Księżna de Clèves

Panna de Chartres pierwszy raz pojawia się na dworze Henryka II. Olśniewająca uroda szesnastolatki sprawia, że o jej względy zabiegają hrabia de Guise i książę de Clèves. Dziewczyna mimo że nie żywi uczuć do żadnego z mężczyzn, decyduje się poślubić księcia. Na prośbę matki obiecuje szanować męża i zachować uczciwość małżeńską.
Nieoczekiwanie dla niej samej zakochuje się jednak ze wzajemnością w księciu de Nemours. Czy namiętne uczucie weźmie górę nad rozsądkiem i honorem?
„Księżna de Clèves" uważana jest za prototyp francuskiej powieści psychologicznej i do dziś pozostaje jednym z najbardziej cenionych utworów literatury francuskiej.
Marie de La Fayette (1634-1693) – francuska pisarka okresu baroku. Jako nastolatka została damą dworu królowej Anny Austriaczki. Wykształcenie literackie zawdzięcza Gilles'owi Ménage'owi, który udzielał jej lekcji włoskiego i łaciny. W 1655 roku wyszła za mąż za owdowiałego szlachcica, starszego od niej o blisko dwadzieścia lat, Françoisa Motiera, hrabiego de La Fayette. Maria często podróżowała do Paryża, gdzie obracała się w kręgach dworskich i sama stworzyła popularny salon intelektualny. Osiadłszy na stałe w Paryżu w 1659 roku, wkrótce wydała anonimowo swój pierwszy utwór – opowiadanie Księżna de Montpensier. Jednak na zawsze zapisała się w historii literatury francuskiej wydając utwór o romansie mężatki - „Księżną de Clèves" . Jest on uznawany za pierwszą francuską powieść – pierwowzór powieści psychologicznej.