Vatnsdropinn

Flest höfum við um ævina kynnst töfrum stækkunarglersins. Í því má kynnast nánar hversdagslegum hlutum og sjá það sem augað greinir ekki. Gamall fjölkunnugur vísindamaður rýnir í vatnsdropa úr mýrinni. Þar rífa smákvikindin hvert annað í sig með sífelldum deilum og ofbeldi. Vísindamanninn langar til þess að fá dýrin til að lifa saman í friði og litar þau rauð til þess að geta skoðað þau betur. Það gerir hann líka, við annan mann, en sá sér sannarlega aðra mynd en félagi hans hafði búist við.
Þýðandi er Steingrímur Thorsteinsson.
H.C. Andersen (1805-1875) er eitt þekktasta skáld Danmerkur. Eftir hann liggja á fjórða þúsund ævintýra sem þýdd hafa verið á meira en 125 tungumál. Í „Vatnsdropanum" bregður hann upp snaggaralegri samfélagsádeilu, þar sem hann speglar samtíma sinn á spaugilegan máta. Vísindamennirnir í sögunni skyggnast undir yfirborð vatnsins, og finna þar samfélag sem heimfæra má á það sem höfundurinn sprettur úr. Þetta er raunar eitt af einkennum skáldskapar Andersens, þar sem oftar en ekki er að finna táknsögur, sem sækja merkingu sína í víðara samhengi. Ádeilan í „Vatnsdropanum" er sett fram af snilli, og vera má að hún eigi við enn þann dag í dag.