Zacisze

Lato. Na dworze pani Ramockiej goście beztrosko spędzają wakacyjny czas. Organizowane są wycieczki, znajomi dyskutują na różne tematy, grają w karty, tańczą. Problemy finansowe zmuszają panią Ramocką do podjęcia trudnej – także ze względów sentymentalnych, związanych z pamięcią o zmarłym mężu – decyzji o sprzedaży lasu. Wiadomość wywołuje niepokój wśród okolicznych mieszkańców. Ramocka stara się utrzymać sprawę w tajemnicy, ale wiadomość jest szybko przekazywana z ust do ust. Kobieta powierza losy sprawy młodemu krewnemu, Józefowi. Ten rozmawia o lesie z gromadą wiejską oraz jeździ w interesach do Warszawy. Tymczasem chłopi niszczą las, pojawiają się wyzwiska i pogróżki. Józef bezskutecznie próbuje wytropić sprawców. Niedługo potem zostaje zabity. Rozpoczyna się śledztwo. Wiadomo, że Józef zmarł od rany zadanej ostrym narzędziem w szyję, a równocześnie, w innej stronie lasu, padł strzał...
Powieść obfituje w plastyczne opisy krajobrazów i żywe dialogi. Na uwagę zasługuje także realistyczne odtworzenie codzienności.
Wacław Sieroszewski (1858-1945) – pisarz, podróżnik, etnograf, działacz niepodległościowy. W wielu swoich utworach prozatorskich opisywał życie na Dalekim Wschodzie. Choć kojarzony jest głównie jako autor powieści, tworzył też książki naukowe, w których opisywał życie społeczności azjatyckich. Dziś już nieco zapomniany, niegdyś bardzo popularny, twórczość Sieroszewskiego była ceniona przez krytyków oraz kolegów po piórze. Zarówno teksty kierowane do dzieci, jak i te napisane dla dorosłych, cieszyły się dużą poczytnością.