Miasto i rzeka

Przeszłość jest jak otchłań: w jej ciemności łatwo się zatracić. Zwłaszcza, kiedy trzeba ją zgłębić, by poznać tajemnicę własnej klęski, dojść skrytego w mroku źródła katastrofy...
Jeden mężczyzna, niepotrafiący pogodzić się ze śmiercią dziecka. Drugi, próbujący rozwikłać zagadkę samobójstwa brata i zniknięcia ojca. Obydwaj będą musieli wejść w przeszłość i zmierzyć się z tym, co się w niej kryje: z traumą utraty sensu i absurdem przyrodzonego człowiekowi zła. Z odpowiedziami, które powodują jedynie większe cierpienie. Będą musieli poznać nawet najgłębsze odcienie tego mroku. Odwiedzić zalane wiecznym deszczem miasta i opustoszałe domy. Spotkać umarłych, którzy wracają pomiędzy żywych i żyjących, którzy umarli za życia...
Woj­ciech Gunia – urodził się w 1983 r. w Nowym Sączu. Ukończył wydział polo­ni­styki na UJ. Zadebiu­to­wał opo­wia­da­niem "Wojna" w anto­lo­gii "Po dru­giej stro­nie — weird fic­tion po pol­sku". Publi­ko­wał także w maga­zy­nie "Trans/wizje". Jest autorem bloga "Labi­rynt z liści", który porusza tema­tykę melan­cho­lii, filo­zo­fii oraz psychologii.