przezwykłych przygodach nieboszczki Marysi, to historia o tym, że nic tak naprawdę nie dzieje się ot tak. Wszystko ma swą przyczynę i skutek. Niebanalna, pełna aluzji, niepozbawiona ironii i specyficznego humoru powieść, celowana jest raczej w stronę czytelniczek. Polecam ją jednak wszystkim, którzy łudzą się, że na tamtym świecie będą mieli wreszcie święty spokój.Kamila Ciołko-Borkowska (ur. 1985 r.) to nieuleczalna i niepoprawna optymistka, zakochana w słowach, a także muzyce, która inspiruje i pomaga tworzyć nowe historie. Prowadzi blog z poezją„Moje wersy". Zadebiutowała literacko w „Antologii Rubieże Rzeczywistości" (2019 r.), gdzie opublikowała trzy opowiadania: „Bez koordynacji", „Dobry chłopak" oraz „Targowisko próżności". W tym samym roku wydała tomik wierszy „Wszystko już było". W 2020 r. opublikowała opowiadanie „Kocie sprawy" w antologii „Nie otwieraj na stronie Sigma". „Przezwykłe przygody nieboszczki Marysi" to jej debiut powieściowy.

Baptista Minola, majętny mieszczanin z Padwy ma dwie córki na wydaniu. O ile z młodszą – Bianką – nie ma żadnych problemów, ponieważ dziewczyna jest piękna i dobrze ułożona, o tyle ze starszą – Katarzyną sprawa wygląda zupełnie inaczej. Choć Bianka ma wielu adoratorów gotowych z miejsca powziąć ją za żonę, Minola stanowczo odmawia. Najpierw za mąż musi wyjść Katarzyna. A niełatwo znaleźć kandydata chętnego do małżeństwa z humorzastą złośnicą. Gdy w końcu zjawia się ktoś gotowy na ten krok – bynajmniej nie z miłości – do szczęśliwego zakończenia brakuje jeszcze jednego elementu. Zgody przyszłej panny młodej.„Poskromienie złośnicy" to jedna z najpopularniejszych komedii Shakespeare’a, napisana we wczesnym okresie jego twórczości – ok. 1592 roku.William Shakespeare (1564–1616) - angielski poeta i dramatopisarz, a w późniejszym okresie życia również aktor. Uznawany za jednego z najwybitniejszych twórców zachodniej literatury. Jego dzieła przyczyniły się do rozwoju teatru elżbietańskiego. Miały także duży wpływ na słownictwo języka angielskiego. Twórca 38 sztuk, 154 sonetów i wielu innych utworów różnych gatunków. Jego najpopularniejsze dzieła, takie jak „Romeo i Julia", „Hamlet", „Makbet", „Poskromienie złośnicy", „Sen nocy letniej" czy „Król Lear", przetłumaczono na wiele języków nowożytnych, a ich inscenizacje do dziś królują w teatrach na całym świecie.

Tajemniczy mężczyzna dobił właśnie targu i przekonał sowiecką instytucję do zakupu polskich maszyn rolniczych. W oczekiwaniu na pociąg powrotny, przysiadł w moskiewskiej kawiarni Filipowa. Otoczony dźwiękami jazz-bandu poczuł się dość nieswojo. Niespodziewanie do jego stolika przysiada się elegancka kobieta, która - jak się wydaje - wie o nim więcej niż powinna. Dzięki jej sztuczkom mężczyźnie udaje się uniknąć aresztowania. Między bohaterami rodzi się uczucie, jednak każde z nich pilnuje, by nie zdradzić o sobie zbyt wielu szczegółów.Aleksander Błażejowski (1890-1940) – polski dziennikarz i pisarz, autor powieści sensacyjno-kryminalnych. Uważany za pierwszego w Polsce twórcę tego gatunku. Wszystkie jego powieści znajdowały się na liście książek zakazanych w PRL. Znany z tytułów takich jak „Czerwony błazen", „Korytarz podziemny B." oraz z popularnej trylogii kryminalnej („Walizka P.Z.", „Tajemnica doktora Hiwi", "Tekturowy człowiek").

Anonimowy naukowiec opracowuje prototyp machiny do podróży w czasie. Wehikuł przenosi go do 802 701 roku, gdzie rywalizują ze sobą dwie rasy. Elojowie wyewoluowali z klasy wyższej, która podporządkowała sobie świat przy użyciu nowych technologii. To pokojowa, ale mało ambitna społeczność. Inaczej niż rasa Marloków, która powstała z poniewieranej klasy robotniczej. Żyją pod ziemią, boją się światła, są bezwzględni, pożerają Elojów. Podróżnik ratuje tonącą Elojkę, odnajduje swój wehikuł i przenosi się coraz to dalej w przyszłość, aż staje się świadkiem upadku ziemi.Herbert George Wells (1866-1946) - jeden z prekursorów gatunku science fiction. Z wykształcenia biolog, jednak od najmłodszych lat odznaczał się bujną wyobraźnią i lekkim piórem. Gdy z przyczyn zdrowotnych musiał zrezygnować z zawodu nauczyciela, zaczął utrzymywać się z pisania - początkowo były to materiały dziennikarskie, a z czasem także literatura. Autor powieści "Wojna światów", "Wehikuł czasu" i "Wyspa doktora Moreau".

Wspomnienie o Tadeuszu Lenartowiczu, poecie, etnografie i rzeźbiarzu, i jego pracy poetyckiej oraz rzeźbiarskiej. W utworze cytowane są fragmenty listów artysty, w których relacjonuje on przebieg prac nad swymi kolejnymi dziełami.Urodzona w 1842, zmarła w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, krytyczka i publicystka. Była wielką społeczniczką. W latach 80. XIX wieku należała do grupy kobiet opiekujących się więźniami, była także członkinią Kobiecego Koła Oświaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci. W utworach dla najmłodszych budowała fikcyjne światy bliskie dziecięcej wyobraźni. Codzienną rzeczywistość często mieszała z fantastyką i motywami baśniowymi (np. „Na jagody", „O krasnoludkach i sierotce Marysi", „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko").