Brzydkie Kaczątko

Mama kaczka od dłuższego czasu wysiadywała jajka. W końcu skorupki zaczęły pękać, a z nich wykluły się małe kaczątka. Wszystkie żółciutkie i urocze. Poza jednym. Ostatnie kaczę od narodzin odstawało od reszty. Za duże, za brzydkie, za bardzo różniło się od rodzeństwa. Było wyrzutkiem, którym wszyscy wokół pomiatali, nawet nie próbując go zrozumieć. Upór, waleczność i ciekawość świata sprawiły, że Brzydkie Kaczątko przeszło przemianę. Odnalazło prawdziwe piękno ukryte w nim samym.
Baśń o Brzydkim Kaczątku od lat porusza serca czytelników w każdym wieku. Uczy tolerancji i szacunku do wszystkich, którzy w jakiś sposób różnią się od nas samych. Inny nie znaczy gorszy. Każdemu należy się szansa na rozwinięcie własnych łabędzich skrzydeł.
Hans Christian Andersen (1805-1875) – duński pisarz i poeta. Pochodził z biednej rodziny, był synem szewca i praczki. Od dzieciństwa cechował się bogatą wyobraźnią. Marzył o tym, by tworzyć. W wieku 14 lat wyjechał z domu do Kopenhagi, by uczyć się i pisać. Debiutował zbiorem opowiadań „Młodzieńcze próby" (1822). Wiele podróżował po Europie. Wydał kilka powieści, tomików wierszy oraz ponad trzydzieści utworów dramatycznych. Międzynarodową sławę przyniosły mu dopiero baśnie. Łącznie napisał ich blisko 150. Część z nich to zapisy znanych Andersenowi utworów ludowych. Wiele z baśni ma charakter autobiograficzny, jak np. „Brzydkie kaczątko", i przeznaczonych jest dla osób dorosłych, a tylko nieliczne nadają się do czytania najmłodszym. Do najbardziej znanych baśni Andersena należą m.in.: „Mała syrenka", „Nowe szaty cesarza", „Calineczka" i „Królowa Śniegu". Baśnie zostały przetłumaczone na ponad 100 języków, a ich nowe adaptacje ukazują się także współcześnie.